“ฉันไม่เล่นด้วยนะคะ” หญิงสาวปฏิเสธ เธอรีบปล่อยมือจากเขาแล้วเดินกลับไปที่ห้องเดิมเพราะไม่กล้าจะนอนคนเดียวอีกต่อไป
“คิดว่าใช้ไม้นี้แล้วฉันจะปล่อยเธอไปเหรอขิม เธอทำให้ฉันอารมณ์ค้าง จะไม่รับผิดชอบหน่อยเหรอ”
“ไม่ค่ะ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด”
“แน่ใจเหรอขิม”
“อ๊ะ! คุณ...ฉันไม่เล่นนะคะ ปล่อยฉันนะ” ญารินพยายามดิ้นหนีจากการกอบกุมเมื่อคนที่กำลังเดินตามหลังออกแรงอุ้มเธอวางพาดไว้บนไหล่กว้างแล้วเหวี่ยงลงบนที่นอนจนรู้สึกจุก
“เอาล่ะ ที่นี้เราก็เริ่มกันได้เลย”
“อย่านะคุณปุณ...พรุ่งนี้ฉันต้องไปทำงานแต่เช้า ขอร้องเถอะค่ะ” หญิงสาวพยายามร้องขอแต่อีกฝ่ายกลับไม่ยอมรับฟัง เขาถือเนกไทเดินมาหาเธอก่อนจะรวบมือเล็กทั้งสองข้างมัดไว้
“เธอเป็นคนเริ่มก่อน ลืมไปแล้วหรือไง”
“แต่ที่ฉันทำเพราะฉันไม่อยากให้คุณติดต่อกับคุณเพนนีแฟนเก่าของคุณต่างหาก ฉันไม่ได้ต้องการแบบนี้เสียหน่อย” ญารินพยายามอธิบายแต่ก็ดูเหมือนว่าจะไร้ผลเมื่อป
