“ยังไม่นอนหรอก มีอะไรรึเปล่า” ฉันย่นคิ้วแล้วมองไลท์ด้วยสายตาหงุดหงิดนิดหน่อย แต่ไม่มาก แค่เห็นหน้าเขา ฉันก็เสียวสันหลังวูบวาบกลัวว่าอีตานี่จะประสาทอะไรขึ้นมาอีก ฉันก็แค่ขอเวลาและขออยู่คนเดียว ทำไมเขาต้องทำตัวเข้าใจยากเย็นด้วยวะ!
เอาเถอะ ยังไงพรุ่งนี้ฉันกับเขาก็จะได้ลาขาดกันแล้ว! ต่อให้ตาย ฉันก็จะไฟท์ให้พ่อเขาน้ำตาไหลให้ได้!
“เจ็บหน้าว่ะ” ไลท์เบ้ปากแล้วชี้ไปที่รอยช้ำบริเวณที่เขาอ้างว่าโดนฉันต่อย ซึ่งบอกตรงๆ ว่าฉันจำไม่ได้และฉันไม่น่าจะเป็นคนทำมันด้วย ฉันเคยทำร้ายใครที่ไหนเล่า… แค่สบตาไลท์ ฉันยังแทบจะหัวหดเข้าไปในกระดอง ฉันจะไปกล้าต่อยเขาได้ไง ตลก… “ถ้ายังไม่นอนก็ช่วยทายาให้หน่อยดิ”
“ฮะ” ฉันชะงักแล้วเริ่มเครียดขึ้นมาอีกรอบกับข้ออ้างร้อยพันแปดที่เขาสรรหา ถ้าฉันทายาให้ไลท์เสร็จ เขาก็คงจะขึ้นมาเคาะประตูห้องฉันแล้วมีสตอรี่ใหม่มาพรีเซ้นส์ทั้งคืนแน่ๆ
“เธอก็ยังไม่ทายานิ มีรอยช้ำที่ไปไฝว้กับพวก
