แบบนี้เรียกอะไร

1100 คำ
มือบางพลิกเอกสารต่างๆกลับไปกลับมาอยู่หลายรอบ สายตากวาดมองรายละเอียดในเอกสารอย่างตั้งใจ "คุณชาคะ วันนี้ตอนเที่ยงเรามีนัดคุยงานเรื่องสร้างโรงงานใหม่นะคะ" "โอเคจ้า เดี๋ยวยังไง11.00 น. มาเตือนชาอีกรอบหน่อยนะเผื่อชาลืม" "ได้ค่ะคุณชา" ชาหอมตอบกลับไปโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองคนที่เข้ามาเลยแม้แต่น้อย มือบางก็ยังคงพลิกเอกสารอย่างเคย ปากการาคาแพงถูกใช้ขีดเขียนลายเซ็นลงในกระดาษเหล่านั้นอย่างหนักหน่วง . . 12.00 น. ชายหนุ่มรูปร่างหน้าดี นั่งรอคู่ค้าอย่างใจจดใจจ่อ ไม่นานก็ปรากฏร่างบางที่ภาคินจำได้ดีไม่เคย เธอเดินตรงมาทางเขาอย่างสง่าสมกับเป็นผู้บริหารรับดับสูง "คะ....คุณ" "ต้องขอโทษด้วยนะคะที่เสียมารยาทให้รอ" "ไม่เป็นไรครับ เชิญนั่งก่อนครับ" "ขอบคุณค่ะ" ภาคิดตกใจอย่างมากเขาไม่คิดว่าเขาจะได้เจอเธออีกแล้ว ชาหอมวันนี้ดูแตกต่างจากที่เขาเจอวันนั้นมากๆ ดูเรียบร้อย มีภูมิฐานที่สำคัญเธอยิ้มแย้มแจ่มใส ดูเป็นมิตรไม่มีพิษสงอะไร นั้นยิ่งทำให้ภาคินอยากที่จะรู้จักเธอมากยิ่งขึ้น "สวัสดีค่ะ ฉันชื่อชัญญาพักตร์ หรือจะเรียกชาหอมก็ได้ค่ะ เอาที่คุณทั้งสองสะดวกเลย ส่วนนี้ พัตราเลขาฉันค่ะ" "ผมภาคินครับ นี้ก็ชัยยุทธเลขาผมครับ" "ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ" "ผมว่าเราสั่งอาหารมาทานกันก่อนดีกว่านะครับ นี่ก็เลยเที่ยงมาแล้ว" "จะไม่รบกวนเวลาคุณภาคินหรอคะ" "ไม่หรอกครับ" ใช้เวลาไม่นานอาหารก็ถูกนำมาวางเรียงรายกันอยู่บนโต๊ะ ชามหอมมองภาคินอย่างรู้ทัน ก็แหงล่ะเสืออย่างภาคินเหยื่อมาอยู่ตรงหน้าซะขนาดนี้ ทั้งสองบริษัทก็กินข้าวและพูดคุยตกลงกันเรียบริอยก็แยกย้ายกันกลับ . . ช่อดอกไม้ช่อใหญ่วางอยู่บนโต๊ะทำงานที่เรียบง่าย ชาหอมที่เดินเข้ามาก็แปลกใจร้อยวันพันปีไม่เคยจะมีช่อดอกไม้แถมดอกไม้ช่อใหญ่นี้ยังเป็นดอกกุหลาบที่เธอแพ้ซะด้วย ชาหอมกลั้นหายใจเข้าไปหากระดาษที่แนบมากับช่อดอกไม้ มือบางหยิบขึ้นมาอ่านดู แทนคำขอบคุณที่ร่วมงานกับบริษัทเรานะครับ คุณชัญญาพักตร์แล้วก็มีรอยยิ้มบางๆขึ้นบนใบหน้า "จะซื้อดอกไม้ไปให้ใครนี่ไม่เคยสืบดูก่อนเลยคาสโนว่าซะป่าว" ชาหอมส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะกลั้นหายใจอีกครั้งเพื่อเอาช่อดอกไม้เจ้ากรรมนั้นไปไว้โต๊ะรับแขก "พัตรามาเอาดอกไม้ไปไว้ที่อื่นหน่อยไปพี่แพ้" "ค่ะคุณชา ใครส่งมาคะเนี้ยไม่รู้รึไงว่าคุณชาแพ้" พัตราหอบอาดอกไม้ช่อใหญ่ออกไปให้จากห้องเจ้านายเธออย่างรวดเร็ว ขืนถ้าปล่อยไว้นานเจ้านายเธอคงได้กลายเป็นตุ๊กแกพอดี เช้าวันต่อมาชาหอมก็เข้ามาทำงานตามปกติ แต่ห้องทำงานของเธอก็ดันผิดปกติอีกแล้ว เมื่อวานกุหลาบช่อโต วันนี้ก็มีถุงขนมอีก มือบางของชาหอมล่วงลุงไปในถุงขนมหาโพสอิทแต่กลับว่างป่าว "ของใครเอามาอีกล่ะเนี่ย" ติ๊ง!!! ติ๊ง!!! หวังว่าคุณจะชอบนะครับ แม่เจ้านี่ตกลงเขาจะเอาเธอให้ได้จริงๆใช่มั้ยเนี้ยชาหอมคิดในใจพรางมองถุงขนม ซื้อมาให้คงกะให้กินเสร็จก็เข้ารักษาเบาหวานต่อเลยทีเดียว "พัตรา มาเอาขนมไปแบ่งคนอื่รกินไป" "ใครอีกล่ะคะเนี้ยแล้วคุณชาไม่กินหรอคะ" "คนเดิมแหละ โหพัตซื้อมาให้ขนาดนี้กินหมดคงได้ตัดขากันพอดี" . "พัตรามาเอาขนมไปกินช่วยหน่อย" "อีกแล้วหรอคะ จะเป็นเบาหวานกันทั้งแผนกแล้วนะคะ" ถึงจะบ่นแต่พัตราก็หยิบถุงขนมออกไปเหมือนเดิม ชาหอมนั่งทำงานต่อไปสายตาจดจ่ออยู่กับจอคอมอย่างตั้งใจตั้งแต่ตอนเช้าถึงเย็น ร่างบางเดินตรงดิ่งไปยังรถหรูที่จอดอยู่เช่นทุกวันแต่วันนี้กลับมีชายหนุ่มยืนพิงเสารอเธออยู่ซึ่งดูก็ทันทีว่าเป็นใครชาหอมแกล้งทำเป็นเดินไม่เห็นเพื่อดูปฏิกิริยาของคนที่ยืนรออยู่ "เอ่อคุณชาหอมครับ" "อ่าวคุณภาคิน มาทำอะไรอยู่ตรงนี้คะเนี้ย แล้ววันนี้มาคุยงานกับแผนกโครงสร้างหรอคะ" ชาหอมแกล้งถามออกไปทั้งที่เธอเองก็รู้อยู่แล้วว่าว่าแผนกโครงสร้างวันนี้หยุด ภาคินอั้มอึ้งอยู่ซักพักก่อนจะเอ่อออตามชาหอม "ใช้ครับ คุยเสร็จก็เลยกะจะมาชวนคุณไปทานข้าว" "อ๋อ นี่ชาเกือบจะคิดว่าคุณตั้งใจมาหาชาแล้วนะคะ งั้นไปกันเลยมั้ยคะชาว่างพอดี" "อ๋อเชิญครับ" หลังจากที่ทั้งสองไปกินจ้าวด้วยกันวันนั้นภาคินก็เจ้ามาหาชาหอมบ่อยขึ้นเพราะชาหอมก็ไม่ได้มีท่าทีปฏิเสธอะไร จากที่ชวนไปทานข้าว ภาคินก็เริ่มที่จะขออาสาไปรับไปส่ง มีขนมมีดอกไม้มาฝากอยู่เป็นประจำจนหลายคนต่างอิจฉาชาหอมที่ได้ชายหนุ่มที่เพรียบพร้อมอย่างภาคินคอยดูแล "คุณภาคมารับมาส่งชาทุกวันนี่ไม่เบื่อหรอ" "ก็ไม่นะครับ ผมชอบ" "เอ้...การกระทำแบบนี้เค้าเรียกว่าอะไรนร้าาา" "จีบครับ เค้าเรียกว่าจีบ" "แหม่ตรงไปตรงมาสมกับกับเป็นคาสโนว่าตัวพ่อเลยนะคะ" "อ้าวผมเป็นคาสโนว่าคัวพ่อหรอครับเนี้ยไม่ยักรู้มาก่อนแฮะ" ภาคินพูดไปด้วยทำท่าทางยียวนกวนประสาทชาหอมไปด้วยจนชาหอมเองอดยิ้มให้ไม่ได้ ร่างบางถือกระเปาเดินหันหลังให้กับภาคิน ก่อนจะหันกลับมาเพื่อตอกย้ำบางอย่าง "จีบชาแล้ว ก็เลิกยุ้งกับผู้หญิงคนอื่นได้แล้วนะคะพ่อเสือ" คำสั่งที่ถูกถ่ายทอดออกมาด้วยน้ำเสียงหวานหู ทำให้คนฟังอย่างภาคินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คำพูดที่บ่งบอกว่าเธออนุญาติให้เขาจีบ แต่คำพูดังกล่วก็เปรียบเสมือนกรงที่ขังเสือหนุ่มอย่างเขาด้วยเช่นกัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม