เกินเพื่อน : EP5
1008 คำ
โรงอาหาร
“ชานมไข่มุกของมึงครับ” ไอ้ปืนส่งแก้วชานมไข่มุกให้ฟอง อีกฝ่ายนี่ยิ้มหน้าบาน ดีใจที่ได้กินของโปรด
“ขอบคุณค่ะเพื่อนปืน” ฟองดูดแล้ววางแก้วลงที่โต๊ะ พวกสาว ๆ ก็พากันเดินไปซื้อข้าวมากิน
มาอยู่กันที่โรงอาหารไม่มีอะไรที่ต้องน่าเป็นห่วงสักเท่าไร ฟองน่าจะสร้างศัตรูจากที่อื่นมากกว่า ตอนที่โดนชนท้ายเป็นตอนช่วงปิดเทอม ไม่น่าใช่คนในมหาวิทยาลัยหรอก
“มาร์ชมึงไปรับส่งฟองไหวหรือเปล่า เดี๋ยวพวกกูไปรับมันเองก็ได้นะ” ปลาเอ่ยขึ้นมาขณะที่กำลังนั่งกินข้าวมื้อเที่ยงกัน
“อย่าเลย ผู้หญิงกันทั้งนั้น กูว่าอันตรายเกินไป” คนที่มาเล่นงานฟองเป็นผู้ชาย แล้วจะให้พวกสาว ๆ คอยไปรับฟอง คงไม่ดีหรอก
“พวกกูก็แล้วกัน ผลัดกันไปรับส่งฟองคนละวัน กูเริ่มวันจันทร์เอง” ไอ้กราฟเอ่ยขึ้นมา มันก็เข้าใจเลือกวันนะ วันนี้วันจันทร์ กว่าจะถึงคิวมันไปรับก็สัปดาห์หน้า แต่พูดอย่างกับตัวเองเสียสละงั้นแหละ
“กูวันอังคารเอง เดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปรับฟอง” ไอ้ไฟพูดต่อ นี่สิวะที่เห็นแก่เพื่อนจริง ๆ
“กูวันพุธ”
“กูวันพฤหัส” ไอ้ภีมพูดต่อจากไอ้ปืน มันรีบพูดเหมือนกลัวผมแย่ง
“กูต้องวันศุกร์สินะ มึงไม่จัดตารางก่อนหน้านี้วะไอ้กราฟ” ผมหันไปมองหน้าไอ้กราฟ สัปดาห์นี้ผมเลยต้องไป 2 วันเลย
“กูรู้สึกสวยขึ้นมากเลยแฮะ เพื่อน ๆ ต้องคอยรับส่ง” ฟองพูดแบบติดตลก แต่ดูหน้ามันผมก็รู้ว่าฟองกำลังซาบซึ้งที่เพื่อน ๆ ช่วยเหลือกันดีแบบนี้
“จ่ายค่าน้ำมันด้วยครับ จากบ้านไอ้ไฟไปคอนโดมึงนี่ไม่ใช่ใกล้ ๆ” ไอ้ภีมแบมือไปตรงหน้าฟอง ฟองมันเลยก้มหน้าลงแล้วแลบลิ้นจะเลียมือไอ้ภีม
“อื๋ สกปรกฉิบหายเลยฟอง” ไอ้ภีมชักมือกลับแทบไม่ทัน พวกสาว ๆ ต่างพากันหัวเราะสะใจ
“ว่าแต่มึงจะไปรับไปส่งกูได้จริงเหรอปืน” ฟองถามไอ้ปืน ก็คงจะเรื่องแฟนของไอ้ปืนนั่นแหละ ไอ้ปืนเขามีแฟนแล้วคือน้องอิงค์ มันเป็นคนแรกของกลุ่มที่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน
“นี่ไงอิงค์มาพอดี เดี๋ยวบอกให้อิงค์รู้เลย” ไอ้ปืนมันกำลังจะตอบฟอง แต่มันดันเห็นแฟนมันเดินเข้ามาเสียก่อน มันเลยลุกไปหาแฟนสาวของมันแล้วพามาที่โต๊ะ
“อิงค์คือพวกพี่อะจัดตารางกันไปรับส่งฟอง ไม่รู้ว่าฟองไปปากหมาใส่ใครเขาไว้ โดนเขาตามเล่นงานอยู่ ตอนแรกอะโดนชนท้าย ก็เลยไม่มีรถใช้ พอวันนี้ก็โดนแกล้งเดินชนจนล้ม ทั้งโจ๊ก ทั้งชาเย็น หกใส่ตัวมันหมด” ไอ้ปืนเล่าให้อิงค์ฟัง
