ตอนที่ 6 พลาดท่าเสียที
2382 คำ
ตอนที่ 6 พลาดท่าเสียที
“แกเอาจริงเหรอไอ้นาย”
“เออ..ฉันเอาจริง”
ฉันตอบไอ้ปังขณะที่เรานั่งอยู่ในห้องเชียร์ ทั้ง ๆ ที่กำลังคุยกับเพื่อนอยู่ แต่สายตาฉันก็ยังคงจับจ้องไปที่ร่างสูงที่ทำหน้าโหดอยู่ด้านหน้า โหด ๆ แบบนี้ฉันอยากรู้จริง ๆ ว่าตอนมีอารมณ์จะทำหน้าแบบไหน คงจะ....เร้าใจน่าดู5555
“ฉันมองเห็นแววเคะในตัวนาย”
ไอ้ปังมองมองสำรวจฉันพร้อมกับใช้มือจับหน้าฉันหันซ้ายหันขวาอีกนิดคอฉันจะหักแล้วนะสัส
“เคะไร.”
ฉันเอ่ยถามไอ้ปังอย่างสงสัย อะไรคือเคะ ๆ ฉันไม่เข้าใจ
“เคะก็คือเคะ ซึ่งแกเป็นเคะจบนะ”
ไอ้ปังกรอกตาไปมาอย่างรำคาญ แล้วแม่งก็ตอบคำถามฉันให้งงหนักกว่าเดิม คือฉันไม่เข้าใจเว้ยยย เคะอะไรแกพูดให้เคลียร์ได้ไหมม
“เชี่ยปัง คือฉันโง่แกก็ช่วยอธิบายหน่อยได้ป่ะ?”
“ฉันขี้เกียจคุยกับแก นู้นนผัวแกมองแล้ว”
ไอ้ปังยู่ปากไปทางไอ้พี่วิน ขอบคุณที่ในสายตาเขามีแค่ฉันนะ นี่ฉันต้องเขินไหมตอบบ!!! สายตามาดร้ายขนาดนี้ไม่เขินก็ได้.!
“ฉันต้องได้เป็นผัวจบนะ!”
“แกดูอย่างไอ้ไมล์ ปากบอกไม่ สุดท้ายก็ไม่รอด”
“แต่อันนี้ฉันจะจีบเขาไงแก”
ฉันยังคงพูดต่อ กรณีฉันกับไอ้ไมล์มันเหมือนกันที่ไหน รายนั้นพี่เดย์เขาตามจีบแล้วดูหน้าไอ้ไมล์คือตัวแม่งก็เตี้ยแถมหน้าหวานอีก แต่กับฉันมันไม่ใช่คือแม่งตรงข้ามอะ
“ถามจริง อันนี้แค่อยากลองเล่น ๆ หรือแกจริงจัง”
“ไม่รู้...."
ฉันนิ่งไปสักพักก่อนจะพูดออกมา ยอมรับว่าตอนแรกแค่อยากรู้อยากลอง แต่ถ้าให้จริงจังด้วยฉันก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าตัวเองจะคบผู้ชายได้รึเปล่า
“ฉันพูดตามตรงเลยนะไอ้นาย ถ้าแกเล่น ๆ ฉันว่าหาคนอื่นเถอะ.เพราะดูท่าแล้วพี่วินเขาคงไม่ยอมหรอก”
“มันก็ไม่แน่หรอกแก ฉันอาจจะเป็นคนแรกของเขาก็ได้”
“นายแกรู้ไหมว่าพี่วินเขาได้ทั้งหญิงและชาย ซึ่งฉันยังยืนยันว่าพี่วินเป็นผัว!!”
ฉันนั่งฟังไอ้ปังพูด เหมือนจะตกใจนิดหน่อยที่รู้ว่าไอ้พี่วินมันได้ทั้งคู่แต่นั่นก็ดีแล้ว เพราะฉันจะได้เข้าหาง่ายหน่อย
“แกรู้สเปคพี่วินไหมไอ้ปัง”
“ส่วนใหญ่ที่ฉันเห็นถ้าเป็นผู้หญิงก็เซ็กซี่ แบบน่ารัก ๆ ตัวเล็ก ๆ หน่อย”
ไอ้ปังทำท่าคิดเล็กน้อยก่อนจะพูดออกมา ซึ่งคำตอบของมันทำให้ฉันชะงัก ตัวเล็กน่ารักงั้นเหรอ....แม่งตรงข้ามกับฉันทุกอย่างเลยนะ
“ยังไงฉันก็จะจีบพี่เขา ฉันอยากให้เขามาครางใต้ร่างฉัน แกเข้าใจป่ะปัง คือตอนฉันได้ยินเสียงพี่มันคราง ใจฉันสั่นมาก ฉันมีอารมณ์แทบจะทันที แค่เสียงครางอะแกงง ยังไงฉันก็จะเอาคนนี้ จะเอา จะเอา ๆ ๆ ”
ฉันเอาหน้าไปถู ๆ ไหล่ไอ้ปังเหมือนที่มันชอบทำกับคนอื่นเวลาอ้อน แต่ดูสีหน้าไอ้ปังแล้วทำไมมันทำหน้าขยะแขยงฉันจัง.!! คือฉันเพื่อนแกไงปัง นี่นายเองปัง ลืมเหรอ
“อี๋..ฉันขนลุก!!”
ไอ้ปังผลักหน้าฉันให้ออกห่าง แต่ฉันก็ยังคงแกล้งกระแซะมันอยู่จนเราทั้งคู่ต่างขำออกมาเสียงดัง
“น้อง. ถ้าจะคุยกันเชิญข้างนอก”
และนี่คือเสียงของบุคคลที่สาม ซึ่งเป็นคนสำคัญที่อยู่ในบทสนทนาของฉันเมื่อครู่
“นั่นไง พ่อแกดุแล้ว” ไอ้ปังกระซิบบอกฉันเบา ๆ
“ว่าไง. น้องจะคุยกันต่อไหม”
ไอ้พี่วินยังคงพูดต่อด้วยใบหน้าโหด ๆ ฉบับคนเถื่อน และประโยคถัดมาก็ทำให้ใจฉันแทบกระตุกตกถึงปลายเท้า
“หรือว่าอยากออกกำลังกายก่อนกลับบ้านดี.?”
ม่ายยย....นายไม่เอา!! ฉันยังจำได้ขึ้นใจ วันที่วิ่งรอบสนามบอลแล้วฉันเป็นลมล้มพับไป แล้วคนที่แบกฉันมาก็คือไอ้พี่วินนี่แหละ!! ไอ้เถื่อนเอ๊ยยย รอบนั้นยังแค้นไม่หายเลย!
“ไม่ค่ะ!!” ฉันกับไอ้ปังตะโกนตอบไปพร้อมกัน ใครมันจะอยากออกไปวิ่งตอนนี้.
“งั้นคุณนันทยาผมขอเชิญคุณกับเพื่อนมาพบผมหลังเลิกเชียร์ด้วย.”
อะ..นี่จะโดนอีกแล้วเหรอ ถามจริ๊งงง!! มีวันไหนฉันไม่โดนเรียกพบบ้าง.เนี่ยย แล้วดูหน้าไอ้ปังดิ แม่งจะกินหัวฉันอยู่แล้ว อะไรแก ฉันไม่ผิดนะเว้ยย แกกับฉันก็คุยด้วยกัน
หลังเลิกเชียร์ในขณะที่ทุกคนแยกย้ายกลับบ้านไปพักผ่อนแต่ฉันกับไอ้ปังกำลังเดินไปหาไอ้พี่วินที่ยืนรอฉันอยู่ก่อนแล้ว
“พี่มีอะไรกับพวกฉันรึเปล่าคะ”
“น้องปัง. พี่เปอร์มารอรับแล้วน้องกลับได้เลย. พี่อนุญาต”
ไอ้พี่วินเมินคำพูดฉันแล้วหันหน้าไปคุยกับไอ้ปังที่ตอนนี้แม่งยังทำหน้าเอ๋อ ๆ อยู่เลย แล้วคือเรียกไปปังว่าน้อง แทนตัวเองว่าพี่ แต่กับฉันมีแต่ฉันกับเธอ เห๊ยย!! น้อยใจได้ป่ะ ถามจริง
“อ่า..ค่ะ งั้นปังกลับแล้วนะพี่วิน ถ้าแกอยากจีบก็ใช้โอกาสนี้เลย”
ไอ้ปังพูดกับพี่วินแล้วเดินมาตบไหล่ฉันเบา ๆ ก่อนจะกระซิบประโยคที่ทำให้ฉันต้องอมยิ้มออกมา นั่นสินะ...ไหน ๆ ก็มีโอกาสอยู่ด้วยกันแล้ว
“สรุปพี่เรียกพบฉันทำไม หรือว่า...อยากอยู่กับฉันสองต่อสอง..."
