เธออบรมสั่งสอนให้เพียงขวัญกตัญญู มองเธอเป็นผู้มีพระคุณ ที่สำคัญก็คือให้คอยดูแลรับใช้คชากร และยัดความคิดฝังหัวว่าอีกฝ่ายคือสามีในอนาคต
การมีเพียงขวัญเข้ามาในชีวิตทำให้เธอรู้สึกว่าอยู่เหนือคนอื่น มีคนรับใช้ส่วนตัว ทั้ง ๆ ที่ชีวิตจริงไม่เคยมีเช่นนั้น ต้องคอยรับใช้คนอื่น เพราะฐานะด้อยกว่า แต่พอเธออยู่บ้าน เพียงขวัญกลับรับใช้เธอกับลูกเหมือนทาสผู้ซื่อสัตย์ ดังนั้นเพียงขวัญจึงเหมือนสิ่งที่มาเติมเต็มชีวิตของเธอกับคชากร
เธอไม่อยากให้ลูกชายแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นเพราะกลัวสมบัติที่หามาได้ และสร้างมาได้จะโดนผลาญจนหมด เพียงขวัญไม่ใช่คนฟุ่มเฟือยเพราะเธอสั่งสอนให้รู้จักใช้เงิน ดังนั้นจะกินจะใช้อะไรก็จะเลือกสิ่งที่ดีที่สุด อนาคตลูกชายของเธอก็จะยิ่งร่ำรวยและไม่ลำบาก ไม่เหมือนผู้หญิงสมัยนี้ ทำตัวสวย ทำตัวรวย ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย ฟุ่มเฟือยและสวยแปลก ๆ ดูปลอมๆ
เธอสอนให้เพียงขวัญเป็นแม่บ้านแม่เรือน รู้จักทำอาหาร จะได้ประหยัดเงินทองให้ได้มากที่สุด
ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเพียงขวัญจงรักภักดีกับเธอและลูกชายมาก หากแต่งงานแต่งการกันไป จะไม่มีวันนอกกายนอกใจคชากรอย่างแน่นอน เธอมั่นใจเช่นนั้นเพราะสอนมาดี
การเห็นเพียงขวัญเดินตามคชากรต้อย ๆ คอยหิ้วกระเป๋า หิ้วหนังสือ หยิบโน่นจับนี่คอยช่วยเหลือ คอยอยู่ใกล้ ดูแลเวลาเจ็บไข้ไม่สบาย เจ็บป่วยเช่นไรก็ไม่ไปไหนทำให้เธออุ่นใจและนอนตายตาหลับหากต่อไปจะไม่มีเธอ ก็ยังมีเพียงขวัญคอยดูแลลูกชายคนเดียวที่เธอรักมากที่สุด
“ผมขอตัวออกไปข้างนอกก่อนนะครับ” คชากรเอ่ยขอตัวจากมารดา
“ไปเถอะจ้ะ” คริสาพยักหน้าให้ลูกชาย มองตามลูกชายไปด้วยรอยยิ้ม
ในขณะที่คชากรขับรถยนต์ราคาแพงออกไปจากบ้านด้วยรอยยิ้มเช่นกัน เป้าหมายของเขาคือคอนโดมิเนียมหรูใจกลางกรุงราคาหลายสิบล้านบาท
เสียงกริ่งหน้าห้องที่ดังขึ้น ทำให้คนที่มาเปิดประตูเผยยิ้มกว้าง ก่อนที่คชากรจะโอบกอดเอวของอีกฝ่ายเดินเข้าห้องไป เจ้าของห้องหอมแก้มคชากรฟอดใหญ่ ก่อนจะบอกว่าคิดถึงแทบขาดใจ
“ถ้าอยากให้หายคิดถึงก็ต้องอาบน้ำด้วยกัน” คชากรดึงร่างนั้นมาก่อน ก่อนที่เสียงครางจะดังขึ้น
