ช่องทางรักแห้งผากของหล่อนจนลื่น จากนั้นก็จับท่อนเนื้อ กระแทกเข้ามาซ้ำๆ
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
เวียร์หลับหูหลับตากระเด้าไม่ลืมหูลืมตา รสาไม่ได้ร้องคราง ไม่รู้สึกอะไรเลย ความรู้สึกที่มีต่อเขาเปลี่ยนไปแล้ว
หล่อนไม่ได้รู้สึกเสียวซ่านมีความสุขเหมือนอย่างตอนที่ทำกับอังเดร แต่รสาก็ไม่ขัดขืน... เพราะรู้ว่าหล่อนควรทำหน้าที่ภรรยา ซึ่งอาจจะเป็นครั้งสุดท้าย เพราะคงไม่มีผู้ชายคนไหนยอมรับเรื่องร้ายแรงแบบนี้
เวียร์ขยับอยู่ทางด้านหลังเมามัน ไม่นานน้ำกามก็แตกพลั่กออกมา เขาทรุดร่างหอบเหนื่อยลงทับร่างของรสาที่นอนน้ำตาไหลพรากเปียกที่นอน
คืนนั้นเวียร์หายออกไปจากห้องทั้งคืน กระทั่งรุ่งเช้าเขาก็ยังไม่กลับมา และตอนเช้ารสาก็ต้องไปทำงานตามปกติ
หล่อนพยายามใช้เครื่องสำอางช่วยปกปิดร่องรอยบอบช้ำที่ใบหน้า แต่ความเจ็บปวดในแววตาก็ยังฟ้องออกมาจนได้ ทำให้เพื่อนร่วมงานสังเกตเห็น
“ฝีมือเวียร์ใช่ไหม... ทำไมต้องลงไม
