นายหมาป่าตัวร้าย

เป้าหมายกลายเป็นอาจารย์

" ไม่รู้ ต้องลอง " หญิงสาวยืนประชันหน้าอย่างไม่กลัว มือหนาล็อคต้นคอเล็กเข้าหาก่อนจะทาบจูบลงบนริมฝีปากอวบอิ่มได้รูป สาวน้อยเปิดปากรับจูบนั้นพร้อมกับส่งลิ้นเรียวให้เขาดูดดันอย่างดูดดื่ม

" อีฟิน ทำอะไรของมึง " สองคนผละจูบออกหันมองตามต้นเสียง

" มึงกลับคนเดียวได้ใช่ไหม "

" สรุปจะไปกับผู้ชาย " แก้วใสถามอย่างไม่ได้อยากรู้คำตอบเพียงย้ำเท่านั้น

" ให้ผมไปส่งไหม " ชายตัวสูงหุ่นดีเอ่ยถาม

" ไม่เป็นไรค่ะ ฝากดูแลเพื่อนหนูด้วยแล้วกันนะคะ จะทำอะไรมันก็ทำเลย แต่อย่าฆ่xมันก็พอค่ะ "

" กูไปนะ "

" ขับรถดีๆ ถึงแล้วโทรบอกกูด้วย " เฟฟินบอกกับเพื่อนสนิทก่อนจะขึ้นรถเก๋งสีดำเงาสนิทออกไปกับชายคนที่เธอพอใจ

" ไปห้องคุณหรือห้องผม หรือจะไปโรงแรม " เสียงทุ้มเอ่ยถามหลังจากขับออกมาได้สักพัก

" ไปห้องฉัน คุณมีรถพอเสร็จคุณก็ขับรถคุณกลับได้เลย " เฟฟินพูดราวกับมันคือเรื่องปกติ ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากชอบใจกับความกล้าของหญิงสาวด้านข้าง รถหยุดนิ่งเมื่อถึงจุดหมายชายหนุ่มโน้มตัวเขาหาใบหน้าหวานก่อนจะบดจูบเข้าไปที่ปากอวบอิ่มอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้มันกลับหวานและนุ่มนวลกว่าครั้งแรกจนเธอเคลิ้มกับสัมผัสนั้น ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาให้ปากเล็กเกี่ยวดึงลิ้นเล็กของหญิงสาวไปดูดกลืนความหวาน

" ขอติดไว้ก่อนนะ ผมมีบินเช้า " ชายหนุ่มพูดขึ้นหลังจากถอนจูบออกช้าๆ หญิงสาวแสดงท่าทีเสียดายอย่างชัดเจน

" ขอบคุณที่มาส่งนะคะ " เขานั่งมองหญิงสาวเดินเข้าไปในคอนโดจนลับตาจึงค่อยขัยรถกลับออกมาเตรียมตัวเดินทางในช่วงเช้า

2วันต่อมา

" รีวิวมา " แก้วใสพูดด้วยท่าทางตื่นเต้น

" จูบดี "

" แค่เนี้ย? "

" ก็ได้แค่นี้ " ใบหน้าหวานบึงตึ้งเมื่อคิดถึงเรื่องคืนนั้น

" แล้วได้คอนแทคไว้ไหม " แก้วใสถามต่อ

" หึ "

" แล้วทำไมไม่ขอ "

" คิดไม่ทัน " เฟฟินตอบพร้อมยกมือขึ้นมาเท้าคางด้วยท่าทีเหนื่อยหน่าย

" จบกัน รองพรมลิขิตเอาละกันเนาะ " แก้วใสพูดประชด

หลังจากคืนนั้นผ่านมาสองวันแล้วหญิงสาวก็เอาแต่คิดถึงสายตาคมคู่นั้นรสจูบแสนหวานที่เขามอบให้ก่อนจะจากไป ทำเอาเธอไม่เป็นอันทำอะไรเพราะเฝ้าแต่คิดถึงคนตัวสูงไม่คลาย

" เฮ้อ~~~ "

" มึงนั่งถอนหายใจมา88รอบแล้วนะอีฟิน "

" กูคิดถึงเขา " หญิงสาวยอมรับกับเพื่อนแบบตามตรง

" แล้วกูจะช่วยมึงยังไง " แก้วใสยกมือขึ้นมานวดบีบขมับอย่างคิดหนัก

" เอางี้กูพาไปบูชาขอพรกับพระแม่ลักษมีเอาไหม เวลานี้กูคิดได้วิธีเดียว " แก้วใสบอก

" สวัสดีครับนักศึกษาทุกคน " คนที่เข้ามาใหม่ยืนเด่นอยู่หน้าห้อง เสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดตาพับแขนถึงข้อศอกจนเผบให้เห็นลำแขนขาวใสเต็มไปด้วยกล่ามเนื้อและเส้นเลือดเหมือนคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำ

" ผมชื่อเดวิน เป็นอาจารย์ที่จะสอนในภาควิชานี้แทนอาจารย์คนเดิมที่ย้ายออกไป " เขาบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ก่อนที่เสียงนักศึกษาสาวหลายคนจะค่อยๆดังขึ้น

" อีฟิน มึงตื่นก่อน " แก้วใสมองคนหน้าห้องก่อนจะสะกิดเพื่อนสนิทที่ฟุบหลับบนโต๊ะเพราะเมื่อคืนกว่าเธอเลิกงงานก็ปาเข้าไปตี3 แถมยังต้องแบกร่างอันเหนื่อยล้ามาเรียนในภาคเช้าอีก

" อะไรกูง่วงของีบ 5 นาที " เฟฟินบอกเพื่อนเสียงงัวเงีย

" พระแม่ลักษมีรับรู้แล้วมึง "

" อะไรของมึงวะ " เฟฟินถามอย่างไม่เข้าใจก่อนจะหันมองทางหน้าห้อง

" เชี่x " เสียงงอุทานจากปากเมื่อสบเข้ากับสายตาคมคู่นั้นที่เธอเฝ้าเพ้อหา ภาพที่เธอจูบกับเขาแวบเข้ามาในหัวทำเอาใบหน้าหวานเห่อแดงขึ้นมา

" คนนั้นคืออาจารย์เดวินหรอวะ ทำไมมึงไม่รู้ " เฟฟินถาม

" ก็กูไม่เคยเห็นหน้าชัดๆนี่หว่า คุ้นๆแต่นึกไม่ออก " แก้วใสตอบออกมาเสียงกระซิบกระซาบ เฟฟินนั่งทำตัวเล็กตังน้อยหวังหลบหน้าไม่ให้เขาเห็นเพราะหากเขาเห็นเธอต้องจำเธอได้แน่นอน

" วันนี้คร่าวๆไปก่อนนะครับ ใครไม่เข้าใจก็มาถามเข้ามาในกลุ่มได้ตลอด " เขาพูดพร้อมกับวางคิวอาร์โค้ดไว้บนโต๊ะ เหล่าสาวๆรีบแสกนเข้ากลุ่มกันยกใหญ่ไม่เว้นแม้แต่แก้วใส

" กูดึงมึงเข้ากลุ่มละนะ " แก้วใสบอก

" กูไม่กล้าสู้หน้า ล้มเลิกดีกว่า " เฟฟินบอก

" มึงอย่าปอดแหก มึงไม่อยากได้แล้วหรอ " แก้วใสถาม

" อยากได้มันก็อยากได้อยู่ แต่เขาเป็นอาจารย์ไง ถ้าได้แล้วกูต้องไปยังไงต่อ " เฟฟินถามหาทางออกเพราะตัวเธอคิดอะไรไม่ออกเลย

" ได้ก็ได้ไง อยู่ม.ก็เป็นอาจารย์ไม่ต้องผูกมัดอะไร ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ชิวๆ " แก้วใสพูดนิ่งๆ

" เออ ก็จริง " เฟฟินเห็นด้วยกับความคิดเพื่อนสนิทก่อนจะผุดยิ้มร้ายออกมา

และวันนี้คงเป็นอีกวันที่สาวน้อยต้องมาทำงานเพื่อเงิน เงิน แล้วก็เงิน ร่างสวยสมส่วนในเสื้อเชิ้ตขาวปลดกระดุมสองเม็ดเผยให้เห็นออกดูมที่โผล่พ้นมากับเกงขาสั้นสีดำเข้ารูปรัดสัดส่วนของเธอให้ชัดเจนยิ่งขึ้น โดยมีป้ายชื่อสีแดงติดอยู่ที่หน้าอก เธอกำลังเดินเสริฟเครื่องดื่มตามหน้าที่

" เฟ พี่วานไปเสริฟห้อง VIP08 ให้พี่หน่อย ข้าศึกบุกกระทันหัน " รุ่นพี่คนสวยพูดกับหญิงสาวพร้อมกับกุมท้องไว้หน้านิ่ว

" ได้พี่ " มือเล็กรับถาดเครื่องดื่มมาก่อนจะเดินนวยนาดเข้าไปตามทางเดินที่เชื่อมเข้ากับห้องที่แบ่งเป็นล็อกๆ

