"เจ้าสัวธนินท์"
เยาวดาหุบปากของเธอแทบไม่ทันเพราะคนที่เดินเข้ามาไม่ได้เคาะประตูก็เพราะเขาเป็นถึงเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ เธอรีบหลบไปยืนอยู่ข้างๆอัญญาทำทีเป็นรักหลานคนนี้ขึ้นมาทันตาเห็นทั้งที่เพิ่งจะต่อว่ายังไม่ทันได้หยุดปาก
ช่างแต่งหน้าถึงกับทำตัวไม่ถูกไปกับนิสัยของเยาวดา มือที่หยิบจับอุปกรณ์ถึงกับอ่อนแรงทำนู่นนี้หล่นต่อหน้าทุกคนที่กำลังมองดูเจ้าสาวทั้งที่ผ่านงานแบบนี้มาเป็นร้อยๆงานแล้ว ถ้าวันนี้เจ้าสาวไม่สวยจริงๆเธอคงตกงานแน่ๆ
"เครื่องเพชร ของขวัญชิ้นแรกสำหรับเจ้าสาวในวันนี้ กัลป์มาใส่ให้น้องสิ"
ธนินท์ยืนรอจนช่างแต่งหน้าทำผมเจ้าสาวเสร็จเขาก็ยืนกล่องกำมะหยี่สีแดงให้กับเจ้าสาวที่สวยถูกใจสมกับที่เขาเลือกมาเป็นหลานสะใภ้ และหันหลังไปเรียกหลานชายที่บังคับให้เดินตามมาแต่ไม่ยอมเข้ามาในห้องนี้ด้วย หลานเขาคงนี้ซื่อบื้อซะจริงของสวยของงามไม่รู้จักมาดู
อัญญาก้มหน้าสำรวจตัวเองที่ถูกพาออกจากบ้านมาขัด
