ตอนที่ 23 ครอบครัว [จริงๆ]
ร่างที่ไร้อาพรสักชิ้นบนร่างกายเคลื่อนขึ้นลงไปมาอย่างนุ่มนวล อ่อนโยนเพราะคนที่คร่อมนั้นส่งจังหวะที่แสนหวานดั่งกลัวเธอจะแตกสลายเหมือนกับแก้วบางๆ เส้นผมที่แผ่ไปทั่วเตียงนอนพร้อมกับเหงื่อเม็ดเล็กเม็ดน้อยที่ไหลซึมออกมาที่ไรผมตรงหน้าผากสวยเพิ่มความเซ็กซี่ให้คนตัวใหญ่ที่คร่อมมองอย่างหลงใหล
สองเต้างามที่โดดเด่นขาวผ่องและแสนอวบอึ๋มเคลื่อนไหวไปตามแรงส่งของฝ่ายที่คร่อมอยู่บนตัวเธออย่างสวยงาม มือใหญ่เข้ามากอบกุมทรวงอกพร้อมกับการบีบเคล้นอย่างเมามัน
อ๊ะ อ่าส์..
เสียงเล็กแหลมเปร่งออกมาจากปากเล็กๆ ทันทีเมื่อความรู้สึกตอนนี้มันช่างเสี่ยวซ่านซาบซ่าเกินที่ตัวเองจะควบคุมมันได้อีกต่อไป
“อีกนิดเดียวครับเจ นิดเดียวเท่านั้น...”
หลังจากจบประโยคที่พูดขึ้นมาผมก็รีบเร่งจังหวะเข้าออกอย่างถี่ๆและรวดเร็วตามความรู้สึกที่อยากปลดปล่อยไม่รู้ครั้งที่เท่าไรแล้วโดยที่ไร้เครื่องป้องกันใดๆ ทั้งสิ
