'ไปต่อไม่ถูกเลยวะ'
ตอนนี้ผู้ปกครองมายืนรอรับบุตรหลานกันที่หน้าโรงเรียนเต็มไปหมด...มีความวุ่นวายเกิดขึ้นเล็กน้อยแต่เพียงไม่นานผู้คนก็เริ่มน้อยลง
เขายืนมองภาพนั้นด้วยความงุนงง ทำตัวไม่ถูกว่าควรยืนรออยู่ตรงไหน ร่างสูงเดินมาหยุดยืนอยู่ใต้ต้นไม้หน้าโรงเรียน ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็ต่างหันมองมาที่เขา มีเสียงซุบซิบกัน..ได้ยินไม่ชัด เขาไม่ได้ให้ความสนใจเพราะกำลังมองหาใครบางคนอยู่...
เสียงซุบซิบเริ่มดังขึ้น เขารู้สึกเหมือนเขาเป็นตัวประหลาดที่ยืนอยู่ท่ามกลางคนปกติ เมื่อมองดูรอบๆ แล้วมองดูตัวเองเขาก็คิดว่าเขาไม่ปกติจริงๆ ...
ถึงเขาจะแต่งตัวธรรมดาในแบบของตัวเองแต่สำหรับคนในพื้นที่นั้นมันแปลกมาก..อาจเพราะส่วนสูงที่สูงเกินมาตรฐานคนทั่วไปทำให้เขาได้รับความสนใจ
"คุณ..รอผมด้วย" เมื่อเจอเป้าหมายเขาก็วิ่งตามเธอไป...
หญิงสาวกำลังเดินจูงมือเด็กน้อยออกมา..เธอไม่ได้หันมองเขา ทำเหมือนเขาเป็นธาตุอากาศไม่รู้จ
