EP.3 Kaofang
534 คำ
**[Kaofang]**
Sıcak tütsü çubuklarının uçları bacaklarımın üzerine dökülmüş durumda. Siyah uzun etek giymeme rağmen hala acıyı hissedebiliyordum. Yavaşça başımı kaldırıp o adama baktım.
Ablam Thapthim ellerimle hızla tütsü çubuklarını bacaklarımdan uzaklaştırmaya çalıştı. Kum parçaları yere saçıldı.
"Ve bunun bedelini ödeyeceksin! Duydun mu?" diye bağırarak üstüme atıldı ve yakamdan tuttu. Neredeyse hiç tepki veremedim.
"Özür dilerim... gerçekten üzgünüm," dedim, ellerimi kaldırıp ona yalvararak ağladım.
"Lütfen kardeşimi bırakın... kimse böyle bir kazanın olmasını istemezdi... (Füüp!)" Thapthim yakamdan tutan ellerini çözmeye çalıştı ama cümlesini bitiremeden adam onu iterek yere düşürdü.
Thapthim tabutun çerçevesine çarptı ve çerçeve yere düşüp kırıldı.
**Kırılan camın sesi, adamın dikkatini çekti ve sevdiği kişinin fotoğrafına bir kez daha baktı.**
"Kaza mı?" Adam küçük bir gülümsemeyle ama gözlerinde intikam ateşiyle bana baktı.
Gözleri kırmızıydı, büyük bir acı ve ıstırap içindeydi. Dudaklarını sıkıca ısırdı ve tekrar yüzüme döndü.
"Gerçekten istemedim... özür dilerim," dedim. Başka bir şey söyleyemiyordum, sadece tekrar tekrar özür diledim.
"Özür mü?" Yakama daha da yaklaştı.
"Ahh..." Boyunun uzunluğu beni tamamen şok etti, neredeyse parmak uçlarıma kadar yükselmek zorunda kaldım.
"Özür dilemek her şeyi düzeltiyor mu?" Bir eli bileğimi sıktı.
"Hayır... hayır," dedim, ağlamamaya çalışarak. Bileğimi sıkması kemiklerimi kıracak gibi hissettirdi.
"Özür dilemek karımı geri getirir mi?" Bana bağırarak sordu ve vücudumu şiddetle salladı.
Beni iterek kırık cam parçalarının üzerine düşürdü.
"Ah... acıyor!" dedim, ellerimdeki cam parçaları derimi kestiği için kan akıyordu ve yere düşüşüm çok acı vericiydi.
"Kaofang... Kaofang," Thapthim hemen yanıma geldi ve beni kaldırmaya çalıştı.
"Lütfen, yeter artık... lütfen," dedi, ellerini kaldırarak adamdan ve ölen kişinin ailesinden yardım istedi. Kimse kılını bile kıpırdatmadı.
"Acıyor mu? Chompoo'nun acısının yarısı kadar bile acı çekmiyorsun!" O, tekrar bana saldırmaya hazırlanırken,
"Yeter artık, burası kutsal bir yer," diye bir rahip geldi ve onu durdurmaya çalıştı.
"Hey! Yeter artık," başka bir adam kapıdan hızla içeri girdi ve onu tuttu.
"Sen sarhoşsun," dedi yeni gelen adam, sanki daha yeni gelmiş gibiydi.
"Kardeşim çıldırdı, yardım et," dedi, adama bağırarak.
"Joshua, kardeşini buradan uzaklaştır," dedi diğer adam.
"Seni nerede görürsem göreyim, seni öldüreceğim!" Adam bana tehditler savurdu.
"Yeter artık, sakin ol Jake... O bir kadın," dedi diğer adam, onu durdurmaya çalışarak.
"Kardeşim bu durumu kabullenemiyor, lütfen gidin ve bir daha cenazeye gelmeyin," dedi adam.
"Evet, hemen gidin!" dedi ölen kişinin babası, bana gözyaşlarıyla baktı.
"Hiçbir özrü kabul etmiyoruz," dedi ve kızının fotoğrafını aldı, üzerindeki kanı temizledi.
"Gidelim Kaofang... lütfen," dedi Thapthim, beni kaldırarak.
---
**Arabada**
"Bir gece için cenaze törenine katılabilir miyim?" dedim Thapthim'e, arabayı çalıştırmak üzereyken.
"Tamam ama tören bittiğinde gideceğiz," dedi ve ellerimdeki yaraları temizlemeye çalıştı.
"Tamam," dedim, başımı sallayarak.
"Çok acıyor mu Kaofang?"
"Hayır, acımıyor," dedim, gözyaşları içinde.
"Tamam, tamam," Thapthim beni teselli etmeye çalıştı.
"Thapthim... ne yapmalıyım?" dedim, ağlayarak. Thapthim beni sıkıca kucakladı.
"Bu bir kazaydı Kaofang... onu öldürmek istemedin," dedi, sırtımı okşayarak.
"Evet... evet," dedim, gözyaşları içinde ellerimi göğsümde birleştirerek.
Aklımda sadece o kadının yüzü vardı, ama sevgilisinin öfkeli bakışları beni ürküttü ve korktuğumdan titredim.
---
**Önceki Olaylar**
**Lüks Otel, Ketamala**
**Phuket**
"Check-out yapabilir miyim?" tanıdık bir sesle başımı kaldırdım.
"Way!" dedim, şaşkınlıkla zıplayarak.
"Yavaş ol Kaofang, diğer misafirler korkacak," dedi Way, gülerek.
"Buraya nasıl geldin?" diye sordum.
"Dün gece geldim, uzun bir yolculuktu," dedi.
"Otel harika ve hizmet mükemmel," dedi Way.
"Check-out tamamlandı. Biraz bekle, işim bitmek üzere," dedim, kartı geri vererek.
- ผู้เขียน