หลังจากที่ไอ้ปังเดินไป ฉันก็ใช้น้ำเสียงยียวนกวนประสาทไอ้พี่วินที่ตอนนี้ดูจะไม่ทุกข์ร้อนกับคำพูดของฉันเลย
“ห้องเชียร์มันสกปรกนะ เธอว่าไหม?”
พี่วินพูดขึ้นมาแล้วเหยียดยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ห้องเชียร์มันสกปรกแล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน.
“แล้วยังไงคะ”
ฉันถามออกมาอย่างสงสัย แต่แล้วทุกอย่างก็กระจ่างเพราะพี่มันเดินไปหยิบไม้กวาดกับที่ตักผงมาวางตรงหน้าฉัน
“ผมอยากให้คุณทำความสะอาดห้องเชียร์”
คำสรรพนามที่เปลี่ยนไปกับรอยยิ้มของคนตรงหน้า ทำให้ฉันกำหมัดแน่น! พี่มันรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าพี่เปอร์จะมารับไอ้ปัง ซึ่งเท่ากับว่าคนที่โดนทำโทษจะมีแค่ฉันคนเดียว
“ถ้าฉันไม่ทำล่ะ?”
ฉันมองไปที่ไม้กวาดที่วางอยู่ตรงหน้าเล็กน้อยแล้วยกมือขึ้นมากอดอกพร้อมทำหน้ากวนตีนออกไป
“คิดว่าขัดฉันได้เหรอ”
ร่างสูงสาวเท้าเข้ามาใกล้ ๆ แต่ฉันยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม เพราะเมื่อไหร่ที่ถอยนั่นแปลว่าฉันกลัว! ซึ่งฉันจะให้ไอ้พี่วินมันรู้ไม่ได้ แต่ใจฉันอะหยุดสั่นสักทีสิเว้ยยย!!
“พี่จะทำอะไรฉันเหรอ”
คำพูดฉันเหมือนคำถามธรรมดาแต่มันกับแฝงไปด้วยน้ำเสียงท้าทาย อยากรู้เหมือนกันว่าพี่วินมันจะทำอะไรฉัน
“จะลองดูไหมล่ะ.น้องนาย”
รอยยิ้มมุมปากทำให้ฉันรู้สึกหวั่น ๆ แล้วอยู่ ๆ ตัวฉันก็โดนกระชากเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของคนตรงหน้า ฉันตัวแข็งทือเพราะไม่คิดว่าไอ้พี่วินมันจะกล้าขนาดนี้ แล้วก็ต้องช็อคกว่าเดิม เมื่อริมฝีปากฉันถูกบดจูบอย่างแรง เป็นจูบที่ไม่มีความอ่อนโยนเลยสักนิด จูบที่เหมือนกับกำลังกระชากวิญญาณของฉันให้หลุดออกจากร่าง ฉันไม่คิดว่าไอ้พี่วินมันจะจูบเก่งขนาดนี้ จากที่ช็อคตอนแรก ฉันก็เริ่มจูบตอบคนตรงหน้า ลิ้นร้อนพันเกี่ยวกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ฉันพยายามจะผละออกเพราะเริ่มหายใจไม่ออก แต่เหมือนไอ้พี่วินมันจะไม่ยอม เพราะพี่มันไล่ต้อนฉันจนมุมแล้วดูดดึงลิ้นเล็ก ๆ ของฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย ไปอดอยากมาจากไหน.!! มือฉันทั้งตบทั้งต่อยเพราะอีกไม่นานฉันคงต้องขาดอากาศหายใจตายแน่ ๆ แล้วในที่สุดปากฉันก็เป็นอิสระ แต่กลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งในปาก ทำให้ฉันหันไปมองคนตรงหน้าอย่างไม่พอใจ ไอ้เหี้ยยยจะจูบโหดไปไหน.!!! แม่งจูบโหดเหมือนโกรธปากอีกนิดฉันคงทรุดไปกับพื้นแล้วนะ!! แล้วปากฉันแตกแบบนี้ใครจะรับผิดชอบ!!
“อ่อน”
“นายว่าใครอ่อน!”
ฉันพุ่งตัวเข้ามากระชากคอเสื้อไอ้พี่วิน หลังจากกอบโกยออกซิเจนเข้าไปเต็มปอด
“หึ! นี่เหรอที่บอกว่าจะจีบฉัน”
หลังจากจบประโยคนั้น ฉันก็ประกบปากจูบคนตรงหน้าอีกครั้ง และเหมือนทุกอย่างจะเริ่มควบคุมไม่อยู่ เพราะร่างกายฉันเริ่มร้อนรุมมือไม้สะเปะสะปะไม่รู้จะเอาไปว่างที่ไหนดี เลยยกขึ้นมาคล้องคอร่างสูง เสื้อผ้าเราทั้งคู่ต่างหลุดรุ่ย
“อืออ...."
เสียงครางทุ้มต่ำของร่างสูง ยิ่งทำให้ฉันมีอารมณ์มากขึ้น ฉันต้องการ...ต้องการให้เขาเป็นของฉันตอนนี้และเดี๋ยวนี้!
“ฉันขอนะคะ”
ฉันกระซิบที่ข้างหูของพี่วินและไม่วายขบเม้นเบา ๆ
“หึ!”
ไม่รู้ว่าคำพูดนี้มันหมายถึงอะไร แต่ฉันจะคิดว่าพี่วินมันอนุญาตฉันก็แล้วกัน ร่างกายท่อนบนของเราทั้งคู่เปลือยเปล่า ใครจะรู้ว่าเวลานี้ในห้องเชียร์กำลังมีนักศึกษาสองคนแสดงบทรักที่เร้าร้อนอยู่ ฉันจูบซับไปตามลำคอและแผงอกกว้างของพี่วิน และเหมือนฉันกำลังทำให้พี่มันพอใจอยู่ด้วย ยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะปลดเข็มขัดของคนตรงหน้าออกแล้วคว้าเจ้าอัศวินน้อยที่กำลังตื่นตัวออกมา เชี่ยย...ทำไมมัน...เอ่อ...ใหญ่จัง.....หน้าฉันร้อนขึ้นมาเมื่อเห็นสายตาที่พี่อัศวินมองมันเหมือนกลับกำลัง...ท้าทาย...
ไม่รอช้าฉันรีบสะบัดหน้าทิ้งความฟุ้งซ่านออกทันทีแล้วกำแท่งร้อนในมือหลวม ๆ ก่อนจะชักขึ้นลงช้า ๆ ....ครั้งแรกที่ฉันสัมผัสของผู้ชาย.ครั้งแรกที่ฉันกำลังทำให้ผู้ชาย...ใจฉันมันเต้นไม่เป็นจังหวะ ยามได้ยินเสียงครางเบา ๆ ของพี่อัศวิน ฉันเงยหน้ามองพี่อัศวินเล็กน้อยก็เห็นว่าเขากำลังจ้องฉันอยู่
“ใช้ปากเธอสิ”
“ห๊ะ?”
ฉันร้องออกมาอย่างตกใจ ใช้ปากนี่นะ...ไม่เด็ดขาด...ฉันไม่มีทางใช้ปากกับเจ้าสิ่งนี้แน่ ๆ แม้จะไม่เคยมีอะไรกับผู้ชาย แต่ฉันรู้ว่ามันต้องเข้าทางไหนที่ฉันกำลังช่วยคนตรงหน้า เพราะอยากกระตุ้นให้เขามีอารมณ์ร่วมเท่านั้นแหละ!
“เธอไม่กล้า?”
เลิกคิ้วขึ้นเหมือนกำลังท้าทายไปในตัว ฉันรู้ว่าท่าทีแบบนี้มันคือการยั่วโมโห แต่สุดท้ายฉันก็ค่อย ๆ โน้มหน้าเข้าไปใกล้ ๆ แท่งร้อนของพี่อัศวินแล้วหลับตาลงแลบลิ้นแตะที่หัวที่เริ่มมีน้ำปริ่มออกมาเบา ๆ
“อือออ..."
เพียงแค่แตะที่หัวเท่านั้นพี่วินก็ครางออกมาแล้ว...แค่ได้ยินเสียงนี้ฉันก็แทบอดทนไม่ไหว อยากที่จะปลดปล่อยออกมาตอนนี้ฉันกำลังอึดอัด...
ริมฝีปากเรียวสวยกำลังครอบครองแก่นกายของร่างสูงช้า ๆ แม้จะพยายามกลืนกินมันให้สุดแต่ก็เข้าไปได้แค่เพียงครึ่ง ส่วนที่เหลือก็ใช้มือช่วยชักขึ้นลง พยายามเอาใจทุกอย่าง เพราะหวังว่าตัวเองจะได้ในสิ่งที่ต้องการนั่นก็คือทำให้ร่างสูงร้องครางใต้ร่างของตัวเอง
ฉันใช้มือลูบของตัวเองเบา ๆ ในขณะที่ปากก็ครอบครองแท่งร้อนของอีกคนไปด้วย เสียงครางของพี่วินยังคงกระตุ้นอารมณ์ฉันได้เป็นอย่างดี แม้ตอนนี้ฉันแทบจะปลดปล่อยแล้ว แต่คนตรงหน้ายังไม่มีท่าทีว่าจะเสร็จเลย
“เร็วอีก..."
พอได้ยินแบบนั้นฉันก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ทั้งดูดทั้งเม้นจนเกินเสียงน่าอายออกมา แต่แล้วยังไง ในเมื่อฉันมันคนหน้าด้านอยู่แล้ว แค่เซ็กส์ใคร ๆ เขาก็ทำกัน แต่ที่ต่างไปกว่าทุกครั้ง เพราะนี่คือการออรัลครั้งแรกในชีวิตของฉัน...ครั้งแรกที่ฉันใช้ปากเพื่อช่วยคนอื่น...
ไม่นานนักน้ำสีขาวขุ่นก็ฉีดพุ่งเข้ามาในปากฉันจนแทบสำลัก บางส่วนฉันเผลอกลืนกินมันเข้าไปรสชาติมันฝาด ๆ ฝืด ๆ คอแต่ก็ไม่ได้แย่ บางส่วนก็ไหลย้อยลงมาตามขอบปาก แม่งเอ๊ยย!!จะปล่อยแล้วทำไมไม่บอก.!! ฉันได้แต่ฟึดฟัดอยู่กับตัวเอง แล้วส่งสายตาแค้นเคืองไปให้คนตรงหน้าที่ยกยิ้มอย่างพอใจ
“เธอนี่ก็เอ็กซ์เหมือนกันนะ”
ไอ้พี่วินโน้มตัวลงมาใกล้ ๆ ฉันแล้วกดจูบเบา ๆ มาที่ริมฝีปากฉันหนึ่งที ยอมรับว่าอึ้งและสะตั้นอย่างมาก
"......"
“ถ้าไม่ไหวก็โทรมานะ.”
ฉันยังคงอึ้งไม่หาย งง ใช่งงมาก อะไร.ฉันงง ฉันก้มมองเศษกระดาษที่ไอ้พี่วินเป็นคนยัดให้เมื่อครู่ ก่อนที่พี่มันจะเดินออกจากห้องเชียร์ไป ละ....แล้วฉันนั่งทำอะไรอยู่. สายตาเหลือบไปเห็นเสื้อนักศึกษาสีขาวที่ถูกถอดทิ้งไว้ข้าง ๆ ก็ต้องทึ้งหัวตัวเองด้วยความโมโห ฉันยังไม่ได้ปลอดปล่อย!! พี่มันหลอกให้ฉันออรัลมัน!! ไอ้ควายนายยยย!! แม่งเอ๊ยยยย!! แล้วยังไงคือฉันต้องช่วยตัวเองเหรอ ไอ้เหี้ยพี่วินนายกลับมานะเว้ยยยยย!!!
_______________________
- ผู้เขียน
