คำเตือน!
เนื้อหาในตอนนี้มีฉากบังคับให้สมยอม/ร่วมรัก/ไม่เหมาะสม นักเขียนไม่ได้มีเจตนาไม่ดีหรือสนับสนุนการกระทำผิดๆแบบนี้ในชีวิตจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ **นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากไม่ใช่แนว ไม่แนะนำ**
ปึง
เสียงประตูห้องทำงานขนาดใหญ่ถูกปิดลงพร้อมกับร่างสูงของเพทายที่เดินเข้าไปนั่งลงยังเก้าอี้ทำงานตัวเองด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ปล่อยให้อลินญายืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่ภายในห้อง
"เดินมานี่" รองประธานหนุ่มเอ่ยพลางใช้สายตาคมส่งไปยังร่างเล็กให้เดินเข้ามาหาเขา ทว่า...
"ยะ...ยืนคุยก็ได้นี่คะ มันได้ยินเหมือนกัน" เรียวปากเล็กขยับบอกด้วยน้ำเสียงงึมงำมีความดื้อรั้นอยู่ในนั้น
"แล้วใครบอกว่าฉันจะคุยกับเธอ"
"..." อลินญาก็นิ่ง
"ฉันเรียกให้เธอมาครางต่างหาก เดินมา" เจ้าของใบหน้าหล่อสุขุมกดเสียงเข้มในประโยคหลัง คนตัวเล็กที่ได้ยินก็พอจะรู้ในความหมายของประโยคนั้น ไม่สิ...เธอแทบจ
