บทที่ 14 ไม่มีสิทธิ์

1953 คำ

ประตูห้องทำงานของชายหนุ่มถูกเปิดออกด้วยฝีมือของปลายฝน คราวนี้เธอไม่ได้เคาะเข้าไปเพราะอย่างไรก็เป็นคำสั่งของดีแลนให้เข้ามาอยู่แล้ว "มาถึงแล้วก็รีบมานั่ง" ดีแลนปิดเอกสารแล้วเงยหน้ามองคนที่มาใหม่ เธอเอาแต่ละล่ำละลักอยู่หน้าประตูเพราะทำตัวไม่ถูก "ห้องทำงานของคุณทำให้ฉันไม่ชินสักที" "ทำไม?" มันก็ไม่ได้ซับซ้อน ทุกอย่างดูปกติเหมือนห้องทำงานทั่วไป "เอาจริง ๆ นะคะ ห้องทำงานของคุณใหญ่พอ ๆ กับบ้านชั้นแรกของฉันเลยค่ะ" ปลายฝนพูดไม่เกินจริง บ้านเธอเป็นบ้านสองชั้น พื้นที่บ้านชั้นแรกเท่ากับห้องทำงานของดีแลนเลย "ฉันไม่ชอบอะไรที่มันคับแคบอ้อมค้อมมันดูอึดอัด" ไม่เพียงเฉพาะสถานที่กับนิสัยคนที่อึกอักอ้อมค้อมเขาก็ไม่ชอบ "สมกับเป็นมาเฟียเลยนะคะ" "รู้ได้ยังไง" "ฉันก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้นนะคะ ทั้งบอดี้การ์ดของคุณชื่อเสียงของคุณมันก็บ่งบอกอยู่แล้ว อีกอย่างฉันดูหนังอ่านนิยายมาเยอะค่ะ" "สืบประวัติฉันมาเหรอ?" "

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม