เธอแค่จะมาจัดโต๊ะอาหารให้เรียบร้อย แล้วจะหลบไปกินกับน้องสาวในครัว ไม่ได้คิดจะมานั่งร่วมโต๊ะด้วย
“พี่เขมมีเมียตั้งแต่เมื่อไหร่คะ ทิพย์ไม่เห็นรู้เลย”
“จำเป็นด้วยเหรอที่ฉันจะต้องบอกเธอ” น้ำเสียงเย็นชาของเขมชาติทำให้ปลายรุ้งที่อยู่อีกด้านหัวเราะคิกคัก ทิพย์อัปสรถลึงตาใส่อีกฝ่าย แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคืออาการยักไหล่อย่างกวนโมโหที่สุด
“พี่เขมน่ะ ชอบล้อเล่นเรื่อยเลย”
“ไม่เห็นมีความจำเป็นที่ฉันจะต้องล้อเล่นกับเธอ เธอไม่ใช่เพื่อนเล่นฉันสักหน่อย” น้ำเสียงยังคงความเย็นชาและเฉยเมยทำให้ปลายรุ้งหัวเราะหนักกว่าเดิม แต่เธอต้องหยุดกึกเมื่อได้รับสายตาคมกริบราวมีดโกนของพี่เขยส่งมาหา
“ทานข้าวกันดีกว่าค่ะ พี่เขมก็อย่าเครียดนักสิคะ” ศิรินยาหันไปสบตากับเพื่อนเพื่อปลอบ เธอรู้ดีว่าเขมชาติต้องการเพื่อนนอน แต่ไม่ต้องการเพื่อนคู่คิด หรือภรรยาร่วมชีวิต แต่ก็แปลกใจว่าเหตุใดเขาถึงได้รับปิ่นปัทมามาเป็นเมีย ยอมรับอยู