“พี่ฟองน่ารักขนาดนี้มีศัตรูได้ไงอ่า” น้องอิงค์ชมมาแบบนี้ก็มีแต่ฟองคนเดียวนั่นแหละที่ยิ้มหน้าบาน ส่วนคนอื่น ๆ ก็ได้แต่ยิ้มเจื่อน ๆ
ฟองมันหน้าตาน่ารักจริง ๆ อันนี้ไม่เถียง นิสัยมันก็กวน ๆ ก็ดูน่ารักแหละ แต่ถ้ามันไปกวนคนอื่นเขาไว้ เขาจะคิดว่ามันน่ารักจริง ๆ เหรอ
“วันพุธจะเป็นคิวพี่ไปรับส่งฟอง อิงค์โอเคไหมอ่า” ไอ้ปืนถามแฟน น้ำเสียงและสีหน้านี่ดูโคตรเกรงใจเลย
เนี่ย เวลาเห็นผู้ชายมีแฟนแล้วแต่ละคนจะเกรงใจแฟนมาก ผมก็เลยไม่อยากมี อยากใช้ชีวิตไปวัน ๆ แบบนี้ ขี้เกียจคอยเอาอกเอาใจใคร ตามใจใคร ขอตามใจตัวเองดีกว่า
“ได้สิคะ ปกติเราก็ไม่ได้มาด้วยกันสักหน่อย” พอน้องอิงค์ตอบกลับมาแบบนี้ พวกเราก็สบายใจ
พวกเรายกฝูงกันออกมานั่งที่ซุ้มข้างตึกวิศวะ ตรงนี้เป็นที่ประจำของพวกเรา ถ้ามีสาว ๆ มานั่งด้วยก็จะนั่งเบียดกันหน่อย แบ่งฝั่งกันเลย ฝั่งหนึ่งผู้ชาย อีกฝั่งก็สาว ๆ
“คอลเลกชันใหม่นี่สวยว่ะ มีแบบเป็นเซตเลย กระเป๋าสะพาย กระเป๋าเครื่องสำอาง กระเป๋าสตางค์ ราคาก็ไม่แรงมาก เจ็ดพันนิด ๆ” นุ่นเอ่ยขึ้นมา พวกผมก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอก พวกสาว ๆ มันชอบนั่งดูนั่นดูนี่ เอฟของกันบ้างอะไรบ้าง
“มึงเอาปะนุ่น ถ้าเอาสั่งเผื่อกูด้วย กูเอาสีดำนะ” ปลาพูดกับนุ่น สาว ๆ คนอื่นก็ชะเง้อดูด้วย
“เอาดิ กูชอบสีเบจ” นุ่นตอบปลา แล้วเงยหน้าขึ้นมาถามน้องสาวของผม “มีนมึงเอาปะ”
“ฮึ ไม่เอาอะ ไม่ค่อยชอบแบบเป็นเซต”
“กูก็เหมือนกัน กระเป๋าสตางค์กูเพิ่งถอยมาใหม่ ไม่อยากเปลี่ยนอีก ไม่ชอบเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาด้วย” กลอยพูดต่อจากมีน
“มึงล่ะฟอง เอาปะ เมื่อเช้ากระเป๋ามึงเพิ่งเละนิ ถอยใหม่เลยปะ” นุ่นถามฟอง ฟองมันยิ้มกริ่มแล้วส่ายหน้าเล็กน้อย
“กูไม่ชอบอะไรที่เป็นเซต เซตเดียวที่กูชอบคือ… เซตย้อม” มันพูดจบก็หัวเราะคิกคัก ลอยหน้าลอยตาอารมณ์ดี
“อะไรคือเซตย้อม” กราฟถามฟองด้วยความงง ก็ไม่ได้มีแค่กราฟหรอกที่งง งงกันทั้งกลุ่มนี่แหละ
“มึงก็ผวนสิวะ!”
“เซตย้อม… ซ้อมเย…” มีนเป็นคนผวนให้ทุกคนฟัง ฟองนี่หัวเราะร่วน เสียงหัวเราะของมันนี่ขัดกับหน้าตามาก
พวกเราก็หัวเราะไปกับฟองด้วย ไม่ได้ขำกับคำผวนหรอก ขำเสียงหัวเราะของฟองนี่แหละ หัวเราะได้โคตรอร่อย… เสียงหัวเราะของมันไม่ควรให้ใครได้ยินเท่าไหร่นัก เพราะขัดกับหน้าตาจิ้มลิ้มของมันเหลือเกิน
- ผู้เขียน
