แต่ระยะหลังเมื่อพิสุทธิ์นภาแต่งงานกับแดนดินหล่อนก็มักจะอยู่ที่บ้านมากกว่าอยู่ที่คอนโดฯ นานๆ ทีอาจจะเข้ามาดูความเรียบร้อย หรือไม่ก็อาจจะมาอาบน้ำผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อไปงานเลี้ยงต่อ และนั่นก็ทำให้พิสุทธิ์นภาเห็นผู้ชายเดินออกจากห้องของศศินาคืนนั้น
ผู้ชายที่เห็นไกลแค่ไหนก็จำได้ แต่ถามกลับไม่ยอมรับ
และห้องพักที่จองจุนเลือกก็อยู่ชั้นเดียวกับศศินา นั่นทำให้หล่อนถูกใจยิ่งนัก
“คุณจองจุนเลือกได้ดีมากค่ะ เพราะว่าที่นี่ เพื่อนบ้านดี๊ดีค่ะ”
“เหรอครับ เป็นบุญของผมมากเลยที่ได้เพื่อนบ้านดี เขาว่าเพื่อนบ้านดีก็มีชัยไปกว่าครึ่ง”
“โอ๊ย! คนไทย 100% แล้วมั้งคะเนี่ย เป็นบุญ ใครสอนอีกคะ”
“คนนี้ครับ”
จองจุนชี้ไปที่ฮันวอลที่ตอนนี้ไม่ได้ยิ้มกว้างดังเดิม แต่กลับยิ้มแหยน้อยๆ เพราะบรรยากาศมาคุรอบตัวนั้นคงมีแค่จองจุนกับพิสุทธิ์นภาที่ไม่รู้ ส่วนคนนั่งฟังนี่สิหนาวสันหลัง
พิสุทธิ์นภารับอาสาพาจองจุนกับฮันวอลไปดู
