แต่อเล็กซานโดรกวาดตามองไปที่หัวมุมถนนฝั่งตรงกันข้าม และหยักยิ้มเมื่อเห็นผู้ชายร่างอ้วนสวมโค้ทหนังสีดำยืนอยู่ที่หัวมุมถนนแล้วมองมาที่เด็กน้อยอย่างเอาเรื่อง เมื่อสายตาของชายคนนั้นปะทะเข้ากับสายตาของมาเฟียตัวเอ้ ผู้ชายคนนั้นถึงกับผงะแล้วจ้องเขาอย่างขุ่นเคืองอยู่เสี้ยววินาที ก่อนจะรีบพาตัวเองเดินหายเข้าไปในถนนที่มีตึกสูงชันตั้งอยู่
อเล็กซานโดรหันมาถามเด็กน้อยซึ่งเมื่อเขามองหน้าเด็กน้อยอีกทีทำให้นึกถึง เด็กหญิงศศิ เมื่อสิบกว่าปีก่อน ดวงตาเว้าวอนแบบนี้มันทำให้หัวใจเย็นชาของเจ้าพ่อสั่นคลอนอย่างประหลาด
“มีคนคุมหนูมาใช่มั้ย พวกมันคงบังคับให้หนูมาขอทานล่ะสิ” เมื่อมองใบหน้าเด็กน้อยรวมถึงมือที่ยื่นออกมาจากเสื้อโค้ทก็พบรอยแผลผุพองที่ถูกบุหรี่จี้ ทำให้คนตัวใหญ่กำมือและสบกรามแน่น
“ไอ้พวกสวะทำได้แม้กระทั่งเด็ก”
เด็กสาวลูกครึ่งที่ดูเหมือนจะมีส่วนผสมของเอเชียและยุโรปแต่เธอคงเข้าใจภาษาของเขาพยักหน้า
ศศ