" ขออนุญาติค่ะ " มือเล็กผลักประตูเข้าไป สายตามองไปยังกลุ่มลูกค้าที่เต็มไปด้วยผู้ชายที่แต่งตัวดีมีภูมิฐาน แต่หนึ่งในนั้นคือ กริซ คนที่พึ่งจะเทเธอทั้งยังทำเหมือนเธอเป็นของตาย ตากลมมองสบตาเข้ากับเขาพอดี เขานั่งคลอเคลียกับหญิงสาวสวยคนนั้น ไม่ได้เสียใจอะไรหรอกนะเพียงแค่เธอไม่อยากเจอเขาสองคนมากกว่า เธอปรับสีหน้าให้เป็นปกติและเดินนำเครื่องดื่มไปวางไว้ที่โต๊ะที่มี PR สาวคอยบริการอยู่ ขวดเหล้าราคาหลายหมื่นที่กลุ่มคนเหล่านี้ดื่มมันเข้าขวดที่สอง

" เป็นอะไรไปหรอเฟ " หญิง PRสาวสวยที่คอยบริการในห้องเอ่ยถามเมื่อเห็นสีหน้าของรุ่นน้อง

" เปล่าพี่ เหม็นขี้หน้าคนบางคนนิดหน่อย " เธอพูดก่อนจะหันหลังเดินกลับไปและไม่ลืมที่จะส่งยิ้มให้พี่สาวคนสวย

" อ้ะ ขอโทษค่ะ " ร่างสูงเปิดประตูเข้ามาเป็นจังหวะเดียวที่เธอกำลังเดินออกไปทำให้ประตูชนเข้ากับร่างเล็กทว่ากลับเป็นเธอที่กล่าวขอโทษอย่างเคยชิน

" เจ็บรึเปล่า " เสียงทุ้มนุ่มถามทำให้หญิงสาวแหงนหน้าขึ้นมอง หัวใจดวงน้อยสั่นไหวพร้อมความรู้สึกวูบวาบที่หน้าท้องเมื่อคนตรงหน้าคือ อาจารย์เดวิน คนที่เธอหวังจะพาเขาไปเคลมแต่ดันตกหลุมผูกจิตกับเขา และคือคนที่เฝ้าคิดถึงเพ้อหาจนไม่เป็นอันจะทำอะไร

" ไม่ค่ะ ขอโทษอีกครั้งนะคะ " เฟฟินก้มหน้าพร้อมกับรีบเดินออกไปทันที ทว่ากลับโดนใครอีกคนคว้าตัวไว้ก่อนที่ร่างจะพ้นประตูไป

" เดี๋ยวสิน้อง เฟฟิน " ชายวัยกลางคนสวมแว่นหนาใบหน้าหื่นกามพูดพร้อมกับมองลงมายังป้ายชื่อ พร้อมกับเลียริมฝีปากเมื่อเขามองดูอกอวบที่โผล่พ้นเสื้อของเธอ

" มีอะไรหรือเปล่าคะ " หญิงสาวแกะมือออกอย่างมีชั้นเชิงพร้อมถามเสียงนุ่ม

" นั่งกับพวกพี่ก่อนสิ "

" ขอโทษจริงๆนะคะ คือหนูเป็นแค่เด็กเสริฟ " เฟฟินทำเสียงแหบห้าวพูดออกไปหวังให้ไอ้แว่นถอยออกห่าง ทว่าชายคนนี้มันไม้ได้มีปัญหาทางเสียงเหมือนกับคนอื่นที่เธอเจอมา

" พี่จ่ายค่าตัวให้หนูเอง เจ้าของร้านก็อยู่นี่แล้วคงไม่กล้ามีปัญหาหรอก หรือน้องจะปฏิเสธ " มันพูดพร้อมกับมองไปยัง กริซ ชายชุดสูทเทาที่นั่งโอบกับหญิงสาวใบหน้าเฉี่ยวอยู่ที่โซฟาสีแดงหรู หญิงสาวทำหน้าคิดหนักเพราะไม่รู้มาก่อนว่ากริซคือเจ้าของร้านนี้ เอาจริงๆเธอก็ไม่ได้สนใจว่าใครจะเป็นเจ้าของร้านเพราะเธอทำงานแลกเงินและก็ไม่รู้ต้องปฏิเสธแบบไหนถึงจะไม่ให้มันเกิดปัญหา

" เฟนั่งก่อนสิที่เหลือพี่จัดการให้ " กริซที่นั่งอยู่พูดขึ้นมาโดยที่อาจารย์หนุ่มก็ยืนฟังบทสนทนานั้นด้วยใบหน้านิ่งเรียบก่อนที่เขาจะพูดขึ้น

" งั้นคนนี้กูขอได้ไหม " เดวินพูดพร้อมหันไปมองกริซ หญิงสาวหันมองหน้าอาจารย์หนุ่มพลางคิดในใจ (ดีเลย อย่างน้อยก็ยังเป็นคนที่กูเคยเล็งไว้ละวะ)

" ไอ้เดวิน ไงแย่งกูละพวก " ไอ้แว่นพูดอย่างไม่อยากจะยอม

" เอาดิถ้ามึงอยากได้ กูยกให้ " กริซเน้นประโยคสุดท้านเสียงดังฟังชัดทำเอาใจของหญิงสาวร้อนรุ่มขึ้นมา มือเล็กกำแน่นสายตาจ้องกริซอย่างเอาเรื่อง

" ได้ค่ะ งั้นเฟจะนั่งกับคุณเอง ไปค่ะ " เฟฟินเกาะแขนแกร่งแน่นก่อนจะพาเดินไปนั่งที่โซฟาตรงข้ามกับกริซ

" คุณดื่มอะไรคะ เฟจะไปเอามาให้ " เฟฟินถามเสียงหวาน ท่าทางออดอ้อนบดเบียดอกดูมกับลำแขน จนไอ้แว่นมองอย่างอิจฉา

เพียงแค่เขายกมือแก้วเหล้าสีอำพันก็ถูกวางอยู่ตรงหน้าถึง 2 แก้ว เพราะหญิงรู้ดีว่าเขาดื่มอะไร ทุกครั้งที่เขามาที่นี่หญิงจะเป็นคนที่คอยบริการเขา

" ดื่มสิ " เขาวางแก้วตรงหน้าหญิงสาวก่อนจะพยักหน้าบอกให้เธอดื่ม เฟฟินมองอย่างชั่งใจก่อนจะหยิบขึ้นมาดมกลิ่นหอมของรำราคาแพงที่เธอเคยเห็นแต่ไม่เคยได้สัมผัสรสชาติมัน

" เด็กดี " เขาพูดพร้อมกับยกมือลูบหัว หญิงสาวชะงักกับการกระทำของเขาเล็กน้อยหัวใจวูบไหวอยู่ๆก็ณ้อนขึ้นมาที่ใบหน้าถ้าส่องกระจกดูตอนนี้หน้าเธอคงแดงงราวกับมะเขือเทศสุกแล้วก็เป็นได้

" ชนหน่อยพวก ฉลองที่ไอ้เดวินมันยอมนั่งกับสาว " กริซพูดขึ้นก่อนจะชูแก้วขึ้นตามด้วยคนอื่นที่ยิ้มร่า ไม่เว้นแม้กระทั่งคนด้าานข้างเธอที่ยิ้มร้านมุมปากก่อนจะยกแขนขึ้นมาพาดพนักพิงด้านหลังเหมือนกำลังโอบเธอไว้ เฟฟินต้องเบ้ปากเมื่อมองไปยังฝั่งตรงข้าม

สาวสวยในชุดเดรสสีแดงสั้นสุดเซ็กซี่กำลังนั่งออดอ้อนชายหนุ่มด้านข้างโดยส่งสายตาเย้ยหยันมาทางเธอ

" กริซขา นี่ใช่น้องคนที่กริซเคยบอกเกวมั้ยคะ ว่าเธอตามตื้อจีบกริซอ่ะ " หญิงสาวชุดแดงพูดขึ้นเสียงค่อนข้างดัง ก่อนที่กลุ่มผู้ชายที่กำลังคุยกัยอยู่จะหยุดบทสนทนาและหันมาสนใจเธอแทน

" จริงหรอวะไอ้กริซ " กริซมองตรงมายังคนที่กำลังถูกพูดถึงแววตานิ่งสนิท

" อืม " เขาตอบอย่างไม่ได้สนใจว่าคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามจะรู้สึกยังไง มือเล็กกำแน่นด้วยความโกรธเสียงหัวเราะของคนรอบข้างบวกกับสายตาที่มองเธออย่างเหยียดหยาม ร่างเล็กลุกพรวดขึ้นเพื่อจะเดินหนีทว่ากลับถูกมือหนาจับรั้งไว้

" อย่าพึ่งไปสิครับ ไหนขาดตกบกพร่องตรงไหนพี่พอช่วยได้ไหม " ไอ้แว่นพูดขึ้นพร้อมส่งสายตาแทะโลม จนหญิงสาวรู้สึกขยะแขยงใจดวงน้อยเจ็บปวดกับคำพูดเหล่านั้น ก้อนสะอื้นดันแน่นขึ้นมาพร้อมกับขอบตาที่ร้อนผ่าวรอน้ำตาให้ไหลลง แต่เมื่อมองไปยังสองคนต้นเรื่องเธอกลับกลืนมันลงไปอย่างง่ายดาย

" พี่กริซบอกแบบนั้นหรอคะ แปลกนะคะตอนอยู่กับหนูไม่เห็นพูดแบบนี้เลย " เฟฟินนั่งลงข้างเดวินอีกครั้งและพูดกลับไปนิ้วเรียวยกขึ้นมากรีดกรายตรงหน้าด้วยท่าทางเหนือชั้นจนเกวลินเปลี่ยนสีหน้า