งานใหม่ที่เหมือนเดิม
1542 คำ
" ทำไมมาช้าจังวะ " ทันทีที่เห็นเฟฟินเดินดุ่มมาแก้วใสก็ถามขึ้นทันที
" โดนกระชากกระเป๋าอ่ะดิ "
" ห้ะ "
" แล้วเป็นไงบ้าง อย่าบอกนะว่ามึงวิ่งตามไปจนได้คืนมา "
" วิ่งไป แต่ไม่ได้เป็นคนแย่งมา "
" ไปเดินก่อนเดี๋ยวเล่าให้ฟัง " เฟฟินคล้องแขนเพื่อนสนิทพร้อมกับเดินตรงยังห้องเรียน
" นักศึกษา จบคาบเรียนมาหาผมที่ห้องด้วยนะ " เฟฟินเงยหน้ามองต้นเสียง คาวรู้สึกเย็นวาบต้นคอ
" นี่กูต้องโดนอะไรอีกเนี่ย "
" ไปก่อนมึง โดนอะไรค่อยว่ากัน "
เฟฟินเดินขึ้นไปชั้นบนของตึกสูงในมหาลัยและตรงไปยังห้องทำงานของเดวินด้วยใจกล้าๆกลัวๆ ก่อนจะหยุดทำสมาธิอยู่หน้าประตู
ก็อกๆๆ
" อาจารบ์คะ "
" เชิญครับ " หญิงสาวเปิดประตูเข้าไปหลังได้ยินเสียงตอบรับ
" อาจารย์เรียกหนูมามีอะไรหรอคะ " ในใจสั่นกลัวอย่างบอกไม่ถูก
" หางานได้รึยัง " เขาละสายตาจากกองหนักสือเล่มหนามองจ้องใบหน้าหวาน
" ยังค่ะ "
" คุณชอบทำงานแบบไหน "
" ถามทำไมคะ " เฟฟินเริ่มแปลกใจกับคำถามของเขา
" คุณกลับไปทำที่ร้านเดิมได้แล้วนะ "
" คะ? " หญิงสาวถามเสียงสูง
" ตอนนี้ร้านนั้นเป็นของผมแล้ว " เขาพบอกเสียงเรียบ
" เอ่อ " หญิงสาวมองใบหน้าคมคายเล็กน้อยก่อนจะเผลอกัดปากล่างอย่างใช้ความคิด คนตัวสูงกลืนน้ำลายลงคออึกจนลูกกระเดือกขยับตามเมื่อเห็นปากชมพูที่เขาได้ฉกชิมก่อนหน้านี้
" หรือถ้าคุณไม่อยากทำแล้วผมก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่เรียกมาบอกแค่นี้แหละ " มือหนาหยิบหนังสือขึ้นมาจบปิดบังใบหน้าหล่อนั้น
" โอเคค่ะ ขอบคุณนะคะ งั้นเฟไปนะคะ " หญิงสาวเผลอแทนตัวเองด้วยชื่อทำเอาชายหนุ่มที่แกล้งอ่านหนังสืออยู่ยิ้มกริ่มออกมา
ไนต์คลับ
" เฟ ดีใจจังที่เฟยอมกลับมา " หญิงรุ่นพี่สาว PR รีบเข้ามาทักทันทีเมื่อเห็นเฟฟินในห้องล็อกเกอร์ พร้อมเอาป้ายชื่อมาให้
" เฟก็ไม่คิดว่าจะได้กลับมาเหมือนกันพี่หญิง "
" เฟรู้ไหม หลังจากที่เฟออกไป อยู่ดีๆคุณกริซก็ร้องลั่นเหมือนคนเสียสติเลยนะ ตอนนี้ยังอยู่โรงพยาบาลอยู่เลยนะ ส่วนคุณเกลควงผู้ใหม่ฉ่ำเลย " หญิงเล่าให้เฟฟังเป็นฉากๆ
" จริงหรอพี่ ทำไมเป็นงั้นอะ "
" ไม่รู้สิ เอาแต่เพ้อบอกว่าอย่าๆกลัวแล้วอะไรแบบนี้ " เฟฟินแอบสมน้ำหน้าในใจ
" หึ ชุดใหม่หรอพี่ " เฟฟิถามเพราะพึ่งจะสังเกตุชุดPRที่เป็นสีแดงไวน์เซ็กซี่เผยให้เห็ฯสัดส่วนชัด
" อือ คุณเดวินให้เปลี่ยนน่ะ "
" พี่หญิงใส่แล้วสวยมากเลยนะเนี่ย "
" ปากหวาน "
สองสางเดินออกมายังโซนร้านที่ผู้คนเริ่มทยอยเข้ามา เฟฟินสวมเสื้อเชิ้ตเปิดอกชุดเดิมเดินรับออกเดอร์ตามโต๊ะด้วยความคล่องแคล่วชำนาญ
ป๊าบ!!! มือหนาฟาดเขามาที่ก้นเด้งแรงจนเธอรู้สึกเจ็บนิดๆ
" ทำแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะคะ " เธอหันไปพูดกับชายเสื้อขาวใบหน้าจัดอยู่ในเกรดAเลยแหละ
" แล้วต้องทำแบบไหนถึงจะน่ารักครับ " เขาเล่นหูเล่นตาถามกลับมาเฟิฟินยิ้มหวานให้ก่อนจะเดินจากไป
" อีฟิน ทางนี้ " แก้วใสที่รู้ว่าเฟฟินกลับมาทำงานก็ตั้งใจจะมาอยู่เป็นเพื่อนทว่าเธอมาในนามลูกค้าซะอย่างงั้น
" กูนั่งกับมึงไม่ได้นะ ต้องทำงาน "
" เออกูรู้ แค่อยากมาอยู่เป็นเพื่อนมึง กูขี้เกีบดอยู่ห้อง เหงา " แก้วใสบอกก่อนจะสั้งเครื่องดื่มมา เหล้ารัมขวดใหญ่ถูกนำมาเสริฟโดยบริกรหนุ่มหน้าตาดี ถือว่าร้านนี้เขาคัดจากหน้าตาจริงๆ ตั้งแต่ รปภ. กาด บาร์เทนเดอร์ เด็กเสริฟ ยิ่งสาวพีอาร์ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเด็ดทุกคน
เดวินชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าคมคายเป็นที่หมายยปองของสาวๆ นั่งออร่าจับอยู่โซนด้านในที่เป็นโซฟา สาวๆต่างพากันไปนั่งโซนแถบนั้นจนเต็มไปหมดแทบไม่มีที่ให้เดินเสริฟ
" อืม หล่อจริง " เฟฟินยืนมองหลังจากที่เสริฟเครื่องดื่มให้สาวสวยเหล่านั้นเสร็จ จังหวะเดียวกับสายตาคมสบเข้ากับเธอพอดี รอยยิ้มหวานถูกส่งให้ก่อนที่เธอจะกลับไปทำงานต่อ ความตั้งใจจะเคลมเขาหายไปจากหัวจนสิ้นเพราะเขากลายเป็นผู้มีพระคุณสำหรับเธอไปแล้ว แก้วใสชิ่งหนีกลับก่อนเพราะพ่อโทรตามให้ไปส่งที่สนามบินแบบด่วนๆ ทำให้คืนนี้เฟฟินต้องนั่งแท็กซี่กลับอีกตามเคย
" อาจารย์ " ขณะที่เฟฟินกำลังเดินออกจากร้านหลงัจากเปลี่ยนชุดเสร็จก็เจอเข้ากับเขา
" อยู่ข้างนอกเรียกผมเดวินก็พอ "
" ค่ะคุณเดวิน " เฟฟินขยับออกเล็กน้อยเมื่อรู้สึกว่าเธอยืนใกล้เขาเกินไป
" ขึ้นรถสิ เดียวไปส่ง "
" งั้นรบกวนหน่อยนะคะ " เฟฟินตัดสินใจขึ้นรถกลับกับเขาเพราะอย่างน้อยก็รู้จักมักคุ้นกันแล้ว
" เป็นยังไงบ้าง เหนื่อยไหม " เดวินถามขึ้นหลังจากที่ต่างคนต่างเงียบมานาน
" ค่ะ เหนื่อยแต่ชินแล้ว " เฟฟินตอบพร้อมกับยิ้มอ่อนมองทางด้านหน้า เมื่อมองกลับมาก็พบกับสายตาคมที่มองเธออยู่ก่อนแล้ว พอเห็นเธอมองมาเขาก็ยิ้มมุมปากส่งให้
" อาจารย์อย่าให้เฟบ่อยได้ไหมคะ ใจมันยิ่งไม่ค่อยแข็งแรงอยู่ " เฟฟินพูดก่อนจะหลบสายตานั้น
" ไม่อยากได้แล้วหรอ " เฟฟินเงียบ
" ของีบแปปนึงนะคะ "
ชายหนุ่มขับรถมายังคอนโดของหญิงสาวเขานั่งมองใบหน้าหวานที่ยังหลับสนิทอยู่ เขาเลือกที่จะไม่ปลุกเธอจึงนั่งรออยู่แบบนั้นจนเวลาผ่านไปเกือบตี3 ร่างบางตื่นมาด้วยความงังเงีย มองรอบด้านอย่างงงๆ
" เชี่ยตี3 " พอมองมาด้านข้างก็เจอกับเดวินที่นั่งมองอยู่
