ตอนที่ 12 ไม่ปล่อยให้ใครแน่นอน

1398 คำ

คำว่าทุกวันของเขาทำไมมันน่าขนลุกจัง ลินดาถึงกับนิ่งเพราะไม่เข้าใจจุดประสงค์ที่เขาทำกับเธอแบบนี้ ก่อนจะสลัดคำพูดนั้นทิ้งไม่คิดเอามันมาใส่ใจ จะคิดแค่ว่าเขาอาจจะยังเด็กอยู่ถึงได้พูดจาอะไรแบบนี้ เขาอาจจะแค่พอใจเธอในค่ำคืน แต่ว่าไม่นานต่างคนก็ต้องต่างไปลินดาเชื่อแบบนั้น แต่เขาเป็นน้องคุณชินนี่สิเธอไม่แน่ใจว่าสองคนยังต้องเจอกันอยู่ไหม "เสร็จหรือยังครับ" คนที่นั่งเล่นโทรศัพท์ในมือฆ่าเวลา เงยหน้ามองคนที่แต่งตัวเสร็จแล้วก่อนจะขมวดคิ้ว "แค่ไปทำงานต้องแต่งตัวสวยขนาดนี้เลยเหรอครับ" เขามองดูชุดเข้ารูปสีม่วงอ่อนตัดกับผิวขาวที่ไม่ได้สั้นมาก แต่มันทำให้กะสัดส่วนผู้สวมใส่ได้ไม่ยาก ว่าบุคคลนี้ข้างในมีรูปร่างสมส่วนและสวยงามขนาดไหน "คะ" ลินดาก้มมองตัวเองก่อนจะมองเขา ปกติที่ทำงานเก่าเธอก็ใส่แบบนี้ "ไม่มีตัวอื่นเหรอครับที่มันไม่รัดแบบนี้ เสื้อผ้าชุดทำงานคุณอยู่ที่ไหนบ้างเดี๋ยวผมเลือกให้" "เอ่อ..ไม่ต้องค่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม