ตอนที่ 7 ขออยู่ข้างบน (18+)
2522 คำ
หยุดร้ายถ้าอยากให้รัก ตอนที่ 7 ขออยู่ข้างบน (18+)
ฉันกลับมาถึงบ้านด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดกว่าทุกครั้ง ยิ่งพอนึกถึงใบหน้าเถื่อน ๆ ของใครบางคนด้วยแล้วก็อยากที่จะตะโกนด่าออกมาดัง ๆ กระดาษแผ่นเล็กที่ถูกฉันขยำเล่นถูกคลี่ออกช้า ๆ ตัวเลขสิบหลักในนั้นมันหมายถึงเบอร์โทรของคนที่ทำให้ฉันอารมณ์ค้างเมื่อตอนหัวค่ำ คิดแล้วคิดอีกว่าอยากที่จะเอาคืนยังไงให้สาสม ก็นึกอะไรไม่ออกสักที
“ไอ้เถื่อนเอ๊ยยย!!”
ฉันทิ้งตัวลงกับเตียงกว้างในห้องนอนแล้วตะโกนออกมาอย่าเดือดพล่าหวังให้ความหงุดหงิดนี้จางหายลงไปบ้าง
“ถ้าไม่ไหวก็โทรมานะ.”
น้ำเสียงทุ้ม ๆ ที่ชวนให้ขนลุกยังคงดังก้องอยู่ในหัวฉัน มือยกลูบหน้าตัวเองด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ถ้าเกิดฉันมีความต้องการกับผู้หญิงเหมือนทุกครั้งก็คงจะดี แต่นี่มันไม่ใช่ ความรู้สึกฉันมันเหมือนเริ่มตายด้านขึ้นทุกวัน แล้วก็ตบะแตกทุกครั้งที่ได้ยินเสียงครางทุ้มต่ำนั่น
ตืด..ตืด...ตืด...
ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าฉันกดโทรออกตอนไหน มารู้อีกทีก็คือได้ยินเสียงใครบางคนตอบกลับมาแล้ว
“ฮัลโหล.”
"....."
อยู่ ๆ ก็เริ่มหายใจติดขัด...ฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นพูดยังไงดี มือก็ยกกุมหัวใจของตัวเองที่มันเริ่มเต้นรัวยิ่งกว่าเสียงจังหวะกลอง ใช่สิ ฉันยังไม่ตายหัวใจมันก็ต้องเต้นเป็นธรรมดาอยู่แล้ว แต่มันเต้นเร็วเกินไปรึเปล่า หรือว่าฉันจะเป็นโรคหัวใจ...
“ถ้าไม่พูดจะวางแล้วนะ”
“ดะ...เดี๋ยว”
ฉันหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ ฉันไม่เคยรู้สึกประหม่าขนาดนี้มาก่อนเลย
“ว่าไง.น้องนาย”
น้ำเสียงยังคงเรียบนิ่งแต่ท่าให้เดาพี่วินมันคงยิ้มเยาะฉันอยู่แน่ ๆ
“มะ...พี่รู้ได้ไง”
เกือบจะหลุดคำว่านายออกไป แต่ฉันก็งับปากตัวเองทันทั้งที่รู้สึกไม่ชอบหน้า แต่ดันมามีอารมณ์กับเสียงครางของพี่มัน ทำไมฉันรู้สึกขัดแย้งกับตัวเองจัง.
“รู้ตั้งแต่เบอร์ขึ้นมาแล้ว”
“พี่มีเบอร์ฉันเหรอ”
เอ่ยถามออกมาอย่างสงสัยทั้ง ๆ ที่ฉันไม่เคยให้เบอร์ไอ้พี่วินเลย
“เรื่องแค่นี้เอง ว่าแต่โทรมามีอะไร”
“คะ..คือฉัน...ไปหาพี่ได้ไหม”
ฉันถามออกไปด้วยใจที่เต้นตุม ๆ ต่อม ๆ เหตุผลที่จะไปก็มีแค่ เซ็กส์ ฉันต้องการให้พี่วินมันรู้ว่าฉันไม่มีทางยอมแพ้แน่ ๆ ถ้าฉันอยากได้ฉันต้องได้
“หื้มม...ได้สิ จะมาเองหรือให้ไปรับ”
“ไปเอง พี่บอกทางมาก็พอ”
ถ้าคืนนี้ผ่านพ้นไป ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าตัวเองยังต้องการไอ้พี่วินอยู่ไหม เอากับผู้ชายคงไม่ต่างกับผู้หญิงเท่าไหร่หรอก ต่างคนต่างหาความสุขให้ตัวเองแล้วก็แยกทาง
คอนโดอัศวิน
ฉันยืนทำใจอยู่หน้าห้องพี่วินสักพัก ก่อนจะตัดสินใจเคาะประตู ที่บอกว่าจะตามจีบมันคงจะไม่ใช่แล้วล่ะ ฉันว่าพี่วินคงต้องการฉันไม่น้อยเหมือนกัน ไม่งั้นเขาคงไม่ยอมให้ฉันมาหาที่คอนโดหรอก
“มาแล้วเหรอ เข้ามาสิ”
ประตูเปิดออกพร้อมกับร่างสูงในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขายาวดูเหมือนว่าคนตรงหน้าฉันจะอาบน้ำแล้วนะ
“ตามมาจีบฉันถึงคอนโดเลยเหรอไง”
จบประโยคนั้นฉันก็คว้าคอพี่วินเข้ามาจูบอย่างรุนแรง เพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมง แต่ฉันกลับรู้สึกว่าตัวเองโหยหารสจูบแบบนี้เหลือเกิน ฉันจูบเก่งฉันเคยคิดแบบนี้มาตลอดแต่หลังจากที่เราจูบกันไปถึงสองรอบรวมถึงรอบนี้ก็ทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นเด็กน้อยไร้ประสบการณ์ไปเลย เราทั้งคู่กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ฉันผลักพี่วินให้นั่งลงบนโซฟาสีครีมตัวยาวแล้วก็ขึ้นคร่อมตักเอาไว้ ฉันถอดเสื้อยืดสีขาวของพี่วินออกตามมาด้วยเสื้อเชิ้ตนักศึกษาของฉัน เหมือนว่าตอนนี้พี่วินจะให้ฉันเป็นคนคุมเกมเพราะตัวเองเอาแต่นั่งเฉย ๆ มีบ้างบางครั้งที่มือหนาขยับมาลูบป้วนเปี้ยนแถว ๆ สะโพกฉัน ซึ่งฉันไม่ได้สนใจอะไร เพราะเอาแต่ดูดเม้นตีตราจองไปตามลำคอและอกแกร่งของร่างสูง กล้ามเนื้อหน้าท้องเป็นลอนเหมือนคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำมันกำลังดึงดูดฉันให้ก้มต่ำลงไป ทั้ง ๆ ที่คนตรงหน้าไม่มีหน้าท้องที่แบนราบเหมือนผู้หญิง แต่มันกลับกระตุ้นอารมณ์ฉันได้ดีกว่าทุกครั้งฉันเคลื่อนตัวลงมานั่งที่พื้นตรงหว่างขาของร่างสูงที่ยังคงยกยิ้มมุมปากแบบที่ชอบทำบ่อย ๆ เห็นหน้าแบบนี้แล้วมันหงุดหงิดชอบกล ทำไมต้องทำเหมือนฉันเป็นรองตลอดด้วย ทั้งที่ตอนนี้ฉันคือผู้คุมเกม!
“ยิ้มอะไรนักหนา.!”
ด้วยความที่หงุดหงิดเลยทำให้พูดออกไปแบบนั้นแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือสัมผัสจากมืออุ่น ๆ ที่ยกขึ้นมาลูบหน้าฉันเท่านั้น
“เธอต้องการแค่เซ็กส์เหรอ”
มือฉันที่สัมผัสอกแกร่งหยุดชะงักแล้วเงยหน้ามองร่างสูงที่อยู่ตรงหน้าด้วยความสงสัย ทำไม หรือว่าพี่วินมันไม่ต้องการ? แล้วที่ปล่อยให้ฉันทำแบบนี้มันคืออะไร ไม่ใช่ว่ายอมเหรอ?
“พี่ถามทำไม ในเมื่อพี่ก็ต้องการแบบฉัน”
“เธอพูดแล้วนะ”
ใจฉันกระตุกเล็กน้อยเพราะรอยยิ้มที่ส่งมา...มันทั้งเจ้าเล่ห์และน่ากลัว...