" อย่าบอกนะว่าอาจารย์นั่งรอเฟตื่นเอง งื้อทำไมไม่ปลุละคะ " หญิงสาวพูดด้วยความเกรงใจ
" ขึ้นไปล้างหน้าหล้างตาก่อนมั้ยคะ "
" ได้หรอ "
" ได้สิคะ ไปค่ะ " เฟฟินเดินนำไปโดยมีร่างสูงดูดีเดินตาม
" มีกาแฟมั้ย " เดวินถามเมื่อออกมาจากห้องน้ำ เฟฟินยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่เคยพาผู้ชายขึ้นห้องมาก่อนแม่กระทั่วกริซก็ได้แค่มารับเธอที่หน้าคอนโดเท่านั้น
" ง่วงนอนพักก่อนมั้ยคะ กินกาแฟตอนนี้จะนอนตอนไหน "
" ไม่เป็นไร กว่าจะถึงบ้านผมก็ง่วงพอดี " เขาตอบกลับมาท่าทีผ่อนคลายกว่าแรกๆ
" งีบที่ห้องเฟก่อนก็ได้ค่ะ นะคะ " ด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าเขาจะหลับในเฟฟินจึงคะนยั้นคะยอให้เขาพักที่ห้องของเธอก่อนและเขาก็ยอมทำตาม
" ไม่เกรงใจแล้วนะ " เขาว่าก่อนจะเดินไปเอนหลังลงที่เตียงนุ่ม
หญิงสาวหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าไปจัดการกับตัวเองอยู่ชั่วคร่ออกมาคนตัวสูงก็หลับนิ่งไปแล้ว เธอเดินเข้าไปใกล้ๆก่อนจะมองใบหน้าที่สมบูรณ์ราวกับถูกพระเจ้าปั้นมาอย่างดี
" นี่สินะลูกรักพระเจ้า " เฟฟินนั่งเท้าคางมองอย่างหลงไหลก่อนที่จะค่อยๆขยับขึ้นไปนอนบนเตียงอีกด้าน
ฟึบ!! แขนแกร่งพาดก่ายเข้าที่เอวคอดขณะที่เธอนอนหันหลังให้พร้อมกับดึงเข้าไปจนชิดตัวราวกับเธอคือหมอนข้างใบโปรด เฟฟินยกมือปิดปากตัวเองไว้ด้วยความตกใจ เธอนอนนิ่งอยู่แบบนั้นเพราะกลัวว่าคนด้านหลังจะตื่น แต่หารู้ไม่ว่าคนตัวสูงไม่ได้ง่วงเลยแม้แต่น้อย เขาตั้งใจขยับใบหน้าหล่อเข้าใกล้จนได้กลิ่นหอมขอเรือนร่างและเป่าลมหายใอจอุ่นๆราดรดต้นคอเนียนทำเอาหญิงสาวรู้สึกสยิวลมหายใจติดขัด ยิ่งมือหนาเผลอสอดแรกเข้ามาใต้เสื้อลูบวนกับหน้าท้องมันเหมือนกับมีลมแรงพัดอยู่ในท้องของเธอจนเสวไปหมด
" อืม " เสียงทุ้มจากทางด้านหลังทำให้หญฺงสาวที่กำลังยุกยิกอยู่ต้องหยุดนิ่ง
" คุณ " มือเล็กแต่ที่แขนเขาพร้อมเอ่ยเรียก
" อืม " เขาตอบกลับมาเป็นสัญญาณบอกว่าเขายังไม่หลับ
" คุณกอดเฟแน่นเกินไป เฟอึดอัด " แขนแกร่งค่อยๆคลายออกหญิงสาวจึงค่อยๆขยับเปลี่ยนเป็นท่านอนหงายและสูดอากาศเข้าปอดเฮือกใหญ่ แต่มือนั้นก็ยังพาดกอดเอวเล็กไว้อยู่ ใบหน้าหวานหันมองด้านข้าง ชายหนุ่มด้านข้างใบหน้าคม จมูกโด่งรับคิ้วหนาทรงกระบี่ ริมฝีปากหยักสีสวยระเรื่อผิวขาวเนียนละเอียดราวกับผู้หญิง
" ถ้าไม่หยุดมองผมไม่รีบรองว่าจะเกิดะไรขึ้น " เสียงแหบพร่าเปล่งออกมาเบาๆทำให้คนที่มองอยู่หันหน้ามองเพดานทันที
" ฝันดีนะคะ " หญิงสาวบอกเสียงเบาคนที่นอนกอดเธออยู่ยกยิ้มมุมปาก ห้วงราตีที่แสนสั้นได้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว
- ผู้เขียน
