เพลินตารับปากและเกือบจะพูดไปแล้วว่า น้องขิมของอาจะทนเรียนไปได้สักกี่น้ำเชียว แต่ดีที่เธอยังยั้งปากได้ทัน และเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ “เมื่อวานตอนเย็นหนูเจอดวงใจด้วยแหละ เดี๋ยวนี้มันแต่งเนื้อแต่งตัวอย่างกับสาวในเมืองกรุงเชียวนะอาพวง แต่งหน้าซะจำแทบไม่ได้ แถมขับรถใหม่ป้ายแดงแล้วทำมาเป็นเชิดหน้าใส่หนู เชอะ...ทำอย่างกับเราอยากจะคุยด้วยอย่างนั้นแหละ”
เพลินตาเอ่ยด้วยความหมั่นไส้อย่างชัดเจน ซึ่งก็ได้รับการพยักพเยิดเห็นด้วยจากผู้เป็นอา
“เมื่อตอนบ่ายๆ อาก็เจอที่ตลาดในอำเภอ เห็นพูดอวดเสียงดังว่าตอนนี้เปลี่ยนชื่อจากดวงใจเป็นดวงลดาแล้ว ห้ามใครเรียกชื่อเดิมอีก อาละหมั่นไส้นัก ทำเป็นพูดอวดว่าตัวเองมีรถขับชวนให้นั่งกลับด้วยกัน ถ้าไม่คิดว่าแม่มันคือพี่สายใจที่อานับถือละก็แม่ด่าเปิงไปแล้ว ไม่กลัวหรอกนะกำนันคำพ่อมันน่ะ”
“ที่เอ็งไม่กลัวเกรงเพราะรู้ว่าไอ้กำนันคำเคยหลงรักเอ็งตั้งแต่สาวๆ มาก่อนละสินังพวง” ผ
