Married แต่งแล้ว (อย่า) รัก 28
“ชุดสั้น”
ระหว่างที่เดินเลือกซื้อของคนข้าง ๆ ก็เอาแต่ดุที่เห็นว่าชุดฉันสั้น ดุจนหลอนไปหมดแล้วค่ะ แต่มันก็ไม่ได้สั้นอะไรขนาดนั้นนะ มันคลุมเข่าอยู่แต่เขาน่ะประสาทหาเรื่องบ่นฉัน
หลังจากที่กินข้าวเสร็จก็เดินเลือกซื้อของ สองสาวขออนุญาตเดินตามเพราะกลัวหลงทาง ซึ่งฉันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว เดินเลือกซื้อของใช้ไปเรื่อย ๆ อย่างไม่เร่งรีบ ไม่ลืมที่จะถามสองสาวว่าอยากไปดูอะไรไหมเพราะนาน ๆ จะได้เข้ามาในเมือง แต่เพราะสองสาวเกรงใจเจ้านายอย่างคุณจอมทัพเลยไม่กล้าบอก
“คุณเอาของไปเก็บที่รถก่อนไหมคะ?” ทวนถามอย่างเห็นใจ ก็เขาเล่นถือของให้ฉันหมดทุกอย่างแบบนี้ก็กลัวจะหนักนั่นแหละ
“อา งั้นเดี๋ยวกลับเข้ามา อย่าไปซนไหนไกล”
“ไม่ซนสักหน่อย” เถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้
“ไม่ซนน้อยน่ะสิ รอจะรีบกลับมา” อีกฝ่ายเอ่ยย้ำและเดินเอาของไปเก็บที่รถ และนั่นจึงเป็นเวลาที่ฉันพาสองสาวไปเดินซื้อขอ
