ร่างบอบบางถูกเหวี่ยงลงบนเตียงหนานุ่มอย่างไม่ใยดีจนรู้สึกจุกเล็กน้อยแต่ถึงกระนั้นหญิงสาวก็ยังไม่ยอมหมดฤทธิ์ง่าย ๆ “ฉันเจ็บนะคุณ” “เจ็บน่ะสิดีจะได้หายบ้า นึกยังไงถึงแต่งตัวแบบนี้ออกไปข้างนอกฮะ!” ศิวาตวาดกร้าว “ทำไมฉันจะแต่งไม่ได้ ทีคุณยังออกไปนั่งหน้าระรื่นกับแฟนเก่าได้เลย” “อ้อ! นี่แสดงว่าที่ลงทุนแปลงโฉมขนาดนี้เพราะว่าประชดฉันงั้นสิ” ดวงตาคมกริบจ้องมองคนตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า ปฏิเสธไมได้เลยจริง ๆ ว่าเกศรินทร์แต่งตัวแบบนี้มันยิ่งทำให้เขารู้สึกหวงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เธอเป็นเมียเขา ไม่สมควรจะแต่งตัวออกไปอวดใครเขาทั้งนั้น “ฉันไม่ได้ประชดใคร แค่อยากทำอะไรก็ทำ คุณไม่ได้มีค่ามากพอให้ฉันสนใจขนาดนั้นเสียหน่อย” “งั้นแสดงว่าเธออยากโดนมากสินะถึงได้แต่งตัวออกไปยั่วผู้ชายคนอื่นแบบนี้ ทีอยู่กับผัวตัวเองจืดชืดยิ่งกว่า...” “ใครบอกว่าฉันจืด” เกศรินทร์สวนกลับทันควันทั้งที่ศิวายังพูดไม่จบพลางก้าวลงม