8
1510 คำ
“ฉันโทร. หาแกเหรอ โทร. หาแกตอนไหน” เอื้องจันทร์ทำหน้างง
“นี่ไง แกโทร. หาฉัน แชร์โลเคชั่นที่โดนจับตัวมาให้ฉันด้วย ฉันได้ยินว่าพวกมันพูดอะไรบ้าง ตำรวจก็ได้ยิน พอดีฉันเจอตำรวจที่ป้อมยามเข้าพอดีเลย”
มันเป็นความบังเอิญที่ได้เจอตำรวจเข้าพอดี เพราะเธอทำกระเป๋าสตางค์ตกเลยจะขอความช่วยเหลือจากตำรวจ ก็พอดีกับที่เพื่อนโทร.มา
“ฉันโทร.หาแกเหรอ” เอื้องจันทร์หยิบโทรศัพท์ของตัวเองที่ยังอยู่ในกระเป๋าสะพายและโดนโยนไปอีกด้านขึ้นมาดู ปรากฏว่าเธอวิดีโอคอลหาเพื่อนรักจริงๆ
“สงสัยมือไปโดนแน่ๆ เลย”
“เอาเถอะๆ แกปลอดภัยก็ดีแล้ว ต้องไปให้ปากคำที่โรงพักนะ” ฤดีรีบ ตัดบท
“ใช่เอื้องปลอดภัยก็ดีแล้ว” รักษ์รีบพูด เขาพอรู้ว่านี่เป็นฝีมือของเด็กวุ้นแต่ตอนนี้เด็กน้อยไม่อยู่แล้ว
ยังไม่ทันที่ตำรวจจะคุมตัวผู้ต้องหาออกไปจากบ้านร้าง นักข่าวก็มากันเต็ม ด้วยความที่นพชัยเป็นลูกชายของคนดัง บิดาเป็นเศรษฐีในจังหวัด นั่นทำให้ข่าวนี้ดังไปทั่ว แล้วก็มีสาวๆ หลายคนทยอยกันมาแจ้งความว่านพชัยเคยล่อลวงไปข่มขืนและถ่ายคลิปแบล็กเมลเอาไว้ ทำให้เรื่องของนพชัยและบิดาเป็นข่าวดังไปคับประเทศ
รักษ์ที่กำลังมองช่อดอกไม้ที่จะไปขอแฟนสาวแต่งงานหลังจากผ่านเรื่องวุ่นวายไปแล้วสะดุ้ง เมื่อเห็นวิกานดาหรือผีเด็กวุ้นหายตัวมายืนอยู่ตรงหน้า
“ตกใจหมดเลย ทำไมถึงจู่ๆ โผล่มาล่ะวุ้น”
“วุ้นมาลาพี่รักษ์”
“มาลาพี่ไปไหน ไหนบอกว่าจะให้พี่สืบหาตัวฆาตกรให้ไง” รักษ์ถามอย่างแปลกใจไม่น้อย เพราะก่อนหน้านี้ผีเด็กวุ้นนั้นความจำเสื่อม โผล่มาขอความช่วยเหลือ มาขอให้เขาทำบุญให้ แล้วจู่ๆ ก็จำได้ว่ามีตายาย แต่ไม่รู้ว่าตัวเองตายได้ยังไง จู่ๆ จะมาบอกว่าจะไปเกิด
“ไม่ต้องหาแล้ว”
“ทำไมถึงไม่ต้องหาแล้ว ไม่อยากรู้แล้วเหรอว่าใครฆ่า”
“รู้แล้ว”
“ใคร” รักษ์ถามอย่างสงสัย
“ไอ้นพชัยไง”
“รู้ได้ไง”
“ก็ตำรวจไปค้นเจอคลิปวิดีโอชั่วๆ ที่มันทำเอาไว้กับผู้หญิง หนึ่งในนั้นเป็นพี่สาวของวุ้นด้วย วุ้นจำได้แล้วว่ามันฆ่าพี่สาวของวุ้น แล้วก็ฆ่าวุ้นด้วย ตอนนี้ทุกคนเจอศพของพี่วาแล้ว”
“พี่สาวของวุ้นเหรอ” เขาครางออกมา สองพี่น้องมาเช่าบ้านอยู่ในซอยหมู่บ้านที่เขาอยู่ถัดออกไปอีกหลายหลัง แต่เคยเจอหน้าพูดคุยทักทายกัน เขาค่อนข้างเอ็นดูเด็กวุ้นเป็นอันมาก เลยซื้อขนมมาฝากเธอบ่อยๆ วาณีพาวิกานดามาอยู่ในเมืองเพื่อเรียนหนังสือ พ่อแม่ทั้งสองตายหมดแล้ว เหลือแค่ตายาย วาณีมาทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย อยากส่งน้องให้เรียนสูงๆ ก็เลยพาน้องมาอยู่ด้วยกันเพราะสองพี่น้องรักกันมากไม่อยากจากกัน
วาณียังส่งเงินไปให้ตากับยายใช้อีกด้วย ถือว่าเป็นคนกตัญญูคนหนึ่งไม่น่ามาอายุสั้นแบบนี้เลย รักษ์รู้ข่าวก็รู้สึกเศร้าใจไม่น้อย
“พี่วาโดนฆ่าแล้วหั่นศพโยนลงไปในบ่อบำบัดน้ำเสีย ฮือๆๆ” เด็กน้อยร้องไห้เสียใจที่ช่วยอะไรพี่สาวไม่ได้
“อย่าร้องไห้เลยนะ พี่จะทำบุญไปให้”
“ทำบุญให้พี่สาวของวุ้นด้วยนะ ฝากไปบอกตากับยายด้วยว่าวุ้นกับพี่วารักตากับยายมากๆ เลย” จู่ๆ ก็มีร่างของหญิงสาวอีกคนโผล่มา รักษ์ตกใจแทบล้มก้นจ้ำเบ้า ดีหน่อยที่โผล่มาดีๆ ถ้าโผล่มาแบบสยดสยองเขาต้องหัวใจวายตายแน่ๆ
“ทำไมตอนนั้นวุ้นติดต่อกับวาไม่ได้ล่ะ” รักษ์ถามอย่างสงสัย
“มันสะกดวิญญาณของวาเอาไว้จ้ะ ขอบใจพี่รักษ์มากนะ” วาณียิ้มให้ ชายหนุ่ม
“ไม่เป็นไร พี่จะทำบุญไปให้” เขายิ้มตอบกลับไป ใจก็กลัวๆ อยู่เหมือนกัน แต่คิดดูดีๆ คนน่ากลัวกว่าผีเสียอีก
“ดูเหมือนพี่รักษ์จะงานเข้านะ”
“งานเข้าอะไร”
“จะมีคนมาหา แต่งานเข้ารอบนี้ก็ดีนะ วุ้นกับพี่วาต้องไปแล้วจริงๆ ขอบคุณพี่รักษ์มากนะคะ” วิกานดากับวาณีโบกมือลา แล้วรักษ์ก็ได้ยินเสียงกริ่งอยู่ตรงหน้าบ้าน เขารีบออกไปดูพบว่าเป็นนาตาลี สาวลูกครึ่งเพื่อนบ้านของเขา พอเปิดประตูออกไป อีกฝ่ายก็โผเข้ามากอดรัดเขาเอาไว้ รักษ์ยกมือขึ้นข้างตัว อ้าปากค้างอย่างตกใจ
“นาตาลีเป็นอะไรครับ”
“พี่รักษ์ ฮือๆๆ ช่วยนาตาลีด้วยค่ะ”
“นาตาลีท้องค่ะ” สาวลูกครึ่งตอบด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้นแล้วร้องไห้
“ท้องได้ยังไง”
“ไม่รู้ค่ะ” คำตอบนั้นทำเอารักษ์ถอนใจเฮือกใหญ่ นาตาลีเป็นเด็กใจแตกชอบเที่ยวกลางคืน บิดามารดาแยกทางกัน มารดามีสามีใหม่ เขาก็พอรู้เรื่องนี้ แต่ไม่คิดว่าจะเที่ยวแล้วไม่ป้องกันแบบนี้ เรื่องปวดหัวมาหาเขาอีกแล้ว รักษ์อยากจะกุมขมับ
“ใจเย็นๆ ก่อน อย่าเพิ่งร้องไห้”
“นาตาลีท้อง พี่ได้ยินไหมว่านาตาลีท้อง จะให้ใจเย็นๆ ได้ยังไงกัน” นาตาลีเขย่าร่างของชายหนุ่มไปมาคล้ายจะให้เขามารับผิดชอบลูกในท้องของเธอแทนเสียอย่างนั้น
“พี่ได้ยินแล้วครับ ได้ยินแล้ว” เขายกมือขึ้นปราม
“ท้องกับใคร” เอื้องจันทร์เอ่ยถามอย่างตกใจ ไม่คิดว่าจะมาได้ยินได้เห็นอะไรแบบนี้ นาตาลีหันไปมองผู้มาใหม่
“ท้องกับรักษ์เหรอ” เอื้องจันทร์เอ่ยถามอย่างคาดคั้น เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นก็ถือว่าเธอมองคนผิดไป
