เด็กมันร้าย - 6 อยากมีตัวตนในสายตา

745 คำ
ฉันยืนเงียบอยู่นานสองนาน ส่วนตุลก็เอาแต่มองฉันจนเขาหันหลังเดินไปซ่อมรถต่อ “พี่ขอนั่งอยู่ต่อสักพักนะ” ฉันตะเบ็งเสียงบอกตุลแต่เขาไม่ได้ตอบอะไรกลับมาจึงเดินมานั่งที่โต๊ะหินอ่อนตัวเดิม ผ่านไปครู่ใหญ่เห็นว่าตุลไม่ได้กินน้ำเลยฉันจึงถือวิสาสะเอาน้ำไปให้เขาเพราะความเป็นห่วง “กินน้ำก่อนไหม” “ไม่หิว” ไม่ต้องคิดอะไรมากหลังจากที่ฉันพูดจบเขาก็รีบตอบสวนกลับมา “พี่เห็นตุลไม่ได้กินน้ำเลย…” “ถ้าหิวเดี๋ยวเดินไปกินเอง” ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะนั่งยองๆ ลงข้างๆ กับตุลที่กำลังซ่อมรถอยู่ “พี่ถามอะไรหน่อยได้ไหม” ฉันพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่จริงจัง “ไม่ว่าง” “ไม่ว่างหรือเป็นเพราะพี่ตุลถึงไม่อยากคุยด้วย” ตุลหยุดซ่อมรถแล้วหันมามองฉัน ก่อนจะพูด “รู้ขนาดนี้แล้วจะถามทำไม” “…แค่อยากรู้เหตุผลว่าทำไมตุลถึงไม่ชอบพี่” ฉันถามคำนี้ออกไปจากความรู้สึกข้างในจริงๆ ก็แค่อยากรู้เหตุผลที่เป็นเหตุผลจริงๆ เท่านั้นเอง “ไม่ชอบคือไม่ชอบ ต้องมีเหตุผล ?” เป็นคำตอบที่เลือดเย็นทำให้ฉันเจ็บจนจุกไปทั่วทั้งอก “นั่นสินะ ไม่ชอบแล้วทำไมต้องมีเหตุผล” ฉันทวนคำพูดของตุลเบาๆ แล้วถามต่อ “ถ้าไม่ชอบแล้วทำไมถึงชอบพูดถึงเรื่องบนเตียงกับพี่ด้วย” “พูดเรื่องบนเตียงแปลว่าชอบ ?” คิ้วหนาเลิกขึ้นตั้งคำถามกับฉัน “มันก็ต้องมีความรู้สึกบ้างสิ” “มีไม่มีก็ขึ้นเตียงได้ทั้งนั้น” เขาตอบอย่างไม่คิดอะไรมากราวกับเรื่องนี้มันเป็นเรื่องปกติไปแล้ว “ถ้าพี่ได้ขึ้นเตียงกับตุล…จะมีตัวตนในสายตาบ้างหรือเปล่า” ฉันเคยถามเรื่องแบบนี้แล้วและก็อยากจะรู้คำตอบอีกครั้ง “ถามเพื่อ?” “ตอบมาสิ” “ถ้าอยากรู้ก็ลองดูเอง” “…พี่จะได้เป็นแค่คู่ซ้อมหรือเปล่า” ตุลไม่ตอบอะไรฉันจึงถามต่อ “ถ้าขึ้นเตียงแล้ว…ตุลจะลืมผู้หญิงที่อยู่ในใจได้ไหม” คำถามนี้ทำให้ตุลจ้องฉันเขม็ง เขาทิ้งอุปกรณ์ซ่อมรถแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูง “ไม่มีวัน” เขาตอบอย่างเลือดเย็นอีกครั้งก่อนจะเดินหนีไป ที่ถามทั้งหมดเป็นเพราะฉันลังเล อยากจะลองข้ามผ่านเรื่องนี้ดู บางครั้งถ้าเรามีอะไรกันเขาอาจจะสนใจฉันมากกว่า เพราะตอนนี้เขาไม่สนใจฉันเลย #บ้าน หลังจากกลับมาจากอู่ฉันก็สั่งให้คนใช้ในบ้านเอาเหล้ามากให้บนห้อง นั่งดื่มตั้งแต่กลับมาจนตอนนี้สองทุ่มกว่าๆ สมองของฉันมันเอาแต่คิดวกวนอยู่แต่เรื่องที่คุยกับตุล ทั้งที่รู้ว่าเขาก็แค่อยากจะได้แต่ทำไมฉันถึงอยากเสนอตัวให้ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่คิดจะทำ ปัก! ฉันวางแก้วเหล้าลงบนโต๊ะแล้วลุกขึ้นเดินไปหยิบกระเป๋ากับกุญแจเดินออกมาจากห้อง เวลานี้เฮียเฟยไม่อยู่เพราะต้องไปดูแลคลับ “คุณลิลจะไปไหนครับ” ในขณะที่กำลังเดินออกจากบ้านลูกน้องของเฮียก็รีบโผล่มาถามฉัน “ไปธุระ…อาจจะไม่กลับมานอนที่บ้านนะคืนนี้ ถ้าไม่เห็นกลับมาก็ฝากบอกเฮียด้วย” พูดจบฉันก็รีบเดินบึ่งไปที่รถ เมื่อแอลกอฮอล์พลุกพล่านในร่างกายฉันก็มีความกล้าอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน #อู่ซ่อมรถ ฉันมาถึงอู่เกือบจะสามทุ่ม คิดว่าตุลจะนอนแล้วแต่ตอนนี้เขานั่งดื่มอยู่กับเพื่อนหนึ่งคน คนที่ใจดีๆ จะไปเรียกแท็กซี่ให้ฉันตอนนั้น พอตุลหันมาเห็นรถฉันจอดอยู่เขาก็ทำหน้าหงุดหงิดแบบเดิม ฉันถอนหายใจออกมาหนักๆ ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถแล้วเดินมาหาตุลที่กำลังนั่งดื่มกับเพื่อน “พี่ขอคุยด้วยหน่อยตุล” “ดึกๆ แบบนี้มีเรื่องจะคุยจนต้องขับรถมาหาที่อู่ ?” ตุลถาม เพื่อนของเขาที่นั่งอยู่เงียบไม่พูดไม่จาอะไร “….ไปคุยกันในห้องได้ไหม”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม