จินนี่นั่งลงบนผ้าที่ปูเอาไว้ เธอมองท่านดยุคที่กำลังพูดคุยเรื่องงานกับอัศวินและผู้ดูแลเรื่องต่างๆ ในเมือง
“ยินดีที่ได้รู้จักครับดัชเชส ข้ามีนามว่าเนวิล ขออภัยที่มาแนะนำตัวช้าเพราะว่าข้าพึ่งเดินทางกลับมาจากการตรวจตราชายแดน..”
เบื้องหน้าชื่อบุรุษที่ดูอายุไม่น่าจะเกินยี่สิบห้าปี อีกทั้งยังดูคล่องแคล่วและมั่นใจมากๆ สังเกตได้จากรอยยิ้มกับท่าทีของเขาที่มีต่อเธอ และในใจของเขาไม่ได้แสดงความคิดใดๆ ออกมาเลย
มือของเขาจับจูงหมาป่าสีดำมาด้วย..มันนั่งลงข้างๆ เขาพร้อมกับมองมาที่เธอ
อ่า..มันไม่ได้มองที่เธอหรอก แต่ว่ามันกำลังมองขนมปังในมือของเธอต่างหาก เมื่อจินนี่เห็นดังนั้นเธอจึงยื่นขนมปังในมือให้กับหมาป่าสีดำที่กำลังมองเธอด้วยแววตาเปล่งประกาย
มันกระโดดงับขนมปังที่จินนี่ส่งให้ด้วยความดีใจ ก่อนจะเดินเข้ามาหาเธอแล้วนอนลงข้างๆ จินนี่ที่นั่งอยู่ เธอช้อนสายตามองหน้าของเซอร์เนวิล
“ขะ..ข้าสามารถ จับ..มันได้
