ตอนที่ 24 ครอบครัว [จริงๆ] 1
“ฝันดีครับที่รักของโซ”
ผมเข้าไปจูบที่หน้าผากของเธอเบาๆ ก่อนที่จะนอนลงข้างๆ พร้อมกับยกอ้อมแขนตัวเองขึ้นมากอดร่างกายอันแสนเล็กของเจนิสเบาๆ ก่อนที่จะหลับตาลงไปด้วยความอ่อนเพลีย
โรงพยาบาล
เสียงหัวเราะอย่างแจ่มใสและร่าเริงของซีเจนดังออกมาจากประตูที่ฉันกำลังจะเดินเข้าไปหาลูกพร้อมกับโซฟัส เมื่อได้ยินเช่นนี้แล้วจิตใจของฉันมันยิ่งกว่าการถูกรางวัลใหญ่เสียอีกเพราะซีเจนคือทุกๆ สิ่งทุกๆ อย่างของฉัน
“เข้าไปสิครับเจ”
ผมใช้มือสะกิดไปที่ไหล่เล็กๆ ของเจนิสทันทีเมื่อเห็นว่าเธอใช้มือเปิดลูกบิดประตูค้างไว้เฉยๆ ไม่ได้ออกแรงเปิดอะไรสักนิด
“เอ่อ...อ๋อ ค่ะ”
แกร็ก!
“ป๊ะป๋า! หม่ามี๊!”
ดวงตาเล็กๆ ที่แสดงออกอย่างร่าเริงสดใสมองมาทางฉันแล้วก็โซฟัสในทันทีพร้อมกับรอยยิ้มจนตาเกือบปิด เป็นรอบยิ้มที่บ่งบอกได้ว่าซีเจนดีใจสุดๆ ถึงกระโดดหย่องๆ อยู่บนเตียงแบบนั้น
“คิดถึงป๊ะป๋าไหมคะ?”
ผมเด
