“อรไม่มีอะไรจะอภัยให้ธันย์หรอก…เพราะอรไม่เคยโกรธธันย์เลยซักนิด แค่อรได้อยู่ใกล้ธันย์ อรก็ดีใจที่สุดแล้ว”
แค่ประโยคแรก ก็เล่นเอาหัวใจของชายหนุ่มแทบจะหยุดเต้น แต่มันกลับเต้นแรงขึ้นจนเกือบจะทะลุออกนอกอก เพียงเธอเอื้อนเอ่ยส่วนที่เหลือจนจบ
“คนดี…ขอบคุณครับ ขอบคุณที่ไม่ทิ้งธันย์ไปไหน…แต่งงานกันนะครับอร นะคนดี ให้ธันย์ได้ดูแลอรไปตลอดชีวิตนะ”
“คะ…ตะ แต่ง งานเหรอ” คำขอแต่งงานที่หลุดออกมาโต้งๆ เล่นเอาคนที่แอบหวังว่าจะเป็นเจ้าสาวของเขา อ้าปากค้างไปเลยทีเดียว ดีใจก็ส่วนหนึ่ง แต่ว่ามันก็อึ้งมิใช่น้อย ที่อยู่ๆ เขาก็โพล่งออกมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
“แต่งงานกับธันย์นะอร” เสียงทุ้มกล่าวย้ำอย่างหนักแน่น ยกมือเล็กขึ้นจุมพิตแผ่วเบา เพื่อยืนยันกับคนตรงหน้าว่านี่คือความจริง
“ฮึกๆๆ…ฮือๆๆๆ”
“อร…เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม” เขาผุดลุกขึ้นนั่งทันที ที่เห็นหญิงสาวน้ำตาไหลพรากๆ ก่อนจะดึงร่างบางเข้ามากอดกระชับแน่น พร้อมท
