บทที่ 12
ทางฝั่งตระกูลหลี่ก็กลับมากินอาหารที่จวนของตัวเอง พี่ชายยังคงบ่นไม่หยุดเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้น
“มันตั้งใจชัด ๆ ทำให้เราไม่รู้ว่ามันเป็นใคร ตอนที่แต่งกับเจ้าไม่เห็นเจ้าเล่ห์แบบนี้” หลี่เม่าพูดไปพรางขบเขี้ยวเคี้ยวฟันไปพลาง จนอ้ายเฉินได้ฟังคำของพี่ชายที่ต่อว่าอดีตสามีก็ไม่รู้จะพูดเช่นไร ไม่พอบิดาและมารดาของนางยังนิ่งเงียบราวกับคิดอะไรอยู่อย่างนั้น
“เจ้าตามออกมาทีหลัง พ่อบ้านของทางนั้นบอกว่าอะไร เพราะอะไรเขาถึงได้ทำแบบนี้” คำถามของบิดาทำให้หลี่เม่าที่ดูเหมือนจะไม่ได้ตั้งใจฟังเรื่องราวที่อีกฝ่ายแก้ตัวเท่าไรเอ่ยเล่าทุกอย่างเท่าที่รับรู้
“มีคนมาดูแลรักษาการทำหน้าที่เจ้าเมืองแทนหยางพ่านชุน เขาก็เลยออกมาหาที่อยู่ใหม่”
หลี่อ้ายเฉินได้ยินเสียง เหอะ จากบิดาของนาง ราวกับไม่เชื่อคำที่พูดนั่น
“แล้วเรื่องที่บอกว่ามารักษาตัวก็คงจะเป็นเพราะข่าวที่ทุกคนได้ยินก่อนหน้านี้” บิดายิ่งฟังท่าทาง