“ทำไมเราถึงต้องมากินอาหารร้านอื่นกันด้วยครับ ผมคิดว่าจะได้กินอาหารร้านของคุณเสียอีก เพราะวันก่อนไปกินมา อร่อยมาก” กรพักตร์เอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้า ความสัมพันธ์ของเธอกับเขารุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว เธอกับเขาเข้ากันได้ดี คุยกันถูกคอ และมีกิจกรรมทำร่วมกันบ่อย ๆ ไม่ว่าจะเป็นการเลือกต้นไม้ด้วยกัน การทำอาหารด้วยกัน หรืออ อกมารับประทานอาหารด้วยกัน ไม่รวมถึงการแอบไปดูหนังฟังเพลงด้วยกัน หรือแม้แต่การชอปปิงเลือกซื้อข้าวของและเสื้อผ้าด้วยกัน
เธอสามารถออกจากร้านไปไหนมาไหนได้ นั่นคือสิ่งที่เธอยังได้อิสระอยู่บ้าง แต่ก็เหมือนกับว่าจะไม่ทั้งหมด การแอบคบหากับกรพักตร์ทำให้เธอไม่สามารถพาเขาไปนั่งกินอาหารด้วยกันที่ร้านอย่างเปิดเผยได้ นอกเสียจากว่าเขาจะมาเป็นลูกค้าของทางร้าน
“ไม่อยากให้พนักงานในร้านเห็นน่ะค่ะ” เธอบอกเขาไปตามตรง
“เพราะเรื่องที่คุณกำลังจะแต่งงานกับหมอคชากรน่ะเหรอครับ”
“คุณรู้เรื่องนี้ด้วยเหรอคะ” เพียงขวัญรู้สึกตกใจไม่น้อย
“รู้สิครับ ข่าวดังออกขนาดนั้น”
“ฉันขอโทษนะคะที่ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคุณ ขอโทษที่ฉันจะแต่งงานอยู่แล้ว แต่ก็ยังแอบมาพบคุณอีก” ความสัมพันธ์ของเธอกับเขามันห้ามใจได้ยากจริง ๆ เพียงขวัญนึกโทษตัวเองที่ปล่อยตัวปล่อยใจให้ตกหลุมรักเขาแบบนี้ ทั้ง ๆ ที่ตัวเองกำลังจะแต่งงาน
“ไม่เป็นไรครับ ความรักมันบังคับใจกันไม่ได้ ผมเองยังหักห้ามใจตัวเองไม่ได้เลยครับ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าคุณกำลังจะแต่งงานแต่ผมก็รักคุณไปแล้ว ยังคิดหวังว่าคุณจะเลิกกับเขาและมาหาผม”
“คุณกร” เพียงขวัญอุทานออกมา ไม่คิดมาก่อนเลยว่าเขาจะพูดมันออกมาตรง ๆ เช่นนี้
“ผมรักคุณ รักตั้งแต่แรกเห็น และรักมาตลอด ผมถึงพยายามเข้าหาคุณ จะด้วยความบังเอิญหรืออะไรก็ตาม เราก็มีวาสนาต่อกัน ดังนั้นผมไม่มีทางปล่อยคุณไป” เขาเอื้อมมือมากุมมือของเธอเอาไว้ เพียงขวัญดึงมือหนี พยายามหักห้ามใจอย่างเต็มที่
“เราไม่ควรเจอกันอีกนะคะ ฉันไม่ควรทำแบบนี้” เธอควรสำนึกว่าอยู่ในสถานะอะไร เธอเตือนสติตัวเอง
“แต่คุณไม่ได้รักเขาไม่ใช่เหรอครับ คุณจะฝืนตัวเองทำไม” กรพักตร์เอ่ยถามเธอ เพียงขวัญได้แต่อึ้งไป คิดถึงบุญคุณที่คริสามีต่อเธอ เลี้ยงดูเธอมาแต่เล็กแต่น้อย และยายจำปามารดาของคริสาก็เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่แบเบาะ เธอจึงไม่ควรเนรคุณผู้มีพระคุณเช่นนี้
“ความรักของเรามันเป็นไปไม่ได้ เราควรเลิกพบกัน เลิกคุยกันเสียตั้งแต่ตอนนี้เลย” เพียงขวัญผุดลุกขึ้น ยังไม่ทันที่กรพักตร์จะได้ห้ามปรามอะไร เธอก็วิ่งหนีออกมาจากร้านอาหารด้วยน้ำตานองหน้า
