เป็นภรรยาทรราชมิใช่เรื่องง่าย

7.นางจะต้องชอบท่านอย่างแน่นอน

ถือว่านี่คือความสัมพันธ์ที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นมาได้ เพราะว่าคนหนึ่งคือคนรักเก่าของสามี และอีกคนคือภรรยาที่สามีมิได้รัก..ทว่าสตรีผู้งดงามทั้งสองกลับกลายมาเป็นสหายคนสนิทของกันและกันได้อย่างไม่น่าเชื่อ

"ข้าจัดการส่งชุดไปที่โนอาห์เรียบร้อยแล้วลีอา พรุ่งนี้จะต้องมาถึงงานก่อนเก้าโมงเข้าใจรึเปล่า?"

"เข้าใจแล้ว เจ้าย้ำข้าได้เกินสิบรอบแล้วเฮเลน"

เฮเลน่าหัวเราะเสียงใส

"รู้รึเปล่าหากว่าจะเปรียบเจ้าเป็นดอกไม้ เจ้าก็คงจะเป็นดอกไม้ที่แปลกที่สุดในขนาดที่ข้าคงจะไม่เคยพบเห็นมาก่อน"

ลีอาในสายของเฮเลน่า นางคือสตรีที่งดงาม ใช่แล้วในตอนแรกที่ได้พบเจอกันน่ะนะ แต่ทว่าพอได้ทำความรู้จักกลับพบว่าลีอานั้นมีความแปลกในหลายๆอย่าง นางเป็นสตรีที่พูดตรงไปตรงมาและแสดงออกชัดเจนว่าชอบหรือไม่ชอบสิ่งใด แต่ถึงจะเป็นสิ่งที่นางไม่ชอบ อย่างการเรียนมารยาทนี้ นางก็ยังสามารถทำมันได้ดีมากทีเดียว

ในใจของเฮเลน่ามันปรากฏเป็นความคาดหวังขึ้นมา เพราะว่าเธออยากจะให้ท่านดยุคและลีอารักกัน ความผิดมันเกาะกุมอยู่เต็มหัวใจของเธอหากจะพูดถึงท่านดยุคโนอาห์ เธออยากจะให้ท่านพบเจอรักแท้และเฮเลน่าพูดได้เต็มปากเลยว่าลีอานั้นคู่ควร

ข่าวลือถึงเรื่องของดัชเชสโนอาห์ที่เป็นสตรีโลภมากและเห็นแก่เงิน เรื่องนั้นไม่จริงเลยสักนิด เพราะลีอาไม่มีท่าทีหรือว่าท่าทางแบบในข่าวลือเลย

วันพรุ่งนี้คืองานเข้าสังคมวันแรกของลีอา แน่นอนว่าจะต้องมีคนที่ไม่ชอบนางอยู่หลายส่วนแต่ทว่าเฮเลน่าตั้งใจเอาไว้แล้วว่านางจะปกป้องลีอาเอง!

"กังวลรึเปล่า ถึงอย่างไรวันพรุ่งนี้ก็เป็นการเปิดตัวในฐานะของดัชเชสโนอาห์"

ถ้าจะบอกว่าไม่กังวลคงจะโกหก เพราะพรุ่งนี้เธอจะต้องฉายเดี่ยวมางานในฐานะตัวแทนของโนอาห์

"กังวลสิแต่ไม่ถึงกับหวาดกลัวหรอก"

"คำตอบสมเป็นเจ้าจริงๆ เช่นนั้นวันพรุ่งนี้ก็อย่าห่างจากข้าก็แล้วกัน"

ได้ที่ไหนกัน เฮเลน่าเป็นเจ้าของงานเลี้ยงน้ำชา ยิ่งเธอตามติดนางก็จะยิ่งทำให้นางลำบากใจ

"เข้าใจแล้วน่า.."

