ดวงตากลมโตสุกสกาวของฮวาเย่ห์หยวนพร้อมรอยยิ้มอ้อนวอนของนางทำให้อาเซี่ยนเริ่มใจอ่อน อาเซี่ยนเม้มปากเหมือนกำลังตัดสินใจอย่างหนักก่อนจะเอ่ยขึ้นเบาๆ
"อย่าให้ตนเองได้รับบาดเจ็บแม้เพียงปลายเล็บ หากเป็นเช่นนั้นข้าไม่ปล่อยเขาแน่"
เขาจับไหล่ของนางทั้งสองข้างกระชับแน่นถ่ายทอดความอบอุ่นจากฝ่ามือหนาสู่ร่างกายบอบบาง
"อืม ข้าเข้าใจแล้ว" ฮวาเย่ห์หยวนยิ้มกว้างท่าทางมั่นใจเต็มสิบส่วน
อาเซี่ยนถอยออกไปยืนห่างจากนางสามจั้งฮวาเย่ห์หยวนหันกลับไปมองตาเฒ่าผู้นั้นแล้วเอ่ยขึ้น
"ท่านผู้เฒ่าเราสองมาสู้กันให้รู้แพ้ชนะหากท่านแพ้ข้าก็จงรามือเสียเถิดอย่ามายุ่งกับข้าอีก และหากข้าแพ้ข้าจะ.."
"สังหารเจ้า" ตาเฒ่าเอ่ยต่อจากฮวาเย่ห์หยวนโดยไว
"อืมหากว่าท่านทำได้นะ"
ฮวาเย่ห์หยวนหาได้หวาดหวั่นนางตั้งใจจะบอกว่าหากนางแพ้ก็จะยอมลงเขาไปไม่หวนกลับมาอีกทิ้งภารกิจเฝ้าระวังให้จอมมารปฏิบัติตามที่รับปากนางเอาไว้เบื้องหลัง
หากว
