18

1364 คำ

“แล้วศศิจะบอกแด๊ดยังไง” คนที่จำใจรับข้อเสนอถามเสียงกร้าวออกไป “นั่นมันปัญหาของเธอ ไม่ใช่ปัญหาของพี่” อเล็กซานโดรตอบอย่างยียวน ยักคิ้วข้างหนึ่ง เมื่อเห็นว่าศศิอยากจะกรี๊ดแตก ทำท่าทางคล้ายจะประทุษร้ายเขาให้ตายดับ แต่เขาเดาว่าศศิคงกำลังนับหนึ่งถึงสิบอยู่ในใจเพราะเห็นจากอาการหน้าดำหน้าแดงของสาวน้อยตรงหน้าแล้วเขาก็รู้พร้อมกับนึกขำในใจ “เธอเป็นลูกรักของแด๊ด คงหาทางบอกแด๊ดได้ไม่ยาก” อเล็กซานโดรเร่งเร้าต่อด้วยท่วงท่าสบายๆ “ศศิจะหาทางบอกแด๊ดเอง แต่ดอนอเล็กซานโดรรู้ไว้ด้วยที่ศศิอยู่ที่เวโรนาตามที่ดอนต้องการไม่ใช่เพราะว่าศศิเกรงกลัวความผิดอะไรทั้งนั้น ศศิยังยืนยันว่าไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่ได้กลัวหลักฐานจอมปลอมอะไรที่ดอนมีด้วย แต่ศศิเป็นห่วงแด๊ดมากกว่าและอีกหน่อย...ดอนระวังให้ดีเถอะ ถ้าแด๊ดรักศศิมากๆ ศศิจะขอมรดกทุกอย่างของดอนมาเป็นของศศิให้หมดเลยคอยดู” และก็เป็นทางฝั่งของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นดอนผู้ยิ่งใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม