"เพราะทุกคนจะมีวิชาที่แตกต่างกันในเวลาที่เขาแสดงข้าจะลอกเลียนวิชาของเขาแล้วเอามาค้นคว้าพลิกแพลงเพิ่มเติมเป็นของข้าเอง"
"ท่านร้ายกาจมาก" ฮวาเย่ห์หยวนอ้าปากคิดไม่ถึง
"ตัวข้าก็อยากเป็นหนึ่งในอาคมและเพลงยุทธแต่ไม่อยากฝากตัวเป็นศิษย์ผู้ใด ใช้วิธีนี้ง่ายกว่าเยอะ" เขาอธิบาย
"ข้าไม่คิดว่าจะมีผู้ใดฉลาดกว่าท่าน เพียงดูผู้คนก็สามารถลอกเลียนแบบวรยุทธ์ของคนผู้นั้นได้แล้วหรือ ยังมีคนเช่นนี้อีกหรือ" นางเอ่ยถามด้วยความฉงน
"แล้วเย่ห์หยวนจะบอกข้าได้หรือยังว่ามาที่นี่ด้วยเรื่องอันใด" อาเซี่ยนเพียงยิ้มแล้วถามคำอื่นออกมา
ฮวาเย่ห์หยวนไม่อาจเปิดเผยเรื่องจริงให้เขารู้ได้ นางไม่กล้าสบตาเขาก้มหน้าต่ำแล้วตอบว่า
"ข้าอยากฝากตัวเป็นศิษย์จอมมาร เข้าสู่วิถีมารเพื่อแก้แค้นให้พ่อแม่ของข้าที่ถูกพวกเซียนฆ่าตาย"
ฮวาเย่ห์หยวนรู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน การโกหกถือเป็นบาปแต่จำต้องทำ การหลอกลวงและยั่วยวนถือเป็นบาปแต่หากเพื่อชีว
