“ก็ถือว่าผิดผีไปแล้ว ได้โดนฆ่าตายก่อนหนีได้”
“ขนาดนั้นเลย” ธรรมเนียมในหมู่บ้านของเธอแปลกๆ เขาแอบคิดในใจ
“ยังเปลี่ยนใจทันนะ ถ้าพ้นคืนนี้ไปแล้วจะไม่ได้โสดแล้วนะ”
“ดีจัง”
“อะไรดีคะ”
“ก็รักษ์ไม่รู้จะง้อเอื้องยังไงให้หายโกรธ กลัวอธิบายไปแล้วจะยังโกรธอยู่แล้วไม่ฟังอะไรทั้งนั้น”
“เอื้องไม่มีเหตุผลขนาดนั้นเลย”
“แค่คิดว่าเผื่อเอื้องไม่ฟังรักษ์จะทำยังไงดี แต่พอมารู้ว่าแค่นอนบ้านเอื้องคืนเดียวได้เป็นสามีเอื้องเลยก็เลยดีใจ” เขายิ้มแฉ่ง
“รู้ไหมว่าสินสอดเป็นอะไร” เธอถามเขาขำๆ
“รักษ์ไม่ได้มีเงินทองอะไรมากมายหรอกนะ แต่ว่าหลายปีที่เรียนก็ทำงานไปด้วย พอจะมีเงินเก็บอยู่บ้าง” เขาพูดอย่างจริงจังทำเอาเธออมยิ้ม
“สินสอดน่ะไม่ใช่เงินทองอะไรหรอก”
“อ้าว... แล้วสินสอดของที่นี่เป็นอะไรเหรอ”
“บ้านน่ะ”
“บ้านเหรอ”
“เรียกบ้านตก รักษ์ต้องสร้างบ้านทางทิศตะวันตกของบ้านพ่อแม่เอื้องจ้ะ”
“ทำไมถึงเรียกบ้านตกล่ะ”
