ก็อก ๆ
อีธานเปิดประตูห้องทำงานเมื่อได้รับอนุญาตจากเจ้าของห้อง คนที่เคาะคือปลายฝน เธอยิ้มให้อีธานโค้งหัวให้เล็กน้อย แล้วเดินเลี่ยงไปยืนหน้าโต๊ะของดีแลนที่กำลังมองไปที่เธอ
"มีอะไร?" ดีแลนถาม
"คะ? กะ ก็คุณเจโรมบอกว่าเวลาเที่ยงตรงคุณให้เข้ามาหาหนิคะ" ดีแลนได้ยินดังนั้นก็ถอนหายใจพรืด ที่บอกว่าจะช่วยตอนนี้ก็คงจะดำเนินการไปแล้วสินะ
ครืดดดด ครืดดด ~
ดีแลนเหลือบมองข้อความที่แจ้งเตือนเข้าโทรศัพท์ เป็นฝีมือไอตัวดีที่ลงมือโดยไม่ปรึกษาเขาสักคำอย่างที่คิดเอาไว้
JROME : กูปูให้ขนาดนี้ อย่าให้ต้องผิดหวัง
ดีแลนกดอ่านแต่ไม่ตอบเพื่อน เพราะเขาต้องจัดการคนตรงหน้าที่ยืนรอตาแป๋วเสียก่อน
"ไปทานข้าวพร้อมกัน เตรียมตัวไว้ด้วย" ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วเขาจะยอมทำตามคำแนะนำของเพื่อนสักครั้ง อย่างน้อยก็ไม่ได้มีอะไรเสียหาย
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันไปทานพร้อมพี่ ๆ ดีกว่าค่ะ"
"ฉันให้เธอไปในฐานะของนายหญิง"
"แต่ที่ทำ
