“ฮะฮะฮะฮะ ตลกดีว่ะ เธอแม่งได้ใจฉันจริงๆ ขนาดฉันยังไม่ชั่วเท่าเธอเลยนะ” ลิ้งขำแล้วปล่อยมือฉันก่อนจะดึงไหล่เข้าไปตบด้วยความชอบใจ ฉันไม่ได้รู้สึกว่าโดนชมเลยอ่ะ เหมือนกำลังโดนด่า... “เอาสิ งั้นเธอก็โทรไปหามันเลย ที่ไหนดีนะ สวนสาธารณะแถวนี้แล้วกัน” ลิ้งว่าแล้วยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก นัยน์ตาของเขาส่องประกายวาววับด้วยความสนุก ฉันกลืนน้ำลาย ทั้งที่ตั้งใจจะทำในสิ่งที่พูดแล้วแท้ๆ แต่จู่ๆ ใจฉันมันก็สั่นและรู้สึกแปล๊บขึ้นมาตอนที่กำลังล้วงมือถือ ฉันเลื่อนเบอร์ไลท์ผ่านสายตาไปตั้งสองสามรอบแต่ฉันกลับไม่กล้าที่จะกดจนกระทั่งลิ้งสังเกตเห็นแล้วคว้ามือถือฉันไป! “นี่!!” ฉันร้องด้วยความไม่พอใจ “ลีลาอยู่ได้ นี่ใช่มั้ยเบอร์มัน” คนตัวสูงมองจอมือถือฉันครู่หนึ่ง และเพราะฉันเม็มชื่อในมือถือตรงตัวกับชื่อคน แถมรายชื่อในมือถือฉันก็มีคนไม่เยอะ เขาเลยหาเจอภายในเวลาไม่กี่วินาที เขากดโทรออกแล้วโยนมือถือมาให้ฉันอย่างกะทันหันจน