แต่ทว่าลีอาก็ไม่คิดจะปฏิเสธ เธอแค่สงสารใบหน้าที่งดงามนั่นก็เท่านั้น

ลีอาล้มตัวนอนลงบนพื้นหญ้าหลังคฤหาสน์โนอาห์ ตอนนี้เป็นเวลาเย็นมากแล้ว ความสัมพันธ์ของเธอและเลียมก็ดูจะย่ำแย่มากกว่าเดิม เพราะเขาหลบหน้าเธอหนักมากขึ้นหลายเท่า

แต่ทว่าก็ไม่เป็นไร บางทีเขาอาจจะประหม่าก็ได้ที่เธอไปสนิทกับเฮเลน่า เธอถอนหายใจก่อนจะหลับตาลงช้าๆเพื่อพักสายตา พรุ่งนี้จะต้องเดินเข้าไปในงานที่มีชนชั้นสูงร้ายกาจพวกนั้นที่พร้อมจะเชือดคอเธอได้ทุกเมื่อ หากจะบอกว่าไม่กลัวคงจะกลับกลายเป็นว่าเธอนั้นโกหกแล้วล่ะ แต่ทว่าทางเลือกของลีอานั้นไม่ได้มีมากนั้น เธอเดินเข้ามาในหนทางแห่งความยากลำบากพวกนี้เอง เพราะฉะนั้นไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร เธอจะต้องยินยอมและพร้อมที่จะรับในทุกสิ่งที่จะตามมา

ไม่เป็นไรหรอกลีอา เพราะว่าเธอนั้นเก่งมากอยู่แล้ว ก็แค่ฉีกยิ้มให้กว้างเข้าไว้..

"..."

แม้ไม่มีเสียงพูด แต่ทว่าเธอก็สามารถเดาได้ว่าผู้ที่นั่งลงข้างเธอนั้นจะต้องเป็นเลียมอย่างแน่นอน เธอลืมตาขึ้นมามองสบตากับเขา ก่อนจะลุกขึ้นนั่ง

"ไม่ได้เจอท่านนานเลย.."

"อื้ม..พรุ่งนี้จะไปงานเลี้ยงน้ำชาของเฮเลน่าอย่างนั้นหรือ?"

ทั้งที่เขาพยายามแทบตาย พยายามเพื่อให้ความประหม่าของตัวเองกลับมาเป็นปกติ แต่ทว่าเธอกลับดูสบายๆมากกว่าที่คิดเอาไว้ ราวกับว่ามีเขาเพียงคนเดียวที่คิดมากไปเอง

"ค่ะ ข้าเข้าใจว่าบางทีท่านดยุคอาจจะไม่สบายใจ แต่ทว่าข้ามิเคยคิดตั้งตัวเป็นศัตรูหรือว่าคิดร้ายกับพระชายาเลยนะคะ"

เธอส่งยิ้มพร้อมกับยกนิ้วโป้งขึ้นมาชู ราวกับจะบอกเขาว่า เขาสามารถเชื่อใจเธอได้เลย!

"ก็..ดี เป็นแบบนั้นข้าก็เบาใจ"

ดูจากแววตาที่สับสนของเขา ราวกับว่าในใจของเข้านั้นยังคงมีเฮเลน่าอยู่เต็มหัวใจ ในเมื่อเรื่องนี้มันคือเรื่องที่เธอรู้อยู่แก่ใจอยู่แล้ว แล้วทำไมจะต้องรู้สึกไม่ดีด้วยนะ

เหตุใดจะต้อง..

"ว่าแล้วเชียวว่าท่านทั้งสองจะต้องอยู่ที่นี่ ข้าได้จัดเตรียมไวน์และเนื้อสันชั้นดีที่ย่างมาในระดับพอเหมาะ มาให้ทั้งสองนายท่านแล้ว ขออภัยที่รบกวนแต่ข้าไม่คิดที่จะรบกวนทั้งสองท่านนานหรอกครับ"

หลังจากที่โจนาธานกล่าวจบ สาวใช้ก็จัดการปูผ้าและเตรียมจาน ช้อน แก้วไวน์วางเอาไว้ก่อนที่พวกเขาจะเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

เลียมถอนหายใจก่อนที่เขาจะหยิบขวดไวน์มาเทใส่แก้ว

"มาสิ ไหนๆพวกเขาก็เตรียมของเอาไว้ให้เราแล้วนี่..จะทิ้งไปก็น่าเสียดาย"

อย่าลืมสิ อย่าลืมว่าเธอนั้นไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะคาดหวังด้วยซ้ำ ที่เขาอนุญาตให้เธอยืนอยู่ข้างเข้า เพราะว่าเธอเดินเข้าไปหาเขาในฐานะของสหาย เพราะฉะนั้นในตอนนี้ก็ควรจะเป็นสหายที่ดีของเขาสิ

เพราะถ้าหากวันหนึ่งที่เขาสามารถตัดใจจากเฮเลนน่าได้และเปิดใจรับสตรีอื่นเข้ามาในใจ เธอก็จะได้ไปจากที่นี่.. หน้าที่ของเธอมันมีแค่ไหน อย่าโลภมากหรือว่าอย่าไปอยากได้อะไรที่ไม่ใช่ของตัวเองอีกเลยลีอา

"ข้าไม่คิดปฏิเสธไวน์พวกนี้อยู่แล้ว ว่าแต่วันนี้ท่านมีเรื่องอะไรที่อยากจะระบายกับข้ารึเปล่าคะ?"

พูดออกไปได้รึเปล่านะ เรื่องที่ค้างคาอยู่ในใจตอนนี้สามารถพูดออกไปได้เลยรึเปล่า? เธอจะคิดยังไงกับความสับสนที่เกิดขึ้นมาในใจของเขา

"ข้า..ในอดีตของข้านั้นเคยสับสน"

"เรื่องความรักอย่างนั้นหรือคะ ไม่ยักรู้ว่าท่านเคยชอบคนอื่นนอกเหนือจากเฮเลน่าด้วย"

เมื่อก่อนก็ไม่เคยคิดเหมือนกันแต่ทว่าตอนนี้..มันกลับเกิดอาการและความรู้สึกแปลกๆขึ้นมาน่ะสิ

"อืม ข้าเคยมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง คืนนั้นเราดื่มกันหนักมากและนางก็จูบข้า.."

"...."

ลีอาเลิกคิ้วขึ้นมามองใบหน้าที่ขึ้นเป็นสีแดงระเรื่อของเลียม

"ในใจของข้าตอนนี้ก็เลยสับสนมากทีเดียว ว่าตกลงจุมพิตนั้นมันมีความหมายอะไรแอบแฝงอยู่รึเปล่า หรือว่ามันคือความเมาและความไม่ตั้งใจของนาง.."

"เอ๋..ไม่ได้สิคะ ไม่มีสตรีใดที่จะเที่ยวจูบบุรุษมั่วซั่วหรอกค่ะ เพื่อนของท่านผู้นั้นจะต้องมีใจให้ท่านอย่างแน่นอน นางอาจจะใช้ความเมาเป็นข้ออ้าง.."

เพื่อนของเขาคือใครกันนะ บางทีนี่อาจจะทำให้เลียมเกิดความสับสนขึ้นมา หากว่าสตรีผู้นั้นรักเขาจริงๆแล้วล่ะก็ นั่นหมายความว่าเขาอาจจะสามารถตัดใจจากเฮเลน่าได้ไวขึ้น เวลาที่เธอจะได้ออกไปจากโนอาห์ก็คงจะใกล้เข้ามา..

"เจ้าพูดจริงรึเปล่า?"

"แน่นอนค่ะ นางจะต้องชอบท่านอย่างแน่นอน!"