“ใช่ค่ะ แล้วพี่เป็นใคร” นาตาลีกอดแขนของรักษ์เอาไว้ เอ่ยถามอย่างสนใจ ปกติแล้วเธอไม่เห็นว่าพี่ชายข้างบ้านของเธอจะสนใจไยดีผู้หญิงที่ไหน และไม่เคยเห็นว่ามีแฟนด้วย หรือเป็นเพราะเธอไม่ได้สนใจก็ไม่รู้
“หมายความว่ายังไงรักษ์”
“มันไม่ใช่นะเอื้อง นาตาลีนี่เธอพูดอะไรนี่ แฟนพี่เข้าใจผิดแล้วเห็นไหม”
“พูดเรื่องจริงสิคะ พี่รักษ์ทำนาตาลีท้องแล้วจะไม่รับผิดชอบเหรอ เราอยู่บ้านใกล้กันแค่นี้ พี่ไปหานาตาลีบ่อยๆ จนท้อง”
นาตาลีกอดแขนดึงรั้งไม่ให้ชายหนุ่มไปไหน เอื้องจันทร์สะบัดหน้าหนี เธอวิ่งออกมาในทันที
“นี่เธอพูดอะไร ปล่อยพี่เดี๋ยวนี้ แฟนพี่เข้าใจผิดแล้วเห็นไหม” รักษ์ดึงมือของนาตาลีออกจากแขนแต่ไม่หลุด
“อ้าว... เข้าใจผิดจริงๆ เหรอ ถ้าเป็นนาตาลีจะจิกหัวตบผู้หญิงที่มาแย่งแฟนตัวเองเลย แฟนพี่อ่อนอะ”
“นี่นาตาลี” รักษ์สะบัดแขนจนหลุด สีหน้าเอาเรื่อง ทำเอานาตาลีต้องหุบปากฉับ
“ขอโทษก็ได้ค่ะ แฟนพี่ไม่รู้นิสัยพี่เลยเหรอ ไม่ไว้ใจกันเลยเหรอ”
“มันไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือเธอมายืนป่าวประกาศว่าท้องกับพี่นี่แหละ”
“นาตาลีไม่ได้ท้องหรอกค่ะ แค่อยากหาเรื่องอำพี่รักษ์เล่นๆ เห็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เลยอยากแกล้งเฉยๆ”
“นี่นาตาลี!” รักษ์เรียกนาตาลีเสียงเข้ม แต่หญิงสาวไม่ได้มีท่าทีสะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย
เอื้องจันทร์ที่แอบยืนฟังคนทั้งสองคุยกันที่มุมหนึ่งของตึกอมยิ้ม เธอก็ไม่ได้เชื่อหรอกว่ารักษ์จะเป็นคนแบบนั้น พอเห็นรักษ์วิ่งตามมา เธอก็รีบหลบเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจะโทร. หา เธอก็รีบปิดเครื่องหนี ทำเอารักษ์ที่ไม่รู้ว่า แฟนสาวยังอยู่บริเวณนั้นว้าวุ่นใจไม่น้อย
รักษ์รีบขับรถไปตามหาเอื้องจันทร์ที่หอ แต่ปรากฏว่าเจอแต่ฤดีซึ่งกำลังจะขนข้าวของออกจากหอเพื่อกลับบ้าน
“ฤดีจะไปไหน”
“จะกลับบ้านจ้า เรียนจบแล้วก็เลยว่าจะกลับไปอยู่บ้านสักพักหนึ่ง” ฤดีคิดว่าจะกลับไปอยู่บ้านสักพักหนึ่ง แต่ยังไม่บอกที่บ้าน กะว่าให้เซอร์ไพรส์ตอนกลับไปเจอหน้ากันเลย และที่บ้านก็คงคิดว่าเธอกำลังหางานทำอยู่ แต่เธออยากพักผ่อนหลังเรียนจบ ยังไม่อยากทำงานอะไร เนื่องด้วยถึงไม่มีงานประจำทำ เธอก็ขายสินค้าออนไลน์อยู่แล้ว ไม่ต้องมีหน้าร้าน แค่ลูกค้าโอนเงินก็แพ็กส่ง ได้เลย ไม่ต้องแบกรับสต็อกด้วยเพราะสั่งตามยอด บิดาของเธอก็มีฐานะ แต่เธอไม่อยากแบมือขอเงินอย่างเดียว อยากทำอะไรเองจึงพอใจกับการช่วยเหลือตัวเองตลอดหลายปีที่เรียนอยู่ที่นี่
- ผู้เขียน
