“ดอน!” ศศิดุเสียงเครียดแล้วตีแขนดอนแรงๆ สองครั้งติดกัน “ลามก” “เจ็บนะ เดี๋ยวจะตีคืน แต่คนสวยๆ หุ่นบางๆ อย่างศศิจะตีด้วยไม้ ด้วยมือ คงจะไม่ได้ พี่จะเอาอย่างอื่นตีก็แล้วกัน” คนพูดกำกวมหัวเราะเบาๆ ศศิส่ายหน้าอย่างระอา “เรื่องนิสัยแย่ๆ ของดอนศศิรู้ว่ามันต้องใช้เวลาจริงๆ ความหื่นความลามก ต้องใช้เวลาเยียวยานานมากเชียวล่ะ กว่าจะเปลี่ยนสันดานของดอนได้ ศศิตายแล้วเกิดใหม่สามชาติคงยังแก้ไม่หาย” คนสวยจิกกัดเสร็จก็ทำท่าว่าจะเดินหนี แต่อเล็กซานโดรไม่ปล่อยเธอไปโดยง่าย คนฟังเรื่องแย่ของตัวเองหน้าเหยจืดเจื่อน “เมียจ๋าด่าแรงไปมั้ย คิดจะหลอกด่าพี่แล้วจะหนีไปง่ายๆ เหรอไม่มีทาง” “นิสัยแย่อย่างดอน ศศิไม่เถียงด้วยหรอกไม่มีทางชนะ” คนสวยส่ายหน้ายอมยกธงขาว คนหล่อสวนทันควัน “ถึงนิสัยของพี่มันแย่ แต่พี่ก็ทำการบ้านเก่งไม่แพ้ใคร ไม่เคยปล่อยให้เมียต้องค้างใช่มั้ยจ๊ะคนดี” ศศิอยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ มันเกี่ยวอะไรกันนี