ผมไม่อยากจะอะไรนักหรอก เห็นคุณแอนบอกว่ามันไปอยู่เมืองนอกมา การวางตัวในสังคมตะวันตกคงจะแตกต่างจากสังคมในประเทศละแวกนี้ ผมเลยไม่ได้ใส่ใจนัก ว่าออกมานิ่งๆ
“โกนหนวดโกนเคราออกแล้วดูดีขึ้นนะ ทรงผมก็ด้วย” ชมมันไปหน่อย หวังจะผูกสัมพันธ์อันดีงาม
หากแต่ปั้นรักไม่ได้ขอบคุณหรือยิ้มรับเลยแม้แต่น้อย ผมชมเสร็จปุ๊บ มันก็จ้องหน้าผมแล้วเบ้ปาก
“บาดโตเองละจงหนวดจงเคาได้บาดคนอื่นและเว้าให้ว่าสกปรกแนวนั้นแนวนิ คิดว่าโตเองเป็นอะนันดาหวา (ทีตัวเองไว้หนวดเคราได้ ทีคนอื่นล่ะหาว่าสกปรก คิดว่าตัวเองเป็นอนันดาหรือไง)” มันค่อนแคะ “อะนันดาผีบ้าหยังเล็บตีนอะนันดากะว่าแด่ (อนันดาบ้าบอคอแตกอะไร เล็บขบอนันดาก็ว่าไปอย่าง)”
มันพูดเร็วเป็นไฟเลย แต่ผมว่าผมฟังมันออกนะ
ฟังออกชัดเจนด้วยว่ามึงว่ากูเป็นเล็บขบอนันดาเนี่ย! ต่อยปากสักทีดีไหม!
คิดภาพ อนันดา เอเวอร์ริ่งแฮม พระเอกที่ผมโตมากับหนังของเขาขึ้นมาทันที ก่อนจะตัดภาพไปที่เ