ฉันไม่พูดอะไรต่อ แล้วรีบถอดกางเกงของพี่วินออก ก่อนจะนำแท่งร้อนมาชักขึ้นลงเบา ๆ จนมันเริ่มตื่นตัวแต่สักพักพี่วินก็ห้ามฉันไว้
“ไปทำในห้องเถอะ ตรงนี้มันแคบ”
ร่างสูงฉุดข้อมือฉันเบา ๆ ให้ลุกขึ้นเดินตาม พอเข้ามาถึงในห้องตัวฉันก็โดนผลักลงไปกับเตียงกว้างเอาจริง ๆ มันก็จุกเหมือนกันแหละแต่เพราะความนุ่มของเตียงเลยทำให้ไม่เจ็บมาก
“ถอดกางเกงสิ”
“ห๊ะ?”
มาถึงก็สั่งให้ถอดแบบนี้เลยเหรอ คือมันต้องค่อยไปค่อยไปก่อนป่ะ. ยังไม่ทันได้คิดอะไร ชุดของฉันก็ถูกปลดออกก่อนที่จะโดนกระชากออกมาพร้อมกับชั้นใน ฉันหน้าขึ้นสีเล็กน้อยเพราะไม่เคยโดนใครมองด้วยสายตาแบบนี้ ส่วนมากฉันจะเป็นคนใช้สายตาแบบนี้มากกว่าเวลามีอะไรกับผู้หญิง แต่เวลานี้มันไม่ใช่ คนตรงหน้าฉันเป็นผู้ชายและฉันก็ดันมีอารมณ์กับท่าทางพึงพอใจของเขาเสียด้วย
ร่างสูงคร่อมตัวร่างบางไว้แล้วโน้มหน้าลงมาซุกไซร้ซอกคอขาวแล้วดูดเม้นจนพอใจแล้วเลื่อนใบหน้ามาที่ยอดอกที่ล่อตาล่อใจตัวเองลิ้นร้อนตวัดเลียจนมันชุ่มไปด้วยน้ำใส ๆ ส่วนอีกข้างก็ใช้มือบีบเค้นจนได้ยินเสียงครางของร่างบางที่นอนบิดกายอย่างเสียวซ่า
“ไม่มีถุงยางนะ”
ร่างสูงกระซิบเสียงแหบพร่าแต่คนใต้ร่างกับครางออกมาเสียงกระเส่าเพราะมือหนากำลังขยี้เนินเนื้อของร่างบางอยู่
“อ๊ะ..อื้ออ.."
“พะ...พี่วิน...นะ..นายไม่ไหวแล้ว”
พูดออกมาทั้งที่น้ำตาคลอเบ้า ทรมานจนแทบอยากปลดปล่อยออกมาให้รู้แล้วรู้รอด
“จะรีบไปไหนล่ะ.น้องนาย”
อัศวินขบกัดติ่งหูของร่างบางอย่างหยอกล้อ แล้วเอื้อมือไปหยิบเข็มขัดที่อยู่ข้าง ๆ มามัดมือบางไว้
“ทะ...ทำอะไร...ปล่อยนะ”
เอ่ยออกมาเสียงสั่น ๆ แล้วพยายามกระชากเข็มขัดที่มัดมือตัวเองออก ร่างกายที่สั่นระริกเพราะต้องการปลดปล่อย ก็ยิ่งให้ร่างบางหงุดหงิดมากยิ่งขึ้น
“หึ!”
ร่างสูงพูดแค่นั้นแล้วขยับมือสอดนิ้วเข้าไปที่ร่องของร่างบางอีกครั้งจนน้ำสีใสออกมาเปื้อนมือเขาและร่างบางที่นอนหายใจหอบ
“อะ...ไอ้บ้า! พี่ปล่อยฉันสิ.”
ถึงจะได้ปลดปล่อยไปแล้ว แต่ความหงุดหงิดในใจก็ยังคงมีอยู่เพราะมือตัวเองยังถูกมัดด้วยเข็มขัด
“อุตส่าห์ช่วยให้สบายตัวยังมาว่าฉันอีกนะ”
“พี่ปล่อยมือฉัน...อ๊ะ!!”
ร้องออกมาเสียงหลงเมื่อร่างสูงใช้น้ำรักของร่างบางมาป้ายไปทั่วร่องรักที่ปิดสนิทก่อนจะสอดนิ้วเข้ามาหนึ่งนิ้ว
“ทำเหี้ยไร.!! ปล่อยฉันนะ!!”
ร่างบางตวาดออกมาเสียงดังลั่น แล้วพยายามขยับตัวนี้สัมผัสที่ร่างสูงมอบให้
“ไหนเธอบอกว่าต้องการเซ็กส์จากฉันไง”
อัศวินเหยียดยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์แล้วเริ่มขยับนิ้วเข้าออกในตัวของร่างบางที่นอนกัดฟันอยู่
“อะ...เอามันออกไป!!”
พยายามที่จะหนีบขาเข้าหากัน แต่ยิ่งทำแบบนั้นมันยิ่งเป็นการรัดนิ้วของร่างสูงให้แน่นขึ้น การเบิกทางเป็นไปด้วยความยากลำบากเพราะมีเพียงน้ำล่อลื่นจากน้ำรักของร่างบางเท่านั้น แถมเจ้าตัวยังไม่มีท่าทีว่าจะผ่อนคลายลงเลย
“ไอ้เหี้ยพี่วิน!!”
ร่างบางตะโกนด่าอัศวินอีกครั้ง เพราะนิ้วที่สองถูกสอดเข้ามาโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว
“มีหน้าที่แค่คราง เธออย่าพูดมาก”
ริมฝีปากบางเม้นเข้าหากันอย่างทรมาน ทั้งเจ็บทั้งรู้สึกดีไปในตัว
“อ๊ะ...พี่วิน...ฉันเจ็บ”
น้ำตาแทบไหลเพราะร่างสูงถอนนิ้วออกแล้วแทรกเข้ามาทีเดียวสามนิ้วแล้วขยับเข้าออกช้า ๆ ก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเพื่อเรียกเสียงครางของร่างบาง
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ..."
ใบหน้าที่เอ่อคลอไปด้วยน้ำตาสะบัดไปตามแรงอารมณ์มือที่ถูกมัดด้วยเข้มขัดยกขึ้นมาคล้องคอร่างสูงไว้
“อะไรเสียดายเหรอ”
เมื่อเห็นสีหน้าหงุดหงิดที่ส่งมาเพราะร่างสูงชักนิ้วออกก็อดที่จะพูดหยอกล้อกลับไปไม่ได้
“เปล่า!!”
ร่างบางกระแทกเสียงอย่างโมโหเพราะอารมณ์ที่พุ่งพลางของตัวเองสะดุดลง
“ฉันจะให้เธอมากกว่านิ้วไง ไม่เอาเหรอ?”
“พี่วิน...เอ่อ...แก้มัดก่อนได้ไหม”
พูดออกมาเสียงอ่อย ๆ เพราะต้องการให้มือของตัวเองเป็นอิสระจะได้ทำอะไรง่ายขึ้น
“ทำไม?”
“ฉันขอขึ้นเอง...นะคะ”
“เธอพูดว่าไงนะ”
อัศวินพูดออกมาอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง เมื่อกี้ร่างบางตรงหน้าบอกว่าจะขึ้นให้งั้นเหรอ หมายถึงการออนท็อปใช่ไหม ครั้งแรกของตัวเองก็คิดจะออนท็อปให้เลยเหรอ....
“ฉันอยากออนท็อป!! ไหน ๆ ก็จะโดนเสียบแล้วขออยู่ข้างบนเถอะนะ นะ..."
ประโยคแรกเหมือนกำลังหงุดหงิดตัวเองแต่ประโยคถัดมาเป็นคำขอร้อง....ซึ่งมันทำให้ร่างสูงพอใจอย่างมากทีเดียว
“มันจะเจ็บ”
“ฉันทนได้”
ไม่พูดเปล่าแต่สายตายังคงออดอ้อนขั้นสุด ตกใจตัวเองเหมือนกันที่ฉันกล้าพูดอะไรแบบนั้นออกไป แต่ก็อย่างที่บอกไปก่อนหน้านั้นว่าถ้าจะโดนเสียบทั้งทีขออยู่ด้านบนก็ยังดี...
“อืม”
ตบปากรับคำพร้อมกับแก้มัดให้ร่างบางแล้วพลิกสลับตำแหน่งกัน
ร่างบางที่ตอนนี้ขึ้นมาอยู่ด้านบนก็ยกยิ้มอย่างพอใจแม้จะหงุดหงิดในใจอยู่บ้างเล็กน้อยก็ตามที ร่างบางที่นั่งอยู่บนตัวก็เริ่มเล้าโลมร่างสูงอีกครั้งรวมทั้งการออรัลให้คนตรงหน้าเป็นครั้งที่สองและวินาทีที่ทำให้คิดหนักก็มาถึง
“เธอไหวแน่นะ”
“คิดว่า...ไหว..."
มือบางจับแก่นกายของร่างสูงมาจ่อที่ร่องรักของตัวเอง
“ให้ฉันทำไม่ดีกว่าเหรอ”
ร่างสูงยังพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง แม้จะดีใจอยู่ลึก ๆ แต่ก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี ครั้งแรกกับการออนท็อปถึงจะรู้ว่าร่างบางที่อยู่ตรงหน้าชำชองเรื่องเซ็กส์มากแค่ไหน แต่แล้วยังไงในเมื่อตอนนั้นคนตรงหน้าเป็นคนเสียบแต่ตอนนี้กำลังโดนเขาเสียบ มันไม่เหมือนกันเลยสักนิด!
“ไม่!”
ปฏิเสธออกมาเสียงแข็งแล้วกดตัวลงมาทีเดียวจนร่างสูงที่นอนจ้องอยู่ยังตกใจ
“อ้ากกก!!”
“เธอไหวไหมนาย”
“ไหว...คะ...คะ..."
กัดปากพูดออกมาด้วยความเจ็บที่แทบจะทนไม่ไหวแต่จะให้หยุดมันก็ไม่ใช่เรื่อง นั่งแช่สักพักจนปรับสภาพสิ่งแปลกปลอมที่อยู่ในร่างกายได้ก็เริ่มขยับตัวขึ้นลงช้า ๆ จนได้สินเสียงครางเบา ๆ ของร่างสูง
“อืออ...แบบนั้นแหละ..."
เมื่อได้ยินแบบนั้น ร่างบางก็ยิ่งได้ใจจากความเจ็บเปลี่ยนเป็นความเสียวเข้ามาแทนที่ ออนท็อปครั้งแรกของร่างบางก็ทำให้ร่างสูงแทบคลั่ง
“อ๊ะ...อ๊ะ...ซี้ดด..."
เสียงครางกระเส่าของร่างบางดังออกมาทุกครั้งที่ร่างสูงสวนสะโพกขึ้นมา
“อื้ออ...พี่วิน...นะ...นายจะไม่ไหวแล้ว..."
“อ๊ะ...อ๊ะ..."
ขยับสะโพกขึ้นลงด้วยความแรงตามอารมณ์ของตัวเองมือหนาประคองร่างบางให้ทรงตัวอย่างถนัดยิ่งขึ้นเสียงครางของทั้งคู่ยังคงดังต่อเนื่องเสียงเนื้อกระทบเนื้อตามจังหวะขึ้นสุดลงขึ้นกระตุ้นอารมณ์ของร่างบางได้เป็นอย่างดี
“ซี้ดด...เธอจะทำให้ฉันคลั่งไปถึงไหน.!”
“มะ...ไม่ไหวแล้ว..อ๊ะ..!!”
เมื่อใกล้ถึงฝั่งร่างบางก็เร่งจังหวะตัวเองให้เร็วและแรงขึ้น
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊าาาา..."
น้ำสีใสถูกปล่อยออกมาเลอะเปรอะเปื้อนหน้าท้องของร่างสูงก่อนที่ร่างบางจะล้มตัวลงนอนทับอกแกร่ง
“ไม่รอฉันอีกแล้วนะ”
เมื่อโดนทิ้งไว้กลางทางร่างสูงก็พลิกตัวขึ้นมาคร่อมร่างบางแทนแล้วจัดการสานต่อสิ่งที่ค้างคาไว้
“อ๊ะ...อ๊ะ...ไอ้พี่วิน!!”
“อะไรหื้มม..."
ปากยังคงพูดตอบแต่สะโพกก็ยังคงซอยเข้าออกอย่างต่อเนื่องร่างบางที่ปลดปล่อยไปแล้วก็เริ่มมีอารมณ์ร่วมขึ้นมาอีกครั้ง
“ฉะ...ฉัน...เหนื่อยแล้วนะ!!”
“แค่รอบเดียวเองจะเหนื่อยอะไร”
“ไอ้พะ...อ๊ะ..!!”
คำด่าจำต้องกลืนหายไปเพราะร่างสูงกระแทกเข้ามาอย่างแรงเลยได้สายตาเคือง ๆ ส่งกลับมา อัศวินได้แต่ยิ้มขำกับท่าทางหงุดหงิดแต่ทำอะไรไม่ได้ของร่างบาง
“นอนครางเฉย ๆ พอ”
“อ๊ะ...อ๊ะ...อื้อออ!!..."
“อ๊ะ...อ๊ะ...ซี้ด...ระ..แรงไป”
“อื้อ...บอกว่าแรงไป ไอ้เหี้ยพี่วิน!!”
_________________________
- ผู้เขียน
