20

954 คำ

ลำดวนกับเพื่อนสองคนหันมามองกษมาเป็นตาเดียว ก่อนลำดวนจะลุกขึ้นพากายอุ้ยอ้ายครรภ์เจ็ดเดือนมายืนตรงหน้าแม่คนงานใหม่ “หน็อย! อีสาวเมืองกรุง มึงยังมีหน้ามากินข้าวที่นี่อีกเหรอวะ อีหน้าด้าน!” ลำดวนพ่นคำผรุสวาทใส่เสียงดังลั่นจนกลายเป็นจุดสนใจของเหล่าคนงานที่มากินข้าวเย็น กษมาพูดไม่ออกยืนอึ้งให้อีกฝ่ายชี้หน้าด่า “...” “เพราะมึงคนเดียวอีขี้อ่อย ทำเป็นยั่วผู้ชายทำให้พี่เสริมอยากมีอะไรกับมึง แล้วมึงก็แกล้งขัดขืนตอนนายเก้ามาเห็นทำให้พี่เสริมผัวของกูถูกจับ วันนี้เถอะกูจะตบมึงให้หายแค้น” กระโจนทีเดียวลำดวนก็กระชากเส้นผมกษมาติดมือมาได้ แม้จะท้องโตแต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับลำดวน เสียงรอบกายมีทั้งเสียงห้ามกับเสียงเชียร์ ศีรษะหล่อนแทบหลุดไปตามแรงกระชากแต่กษมาก็อดทนไม่ตอบโต้เพราะกลัวลำดวนกับลูกจะเจ็บ “โอ๊ย พอเถอะลำดวนฉันเจ็บ ฉันไม่อยากทำร้ายเธอกับลูก” พยายามร้องขอแต่อีกฝ่ายก็ตบหน้าเต็มแรงจนร่างกระเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม