ตอนที่ 18 น้ำตาลูกผู้ชาย 1
แรงทั้งหมดที่ฉันรวบรวมขึ้นมาสะบัดมือของโซฟัสออกก่อนที่จะเดินออกมาจนเกือบถึงประตูห้องแต่ทว่ามันกับมีสิ่งหนึ่งที่ยั้งไม่ให้ฉันเดินไม่อีก
หมับ!
ผมกลับตัวอย่างรวดเร็วก่อนที่จะเข้ามาสวมกอดเจนิสทางด้านหลังเพื่อหยุดรั้งเธอเอาไว้ มือตัวเองกอดเอวเล็กๆ ของเจนิสไว้อย่างแน่นหนาราวกับกลัวว่าเธอจากผมไปอีก
“เจ...อึก!”
น้ำตาของผมคลอออกมาเต็มขอบตาอย่างร้อนผ่าวทำไมถึงออกมาง่ายๆ แบบนี้นะ แบบนี้มันยิ่งให้คำพูดติดอยู่ที่ลำคอตัวเองจะเปล่งเสียงเท่าไหร่อีกไม่ออก
“…”
“จะ เจ..อะ อย่าจากโซไปอีกเลยนะ อย่าทำให้โซกลายเป็นป๊ะป๋าที่ขาดลูก อีกเลย รู้ไหมมันเจ็บปวดมากแค่ไหนทั้งทรมานเจียนจะขาดใจ รู้ไหมโซดีใจมากแค่ไหนที่ได้เจอซีเจน ลูกของเราสองคน ขอร้อง โซของร้องเจ...”
ยังพูดไม่จบประโยคน้ำตาของผมมันก็ไหลออกมาทันที คงเป็นสิ่งที่ผมเก็บมาทั้งตลอดระยะเวลาสามปีใช่ไหม? น้ำตาที่มันเกิดจากคนที่ผม
