แต่กับหญิงคู่หมั้นที่ทำให้เขาต้องอดนอนตลอดทั้งคืน เขาไม่รู้ควรเรียกเธอว่าอะไรดี เพื่อนสนิทเหรอ ก็ไม่ใช่ เพราะทั้งเขาและเธอแทบจะได้คุยหรือปรึกษาอะไรกันน้อยมาก แม้จะอยู่กลุ่มเดียวกัน ซึ่งคนเป็นเพื่อนกันก็คงไม่จุมพิตกันดูดดื่มขนาดนั้น แถมเธอยังกล้าหอมแก้มเขาก่อนเสียด้วย
เรียกแฟนก็ไม่เชิง เพราะไม่เคยออกเดทหรือทำอะไรราวกับคู่รักเลยสักครั้ง แม้เป็นคู่หมั้นก็เถอะ เช่นนี้แล้ว ถ้าต้องแต่งงานกันจริงๆ ต้องเรียกเมียมั้ยนะ
ชายหนุ่มสลัดศีรษะไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกไป เมื่อคนข้างๆ เอนศีรษะที่ปกคลุมไปด้วยกลุ่มผมเงางามมาพิงที่ต้นแขนหนา พร้อมๆ กับเสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ของเธอ
“เฮ้อ กล้วยรู้สึกว่างเปล่าจังเลยธันย์ เบื่อๆ เหงาๆ ยังไงไม่รู้”
“ธันย์ก็เหมือนกัน มันหน่วงๆ แปลกๆ เฮ้อ”
เขาวางศีรษะลงเทินทับกับผมนุ่มของหญิงสาวอยู่อย่างนั้น โดยไม่รู้ตัวเลย ว่าใครอีกคนยืนหลบมุมตึกมองดูตั้งแต่ต้น ที่ชายหนุ่มเดินลงไป
