คูลลิ่งเฟรช

2092 คำ

กลายเป็นว่าผมต้องอธิบายให้คนรอบข้างเข้าใจว่าไม่ได้มีเรื่องกัน แน่นอนว่าไม่ได้อธิบายอย่างเป็นทางการ แค่แกล้งพูดเสียงดังอย่างสนิทสนมว่า ‘อ้าวปั้น ไหงเมาหลับงี้ล่ะ พี่ต้องแบกกลับเลยเห็นไหม’ แล้วก็หัวเราะแห้งๆ ใส่คนที่ยืนมองอยู่ประหนึ่งว่าไม่ได้ตบมันจนหลับไปนะ มันเมาหลับไปเองอะไรงี้ ก่อนจะเอามันขึ้นหลังกลับมาเกสต์เฮ้าส์ บอกเลยว่าถ้ามีคนส่งผมเข้าชิงรางวัลออสการ์สาขาตลบตะแลงตอแหลล่ะก็ รับรองเลยว่าผมได้อย่างแน่นอน แต่มันไม่ใช่เวลาที่ผมจะมาคิดอะไรไร้สาระ ผมต้องทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้คนอื่นรู้ว่าผมไปทำร้ายร่างกายมัน...ใช่ ทำร้ายร่างกาย เพราะถ้าคนอื่นรู้ หรือปั้นรักตื่นมาเอาเรื่อง มีหวังผมได้ลองกินข้าวแดงคุกประเทศลาวอย่างแน่นอน ดังนั้นสิ่งที่ผมควรทำก็คือ...อำพรางความผิด พามันเข้ามาในเกสต์เฮ้าส์ได้ บรรดาพนักงานที่เข้ากะตอนดึกก็พากันมองผมที่แบกปั้นรักเข้ามาอย่างประหลาดใจ พร้อมกับเสนอตัวมาให้ช่วย ผมเลย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม