บทที่12
“อยากฆ่าเปิ่นหวางหรือ?”
เมื่อขึ้นมาบนรถม้าแล้วจ้าวเหลียงอี้จึงเอ่ยถามออกมาอย่างอารมณ์ดีไม่อาจทราบได้ว่าเหตุใดพอเห็นนางหลุดสีหน้าราวกับอยากฆ่าคนได้ออกมาเพียงเสี้ยวลมหายใจแล้วเขานั้นมองเห็นได้ทันเข้าพอดีนี้กลับทำให้จ้าวเหลียงอี้นั้นรู้สึกพึงใจราวกับตนเองเอาชนะหมากล้อมบิดาได้เช่นนี้ด้วย
“มิกล้า มิกล้า!”
ฟังอย่างไรเสียงคำตอบนี้จ้าวเหลียงอี้ก็คาดว่านางพูดมันออกมาผ่านไรฟันเป็นแน่ความสะใจนี้ช่างหอมหวานเสียจริง การที่เขาทำให้นางโกรธได้มิใช่ว่าเขาสามารถกระชากหน้ากากของนางปีศาจแมงมุมดำซ่งเพ่ยหนี่ว์ที่ชอบรังแกมารดาของเขาได้หรอกหรือ
“คนฉลาดต้องรู้จักประมาณกำลังของตน ถอยเพื่อรุกฆาต มิทราบว่าซู่จิ้งอ๋องเคยได้ยินหรือไม่?สิ่งใดหากคล้อยตามแล้วเราไม่ขาดทุนก็สมควรคล้อยตาม ต้นหลิวยิ่งใหญ่เป็นเพราะไม่รู้จักหนักรู้จักเบาจึงหักหรือโค้นล้มได้โดยง่าย ทว่าต้นหญ้าบนพื้นดินพวกมันกลับอายุยืนกว่าต้นไม้ใหญ่
