กริ้งงงง กริ้งงง กริ้งงงง เสียงโทรศัพท์ภายในห้องทำงานดังขึ้น ก่อนที่จะถูกมือขว้าไปสนทนา
"ว่าไงทำงานเสร็จแล้วหรอ"คำกล่าวทักทายถูกเอ่ยขึ้นหลังจากรับสายดังกล่าว "เสร็จเรียบร้อยครับท่าน" ปลายสายเอ่ยอย่างนอบน้อม "เป็นไงบ้างล่ะมีอะไรขัดข้องตรงไหนมั้ย" คนต้นสายนั่งเอนหลังพิงพนักพิงเก้าอี้อย่างผ่อนคลาย
" เป็นอย่างที่ท่านคาดการณ์การไว้ทุกอย่างไม่มีผิดเลยครับ คุณศรุตนั้นมันมาจ้างผมไปสืบหาเบาะแสการตายของผู้หญิงคนนั้นจริง ผมก็เลยทำตามที่ท่านสั่งเรียบร้อยแล้วครับ" ปลายสายรายงานอย่างละเอียดถี่ถ้วนถึงสิ่งที่เค้าได้รับมอบหมาย
"555 ดี ดีมาก แล้วหลักฐานอย่างอื่นที่ได้มาล่ะ " ต้นสายควงปากการราคาแพงรอบนิ้วไปมา "ผมส่งให้ท่านในไฟล์เรียบร้อยแล้วครับ"นักสืบรีบตอบกลับไปยังต้นสายอย่างรวดเร็ว
"ฉันเลือกใช้คนไม่ผิดจริงๆ ค่าตอบแทนฉันโอนไปให้เรียบร้อยแล้ว นอกจากนั้นฉันยังมีค่าขนมให้อีกนิดหน่อยหวังว่าคงจะชอบนะ"ต้นสายกระดิกมือเล็กน้อยให้กับเลขาของเขาระหว่างคุยโทรศัพท์
"ขอบคุณครับท่าน ที่เมตตาผมไว้ถ้ามีโอกาสท่านเรียกใช้ผมได้เสมอนะครับ"ต้นสายวางหูลงพร้อมกับมือที่เอื้อมไปเปิดไฟล์ในคอมด้วยใบหน้าที่บงบอกถึงความเจ้าเล่ห์เต็มเปี่ยม
นักสืบหนุ่มหลังจากคุยโทรศัพท์เสร็จเรียบร้อยก็ขับรถต่อเพื่อไปละลายทรัพย์ที่เขาพึ่งได้มาสดร้อนๆ ระหว่างที่นักสืบกำลังขับรถอย่างอารมณ์นั้น ทำให้เขาไม่ได้สังเกตสิ่งต่างๆภายนอกเลย เขามองเพียงข้างหน้าและคิดว่าจะเอาเงินที่ได้มาไปใช้ยังไงดี
รถบรรทุกสินค้าขนาดใหญ่วิ่งตามนักสืบหนุ่มโดยเว้นช่วงห่างให้อยู่ในระยะสายตา ประกบข้างด้วยรถจักรยานยนต์บิ๊กไบค์ 2 คัน ที่มีคนใส่ชุดดำ ปิดหน้าปิดตาอย่างมิดชิดดูคล้ายกับคนที่ขี่รถบิ๊กไบค์ทั่วไป ตามประอยู่ไม่ห่าง
เมื่อถึงจุดลับสายตา รถไม่พลุกพล่าน บิ๊กไบค์ที่ประกบอยู่ข้างรถบรรทุกเร่งความเร็วขึ้นอีกหลายเท่าตัว จนความเร็วเทียบเท่ากับรถของนักสืบหนุ่ม บิ๊กไบค์คันแรกวิ่งแซงไปเหมือนปกติทั่วไป เขาจึงไม่ได้ระแวดระวังอะไร ส่วนบิ๊กไบค์ข้างหลังก็จี้ตูดอยู่ไม่ห่าง นักสืบหนุ่มชำเลืองดูกระจกมองหลังดูว่าทำไมรถสองคันนั้นถึงไม่แซงไปซักที่ นักสืบหนุ่มแล่นรถไปซักพักเขาก็กลับไปมองกระจกมองหลังอีกครั้ง
ครั้งนี้เขามองเห็นถึงความผิดปกติ ระหว่างที่สมองของเขากำลังประมวลผลอยู่ เท้าของเขาก็แตะคันเร่งเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ เมื่อสมองประมวลผลสำเร็จ เท้าก็เขาก็ทำการเหยียบคันเร่งจนมิดเข็มไมล์ เพื่อให้เขาออกจากเส้นทางเปรี่ยวๆเส้นนี้ให้ได้
แต่ด้วยนักสืบมัวแต่พะวงหลังจนเขาลืมนึกถึงบิ๊กไบค์ที่ขับแซงไปก่อนหน้านี้ เขามองสังเกตุข้างหลังเป็นระยะ ทำให้เขาไม่ได้โฟกัสที่ด้านหน้า เมื่อเขาหันกลับมาด้านหน้าก็พบ กับบิ๊กไบค์คันก่อนหน้าจอดอยู่ในระยะประชิด พร้อมชายหนุ่มร่างกำยำ ยืนถือปืนดิ่งตรงมาทางเขาขวางอยู่กลางถนนอย่างหน้าหวาดกลัว
นักสืบหนุ่มจึงหักหลบเล็กน้อยแต่ด้วยความเร็วของรถที่ขับมา ทำให้รถของเขาเสียหลักและพลิกคว้ำในที่สุด ประกายไฟที่เกิดขึ้นมา เจอกับน้ำมันต่างๆภายในเครื่องยนต์รถ ทำให้รถเกิดไฟลุกไหม้ขึ้นอย่างรวดเร็ว และมีการระเบิดอยู่เป็นระยะ"เรียบร้อยครับท่าน"เสียงทุ่มของคนบนรถบรรทุกกล่าวพร้อมกับส่งสัญญาณ ให้บิ๊กไบค์ทั้งสองคันทราบก่อนจะแยกย้ายกันออกจากพื้นที่เกิดเหตุ
"ไงท่านผบ.ว่างคุยกับฉันรึป่าว"บุคคลปริศนาเดินเข้ามาในห้องทำ ผบ.ตร.อย่างถือวิสาสะ "เอ่อว่างครับท่าน เชิญนั่งก่อนครับ" บุคคลปริศานานั่งลงตามคำเชิญอย่างนิ่งขรึม "ว่าแต่ท่านมาถึงที่นี้มีอะไรให้ผมช่วยรึป่าวครับ" ผร.ตร.ถามเขาอย่างตรงประเด็น
"อุบัติเหตุที่มีนักสืบตาย ฉันคงไม่ต้องบอกใช่มั้ยว่าต้องทำยังไง" บุคคลปริศนาที่นั่งเอนหลังอยู่ลุกขึ้นมายืนอย่างเต็มความสูง "ทราบครับท่าน ผมจะจัดการให้เรียบร้อยครับ" ผบ.ตร.ก้มหัวรับคำส่งอย่างว่าง่าย "ดีมากอย่าทำให้ฉันผิดหวังล่ะ"กล่าวเสร็จบุคคบปริศนาก็เดินออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว
เพียงไม่กี่ชั่วโมงต่อมา ข่าวการตายของนักสืบหนุ่มก็แพร่กระจายไปทั่วประเทศ โดยสาเหตุการตายคือ เขาขับรถโดยประมาทเป็นเหตุให้ถึงแก่ชีวิต
คนเบื้องบนที่อยู่เบื้องหลังนั่งขาไขว่ห้างเอนหลังพิงโซฟาตัวใหญ่ ในมือถือแก้วไวน์แดงวนไปมาพร้อมกับดูข่าวการตายอย่างอารมณ์ดี