ก่อนนั้นนางยอมรับว่าใจเต้นกับอาเซี่ยนอยู่ไม่น้อยแต่เพราะวางเขาไว้ในฐานะสหายจึงได้แต่สลัดความรู้สึกลึกซึ้งพวกนั้นทิ้งไป อีกทั้งนางยังมีภาระหน้าที่อันสำคัญที่ไม่อาจละเลยได้รออยู่ เรื่องความรักจึงถือเป็นเรื่องสุดท้ายในชีวิตของนางที่จะคิดถึงได้
ส่วนอาเซี่ยนเองนั้นเขาปฏิบัติตนสม่ำเสมออีกทั้งยังช่วยนางหาวิธีสยบจอมมารอีกด้วย หากเขามีใจให้นางเขาคงไม่ยอมช่วยเหลือเรื่องนี้่หรอก เพราะเท่ากับผลักนางไปสู่อ้อมอกของชายอื่น เห็นชัดว่าอาเซี่ยนหาได้มีใจแต่ตัวนางเองนี่สิแค่เพียงคิดถึงเขาหัวใจก็เต้นระรัวเสียแล้ว
จื่อชิงทิ้งฮวาเย่ห์หยวนไว้เพียงลำพังก่อนที่นางจะไปนำอาหารมาให้ ฮวาเย่ห์หยวนมองอาหารบำรุงร่างกายที่เต็มไปด้วยเนื้อสัตว์ก็ได้แต่ส่ายหน้า
"จอมมารไม่อยู่ใยเอาเนื้อมาให้ข้ากินอีก"
"ท่านจอมมารสั่งไว้เจ้าค่ะว่าสองสามวันนี้ให้บำรุงท่านให้มากหน่อย บ่าวไม่อาจขัดคำสั่ง"
จื่อชิงกล่าวทั้งใบหน้าแดงก่ำ นางรู้ว
