“หน่วยก้านเราดีจริงๆ หายากนะที่เด็กหนุ่มในเมืองจะอยากมาอยู่ป่า”
“ผมเลือกเรียนเกษตรศาสตร์เพราะคิดว่าอยากย้ายจากเมืองที่แสนวุ่นวายมาอยู่ป่านี่แหละครับ”
“ทำไมถึงอยากมาอยู่ป่าล่ะ” พงษ์เอ่ยถามอย่างสนใจ
“อาจเพราะค่าครองชีพในเมืองสูงก็ได้ครับ ทุกวันต้องต่อสู้ดิ้นรน ผมยอมรับว่าเหนื่อย แม้ว่าจริงๆ แล้วมันก็มีอะไรท้าทายให้เราได้ทำอยู่เสมอ แต่ผมไม่ค่อยชอบความวุ่นวายน่ะครับ ผมว่าอยู่ในที่แบบนี้อากาศดี ค่าครองชีพแทบไม่มีเลย สุขภาพก็ดีด้วย ผมอยากลองใช้ชีวิตที่ไม่มีเงินเข้ามาเป็นปัจจัยสำคัญดูน่ะครับ”
“เป็นเด็กหนุ่มที่แปลกมาก คนส่วนใหญ่ก็มักจะคิดว่าเงินมีความสำคัญนะ ไม่มีเงินจะอยู่ยังไง”
“คุณลุงพูดเหมือนเคยเป็นคนเมืองมาก่อน”
“ใช่ มาพบรักกับแม่ของเอื้องจันทร์ก็เลยย้ายมาอยู่ที่นี่” ประโยคนั้นของพงษ์ทำให้รักษ์มองอย่างคาดไม่ถึง แต่การได้พูดคุยกับพงษ์ก็ทำให้รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนมีวิชาความรู้ ไม่ใช่คนป่าคน
