ยาพิษออกฤทธิ์(1)
1245 คำ
“กอดหนูโอ๋ไว้นะคะ เดี๋ยวก็หาย”
ร่างเล็กรีบเข้าไปกอดชายหนุ่มที่ตัวสั่นด้วยใจเป็นห่วง เนื้อตัวนุ่มนิ่มของเธอแนบชิดสัมผัสไปกับร่างกายแกร่งของเขาอย่างไม่นึกกลัวว่าจะมีอันตรายอะไรไหม
“อ๊าส์”
เสียงใหญ่คำรามดังสุดจะกลั้นความต้องการที่กำลังปะทุอยู่ในกายของตัวเอง ยิ่งมีเธอเขามาแนบชิดเขาก็ยิ่งต้องการที่จะปลดปล่อยจนแทบจะห้ามตัวเองไม่ได้อีกต่อไป
“คุณเคโอ”
ร่างเล็กถูกผลักออกจากกายใหญ่ สองมือแกร่งบีบแขนเล็กของเธอเอาไว้มั่น โอลิเวียเจ็บจนน้ำตาคลอเบ้าแต่เธอก็ยังเป็นห่วงเขาจะถอยไปไหนไม่ได้
“ลงจากรถไปซะ”
“ไม่ค่ะ”
ร่างเล็กกลัวจนตัวสั่น สายตาหวานมองเขาอย่างไม่ละเหลียวมองไปทางไหน เธออยากให้เขาเข้าใจในความหวังดีที่เธอมีให้เขาไม่ใช่แค่การช่วยเหลือแต่เธอห่วงใยเขายิ่งกว่านั้น
“เธอช่วยอะไรฉันไม่ได้หรอก”
“แต่หนูโอ๋ทนเห็นคุณเคโอทรมานแบบนี้ไม่ได้”
“ไอ้เอดาน เอาผู้หญิงคนนี้ลงจากรถไปซะ”
“ครับนาย”
ร่างใหญ่รีบวิ่งลงจากรถทำตามคำสั่งของผู้เป็นนาย ทั้งที่เขาแทบจะไม่อยากแตะต้องนางฟ้าคนนี้เลยเธอสวยจนเขาไม่กล้าเข้าใกล้และอีกอย่างเธอเป็นลูกสาวของคนที่เขาควรจะกลัว
“ไม่นะคะ”
ร่างเล็กรีบขึ้นนั่งบนตักใหญ่ของเขาเพราะเกรงว่าเธอจะถูกจับโยนลงไปจากรถ สองมือเล็กเลื่อนชุดของตัวเองให้ร้นลงโชว์เนินอกต่อหน้าเขาทั้งที่หัวใจเต้นแรงด้วยความเขินอายแต่เพื่อจะได้ไปกับเขาเธอจำต้องทำ
“เธอจะทำอะไร”
เคโอจ้องเนินเนื้อตรงหน้าด้วยความต้องการ แค่เพียงมันโผล่ออกมาเพียงน้อยนิดก็ช่างน่าจับกินเหลือเกินเขาไม่เคยเห็นของหญิงสาวคนไหนสวยเท่าของเธอเลย
“หนูโอ๋ช่วยคุณเคโอได้จริงๆ”
โอลิเวียเห็นชายหนุ่มตรงหน้ามีท่าที่อ่อนลงเธอก็รีบโผเข้ากอดเขาเอาเนื้อแนบเนื้ออีกครั้ง เวลาใกล้เขาเธอทั้งรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยถึงเขาจะออกปากไล่เธออยู่ร่ำไปก็ตามแต่เธอกลับยิ่งชอบเขาเข้าไปทุกที
“บ้าเอ๊ย”
สองแขนแกร่งโอบกอดเธออย่างมิอาจห้ามใจ แกนกายใหญ่โตในกางเกงขยายตัวใหญ่ขึ้นเป็นเท่าตัวเหมือนเรียกร้องว่าต้องเป็นเธอคนนี้เท่านั้นที่จะช่วยเขาให้ผ่านค่ำคืนนี้ไปให้ได้
“นายจะให้ผมทำยังไงกับเธอต่อ”
เอดานที่เตรียมพร้อมรับคำสั่งต้องแอบยิ้มเพราะความน่ารักของผู้หญิงคนนี้ที่รู้จักเอาใจเจ้านายของเขาไม่เหมือนใครและก็คงจะถูกใจเจ้านายเขาจนกอดตอบเธอได้
“ออกรถ”
เสียงใหญ่ลอดไรฟันออกมาอย่างทรมานเมื่อมีเธอนั่งทับแกนกายของเขาอยู่แบบนี้ แต่มันก็ยังดีกว่าขยายตัวแล้วไม่มีอะไรช่วยทับเอาไว้เลย
“ครับ”
“แวะโรงแรมที่ใกล้ที่สุด”
เมื่อมีเธออยู่กับเขาแล้วก็ไม่ต้องเสียเวลาไปหาใครที่ไหนเขาก็ควรจะหาความสุขกับเธอให้เร็วที่สุดก่อนจะขาดใจเพราะฤทธิ์ยาที่แสนจะรุนแรงและผู้หญิงที่เหมือนจะเรียบร้อยแต่ร้อนแรงอยู่บนตัวเขา
“ครับนาย”
“คุณเคโอไม่เป็นอะไรนะคะ”
