14
“ฮื่อ...รู้แล้ว” รับคำในลำคอ แม้คำตอบที่ได้มาจะฟังดูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ แต่ก็ยังดีกว่าอยู่ในห้องด้วยสภาพเกือบจะเปลือยเปล่าแบบนี้ ไม่รู้เมื่อไหร่ไอ้คุณภูมินทร์บ้านี่จะเกิดความรู้สึกบ้าๆ ลากเธอไปข่มเหงแล้วจะร้องแรกแหกกระเชอให้ใครเขาช่วยได้และเชื่อได้ล่ะ เธอไม่ได้ให้ท่าเขานะ
“งั้นคุณก็หันหน้าไปทางอื่นซิ ฉันจะได้รีบกลับเข้าห้องไปแต่งตัว” ยืดคอขึ้นดูคนบ้า ๆ ทำให้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ รู้ดีว่าถ้าไล่อีกฝ่ายไปน่ะไม่มีทาง แต่จะให้เดินเกือบจะเปลือยออกไปให้อีกฝ่ายเห็นอีกน่ะหรือ ไม่มีทาง แค่นี้ก็เปลืองเนื้อเปลืองตัวจะแย่แล้ว
ภูมินทร์เคาะปลายนิ้วบนพนักเก้าอี้เบาๆ “ฮื่อ” ยอมรับปากเพราะเขายังมีแผนการสำหรับหญิงสาวแสนหวานนี่อีกเยอะ กายหนาใหญ่ผุดลุกจากที่นั่ง เดินไปหยุดอยู่ริมระเบียงห้อง
เมื่อมั่นใจว่าอีกฝ่ายไม่มองอยู่ มุกลดาก็รีบลุกขึ้นและวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ จะได้อาบน้ำล้างคราบที่อีกฝ่ายแตะต้องเอา