“เจ้านายจะทำยังไงต่อไปครับ” วรจักรเอ่ยถามเจ้านายหนุ่ม กรพักตร์เหยียดยิ้มตรงมุมปากก่อนจะนั่งลงและหั่นสเต็กกินอย่างเอร็ดอร่อย
“แกคอยดูว่าไอ้คชากรจะทำหน้ายังไงที่รู้ว่าเจ้าสาวของมันเป็นของฉันแล้ว” กรพักตร์ตักสเต็กเข้าปาก ความทรงจำของเขาก็หวนกลับมาอีกครั้ง
เขาเป็นคู่แข่งกับคชากรในทุก ๆ เรื่องก็จริง แต่นั่นเพราะทุกคนต้องการให้เป็นเช่นนั้น เขาก็ใช้ชีวิตของเขา เป็นนักเรียนมัธยมที่ชอบเล่นบาสเก็ตบอล เมื่อแข่งกับใคร ๆ ก็ชนะ ส่วนเรื่องการเรียนนั้นเขายอมรับว่าตัวเองหัวดี เขาก็ไม่ได้ตั้งใจเรียนอะไร แต่เขามีความจำเป็นเลิศ อ่านแค่รอบเดียวหรือฟังครูสอนหรืออธิบายแค่ในห้องก็สามารถทำข้อสอบได้คะแนนเต็ม ในขณะที่ทุกคนไปเรียนพิเศษกันเกือบตาย ซึ่งเขาไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นเลย
ผู้หญิงมากรี๊ดมาชอบ เขาก็เฉยๆ ไม่เคยนิยมชมชอบหรืออยากให้ใครมามอบตุ๊กตา ดอกไม้ หรือของขวัญให้เลย ความที่ไม่ค่อยเอาใคร และไม่ค่อยสนใจใครทำให้สาว ๆ หลายคนอยากเอาชนะเขา แถมยังคลั่งไคล้ในเวลาเดียวกัน รวมถึงผิดหวังเสียใจในเวลาเดียวกันด้วย เพราะเขาไม่เคยสนใจหรือคบกับใครเป็นแฟนจริง ๆ จัง ๆ จนเขาโดนหาว่าเป็นคนเย็นชาไร้หัวใจ แบดบอย มาดกวน ไม่สนใจใคร แต่มันกลับทำให้สาว ๆ หลายคนยิ่งชอบ ยิ่งอยากครอบครอง
แม้เขาจะมีท่าทีไม่ได้สนใจใคร แต่ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งที่เขาสนใจเธออยู่ เธอเป็นเด็กเรียนดีและขยัน แต่ฐานะทางบ้านค่อนข้างยากจน เขาเลยแอบช่วยเหลือเธออย่างลับๆ เขาไม่รู้ว่าคชากรรู้เรื่องนี้หรือไม่ เพราะหลังจากนั้นไม่นานผู้หญิงที่ไร้ตัวตน ชอบอ่านหนังสือหรือนวนิยายอยู่แต่ในห้องสมุดกลับกลายเป็นแฟนของคชากร และทำให้สาว ๆ หลายคนที่แอบชอบคชากรอกหัก ที่ร้ายไปกว่านั้นก็คือธิชาโดนกลั่นแกล้งจากแฟนคลับของคชากร โดยที่คชากรไม่สามารถปกป้องอะไรเธอได้เลย ปล่อยให้เธอโดนขังอยู่ในห้องน้ำบ้าง ปล่อยให้เธอโดนตบตีทำร้ายบ้าง เขาได้แต่คอยช่วยเธออยู่ห่าง ๆ
วันนั้นจำได้ว่าเธอโดนแกล้งและจับขังเอาไว้ในห้องน้ำร้างหลังโรงเรียน เขาไปช่วยปล่อยเธอออกมาจากห้องน้ำ โดยการงัดประตูออกให้ แต่ไม่ให้เธอได้เห็นว่าคนที่ช่วยเป็นเขา จนเธอหนีเตลิดกลับบ้านไป เขาก็ยังเดินตามไปส่งอยู่ห่าง ๆ
ในวันนั้นเขาเข้าไปมีเรื่องชกต่อยกับคชากร ตำหนิที่คชากรไม่ดูแลธิชาให้ดี คชากรเป็นแค่ผู้ชายที่ดูอบอุ่นใจดีปกป้องคนอื่นแค่หน้าฉาก เพราะหลังฉากคชากรคือพวกตีสองหน้า ใส่หน้ากากหลอกทุกคน