หลังจากทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อยทั้งสี่คนก็พากันกลับมาที่บ้าน โดยที่น้ำผิงโทรศัพท์ไปขออนุญาตคุณหญิงว่าวันนี้จะไม่กลับเกรงว่าท่่านจะเป็นห่วง ตอนนี้มาถึงที่บ้านแล้วน้ำมนต์มองโดยรอบอย่างตื่นตะลึง ใหญ่กว่าบ้านของเฮียนนท์อีก สนามหน้าบ้านเป็นที่ไดร์ฟกอล์ฟขนาดย่อม ลานจอดรถมีรถหรูอยู่หลายคัน ไม่แปลกใจเลยที่แม่บอกว่าพ่อรวยมาก
“ชอบมั้ยคะน้องสาว”
ภูมิเอ่ยถามน้องสาวยิ้มๆ ดูท่าทางเธอจะตื่นเต้นพอสมควร จริงๆเธอควรที่จะได้เติบโตมาตั้งแต่เด็ก แต่ก็ช่างเถอะเรื่องมันนานมาแล้วต่อจากนี้ไปเขาจะดูแลน้องสาวคนนี้เอง แม่ของเขาที่เสียไปจะได้สบายใจที่เขาได้ทำตามสิ่งที่ท่านสั่งเสียไว้ด้วย
“บ้านใหญ่โตมากเลยค่ะ”
“พื้นที่บ้านค่อนข้างกว้างก็เลยเอามาทำอะไรได้เยอะแยะเลย ถ้าเราอยากทำอะไรตกแต่งตรงไหนก็ทำได้เลยนะ ยังไงต่อจากนี้เราต้องอยู่ที่นี่อยู่แล้ว จำไว้นะว่านี่คือบ้านของน้องเหมือนกัน”
น้ำมนต์หันไปมองพี่ชายก่อนจะยิ้มออ