โอลิเวียละออกจากอ้อมกอดของเขาเมื่อเห็นรถเคลื่อนตัวออกจากบ้านของคุณตาเธอแล้ว ชุดสวยที่เคยถูกเธอขยับก่อนหน้านี้ก็ขยับตามเธอไปด้วยจนเห็นไปถึงเสื้อในตัวจิ๋วที่ใส่ปิดความอวบอิ่มเกินตัวเอาไว้
“แล้วเธออย่างมาเสียใจทีหลัง อ้าส์”
เขาจับชุดแซกของเธอให้ยกให้ปกปิดเนินเนื้อเหมือนดั่งเก่าเพราะเขาไม่อยากให้ลูกน้องเห็นของงามที่กำลังจะเป็นของเขา พร้อมกับกดสะโพกงอนงามเต็มไม้เต็มมือของเธอให้บดเบียดไปกับมังกรยักษ์ใต้กางเกงของเขา
“ไม่ค่ะ”
เธอจะไม่มีวันเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปในวันนี้เพราะเธอเลือกเขาแล้วและต่อจากนี้ไปเธอจะทำให้เขาหลงจนลืมเธอไม่ได้ต้องเรียกหาเธอตลอดไป
รถหรูที่เคลื่อนตัวออกจากงานเลี้ยงที่ใหญ่เกือบจะระดับประเทศออกมาด้วยความรีบร้อนไม่นานก็มาจอดอยู่หน้าโรงแรมขนาดเล็กที่แทบจะไม่มีลูกค้าเลยตามคำสั่งของเจ้าของรถที่ต้องการสถานที่ใกล้ที่สุดเพื่อรีดยาพิษออกจากตัว
ร่างใหญ่รีบพาร่างเล็กที่เสนอตัวเองให้กับเขาลงมาจากรถ
"ให้คนเฝ้าหน้าโรงแรมเอาไว้"
เขาสั่งลูกน้องนับสิบคนที่ทำท่าจะตามเข้าไปในโรงแรมด้วย ถึงที่นี้จะดูเก่าแต่เขาก็ต้องการความเป็นส่วนตัวโดยเฉพาะตอนนี้ที่ต้องการเพียงแค่ปลดปล่อยกับเธอเท่านั้น
"ครับนาย"
"นี้ครับกุญแจห้อง"
"อ้าส์"
เขารับกุญแจห้องจากมือลูกน้องที่ไปจัดการเรื่องห้องพักมาให้เขา พร้อมกับเสียงคำรามในลำคอเพราะร่างเล็กที่เดินตามเขามาดันเข้ามายืนกอดแขนเขาเหมือนกำลังกลัวอะไร
"ขอโทษค่ะ"
โอลิเวียหันซ้ายหันขวาเธอไม่ชอบโรงแรมแห่งนี้เอาซะเลยไม่รู้จะมีอะไรซ่อนอยู่หรือเปล่าจนต้องเข้าไปกอดเขาให้หายกลัวต่อหน้าลูกน้องเขานับสิบชีวิต
"ขึ้นห้องกันได้แล้ว"
เคโอก้าวเดินไปที่ลิฟต์เพื่อจะขึ้นไปชั้นบนสุดของโรงแรมนี้ตามที่เขาให้ลูกน้องจัดการมาให้ เขาเดินไปพร้อมกับหญิงสาวที่เกาะแขนเขาไม่ยอมปล่อยและเขาก็ไม่คิดจะแกะเธอออกเหมือนที่ทำกับคนอื่นหรือแม้แต่คนที่เคยเป็นคู่หมั้นของเขา
"ค่ะ"
ร่างเล็กเดินกอดแขนเขาเข้าไปในลิฟต์สายตาหวานจ้องมองแต่แขนแกร่งของเขาที่เธอกำลังกอดเอาไว้ให้หายกลัว ใจดวงน้อยเริ่มอบอุ่นขึ้นมาบ้างเพราะได้จ้องมองเขาแทนบรรยากาศรอบข้าง
"อาบน้ำก่อนนะคะจะได้หายร้อน"
โอลิเวียรีบเปิดประตูเข้าห้องเพราะเม็ดเหงื่อบนใบหน้าของเคโอเริ่มผุดออกมาราวกับน้ำไหล เขาดูท่าจะอาการหนักเข้าไปทุกทีจะเธอหวั่นใจว่าเขาจะโดนมากว่ายาปลุกเซ็กส์
“อ้าส์ รีบเข้าสิ ฉันจะไม่ไหวอยู่แล้วนะ อ้าส์”
เขารีบจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างไม่นึกลังเลและไม่คิดแคร์สายตาของใครยิ่งเป็นเธอเขาก็ยิ่งอยากจะเปิดเผยเพราะเรื่องคืนนั้นเธอทำเขาลืมไม่ลง
"เข้ามาได้แล้วค่ะ หนูโอ๋เปิดน้ำเต็มอ่างแล้ว"
โอลิเวียที่รีบวิ่งแจ้นเข้าไปเปิดน้ำในห้องน้ำก็รีบกลับออกมาเรียกเขาเข้าไปแต่เธอกลับไม่กล้ามองร่างใหญ่ที่นอนรูดลำรักของตัวเองอยู่บนเตียงอย่างเต็มตาเธอได้แต่ก้มหน้ามองพื้นด้วยความอาย
"มองฉัน เพราะเธอไม่มีสิทธิ์เปลี่ยนใจเดินออกไปอีกแล้ว"
- ผู้เขียน
