เกือบจะรุ่งสางธรรพ์ถึงปล่อยให้เจ้าสาวตัวเองนอนหลับ ส่วนตัวเขาก็ลุกเดินไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะไปทำงานของตัวเองไม่คิดจะสนใจเจ้าสาวที่ตัวเองใช้งานร่างกายหล่อนหนักหน่วงมาตลอดทั้งคืน เมื่อเข้ามาในห้องน้ำเขาก็มองสำรวจร่างกายตัวเองที่เต็มไปด้วยลอยขีดข่วนของเล็บกลิ่นจันทร์ และแผ่นหลังของเขาก็เต็มไปด้วยแผลจากเล็บเธอเช่นกัน
“ให้ตายสิวะ! ” เขาสบถออกมาด้วยความหงุดหงิดเมื่อเห็นแผลที่ตัวของตัวเอง แล้วกำมือแน่นคิดโกรธหงุดหงิดตัวเองที่เผลอตัวหลงไปกับร่างกายที่น่าชังของกลิ่นจันทร์
“หวังว่าเธอจะท้องในเร็วๆ นี้จันทร์” เขาพึมพำกับตัวเองในกระจกแล้วเดินไปยังห้องอาบน้ำพร้อมเปิดฝักบัวให้ชโลมร่างกายตัวเองที่เหนียวเหงื่อไคลในตอนนี้
“ฉันเกลียดเธอยัยกาฝาก” ยิ่งนึกยิ่งเกลียดยิ่งแค้นชังหล่อน สองมือกำเกร็งแน่นข้างลำตัวแล้วแหงนเงยหน้ารับน้ำที่กำลังไหลจากฝักบัวเพื่อให้มันดับความเดือดดาลของอารมณ์ตัวเองลง
ธรรพ์ใช้เวลา
